Όλες οι γυναίκες ανήκουμε, έτσι κι αλλιώς, σ’ έναν αλλιώτικο, ξεχωριστό κόσμο. Είμαστε μία κατηγορία μόνες μας. Ιδιαίτερες, άξιες να διεκπεραιώσουμε το καθετί, κρύβουμε μία αφάνταστη δύναμη κάτω απ’ τη φαινομενική αδυναμία μας.
Κάποιες από εμάς λοιπόν, θέλετε γιατί μία ζωή διαβάζαμε και μας αποκαλούσαν «φυτά», θέλετε γιατί είχαμε γραφείο και δουλειά στρωμένη απ’ τους γονείς, θέλετε γιατί υπήρχε το μικρόβιο και δόθηκαν περαιτέρω ερεθίσματα στην πορεία, θέλετε να το ονομάσουμε απλώς επιλογή, γι’ αυτούς κι άλλους τόσους λόγους γίναμε δικηγορίνες. Και ξέρετε κάτι; Γουστάρουμε κιόλας!
Μπορεί να ξυπνάμε καθημερινά στις εφτά, κάποιες και λίγο νωρίτερα για να είμαστε στην ώρα μας το πρωί, μπορεί να ξενυχτάμε πάνω από κώδικες και βιβλία καθώς η γνώση είναι ατέρμονη, συνεχής και με τις νέες τροποποιήσεις απαραίτητη, να έχουμε γίνει πλέον μόνιμοι κάτοικοι βιβλιοθηκών, αλλά κάθε πρωί έχουμε το ίδιο χαμόγελο και την ίδια διάθεση για ζωή.
Γιατί έτσι είμαστε, φτιαγμένες για την περιπέτεια. Αυτό είναι η δικηγορία, μία περιπέτεια με ενδιαφέρον, κινδύνους, ρίσκο, ανακαλύψεις, τη χαρά του παιχνιδιού, απώλειες, κούραση, διαδρομές αλλά μία ικανοποίηση που μόνο η υλοποίηση ενός μεγάλου στόχου μπορεί να σου προσφέρει.
Το καλύτερο κομμάτι του επαγγέλματός μας είναι η επαφή με τον πελάτη. Τον οποιοδήποτε μπορεί να σου τύχει. Άνθρωποι κάθε λογής που αναζητούν μια νομική συμβουλή και νομίζουν ότι είσαι ο ψυχολόγος τους. Και ναι, έρχονται και σου λένε τον πόνο τους, τα οικογενειακά τους, τις ανησυχίες τους, τα πάντα! Σε κομπλιμεντάρουν με τακτ ή όχι κι αποχωρούν.
Το καλό με το να είσαι γυναίκα σε τέτοια επαγγέλματα είναι ότι όλοι είναι πιο ευγενικοί μαζί σου, είτε σε ξέρουν, είτε όχι. Απ’ τον αστυνομικό φύλαξης που θα σου κάνει έλεγχο ταυτότητας, το συνάδελφο που θα σε συναντήσει στο μετά μουσικής ασανσέρ και θα σου πιάσει την κουβέντα, τον πρώην καθηγητή σου που θα σε χαιρετήσει με χαμόγελο και θ’ απορείς πώς σε θυμάται, μέχρι τον υπάλληλο του συλλόγου που όχι μόνο σου εξηγεί τα πάντα με λεπτομέρειες, αλλά σε καλεί να ξαναπάς να μιλήσετε για τα περαιτέρω.
Δυστυχώς στις μέρες μας, δεν είναι εύκολο να είσαι ελεύθερος επαγγελματίας και δη σε μία εποχή κρίσης. Σε μία χρονική περίοδο που κυνηγάς τον πελάτη με τη σέσουλα, που πασχίζεις για να πληρωθείς, που είσαι σε αποχή επί ένα πεντάμηνο για να υπερασπιστείς τον ιδρώτα που χύνεις. Ωστόσο, ας μείνουμε στα θετικά και κυρίως στα όμορφα.
Σ’ έναν αρχικά ανδροκρατούμενο χώρο κι αυτό το αντιλαμβάνεσαι συγκρίνοντας ηλικιακά συναδέλφους που συναντάς στη δικαστηριακή πρακτική, πλέον μπορούμε να μιλήσουμε για ένα επάγγελμα που επιλέγεται κατά κόρον από γυναίκες. Δικηγορίνες και δικαστικοί λειτουργοί δίνουν άρωμα γυναίκας στην ελληνική δικαιοσύνη.
Από μόνο του το επάγγελμα έχει ένα κύρος, μία σοβαρότητα και μαζί με την ιατρική ανέκαθεν αποτελούσαν την κορωνίδα των επαγγελμάτων. Φαντάζεστε τι συμβαίνει όταν η γυναικεία φύση εισέρχεται να υπηρετήσει ένα τέτοιο επάγγελμα;
Φινέτσα, χάρη, γοητεία. Αγαπημένα σακάκια βρίσκουν θέση στη ντουλάπα μας και το ντύσιμό μας απογειώνεται με τις ψηλοτάκουνες γόβες και ένα ζευγάρι μυωπικά γυαλιά, καθώς οι ώρες διαβάσματος το απαιτούν. Ε, τι δικηγορίνες θα ήμασταν βρε παιδιά;
Το σακάκι μπορεί οι υπόλοιπες γυναίκες να το φοράνε γιατί τους προσδίδει στιλ, για εμάς όμως αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ντυσίματός μας, ένα πρωτόκολλο ενδυματολογικό που δεν μπορούμε να παρακάμψουμε. Δε δίνει το σακάκι κύρος στη δουλειά μας, αλλά το επάγγελμά μας απαιτεί ένα προσεγμένο αποτέλεσμα.
Μία σέξι κι έξυπνη γυναίκα είναι σίγουρα επικίνδυνος συνδυασμός κι εμείς χαιρόμαστε που είμαστε comme il faut.
Βασικό χαρακτηριστικό είναι ότι είμαστε ετοιμόλογες. Πάντα θα βρούμε τη σωστή ατάκα να πετάξουμε και να σε στείλουμε αδιάβαστο. Ανοίγουμε εκείνο το παραθυράκι που έχουμε μάθει να εντοπίζουμε σχεδόν σ’ όλους τους νόμους και το χρησιμοποιούμε ως ατού σε κάθε συζήτηση.
Δεν το παίζουμε έξυπνες, είμαστε χωρίς να κάνουμε επίδειξη γνώσεων. Αφήνουμε τους άλλους να το ανακαλύψουν. Δεν είμαστε ψεύτρες, απλώς χρησιμοποιούμε διπλωματικές απαντήσεις για να υπεκφεύγουμε. Αυτή είναι η αλήθεια μας.
Μας αρέσει να μας κομπλιμεντάρουν και να μην στέκονται μόνο στην εξωτερική μας εμφάνιση και με το που μας ρωτάνε με τι ασχολείστε και λέμε δικηγόρος, ακούμε ένα «ααα…αλήθεια; Μπράβο».
Όσο και να μας σνομπάρουν και να μας θεωρούν ψηλομύτες, είμαστε οι Βέγγοι του γυναικείου φύλου. Πάντα περιποιημένες και κομψές δίνουμε την αίσθηση της θηλυκότητας στις δικαστηριακές αίθουσες. Κι η θηλυκότητα δεν αποτελεί στοιχείο μόνο της εμφάνισής μας, αλλά όλης της συμπεριφοράς μας. Από μία απλή συζήτηση, την απόκτηση ενός εγγράφου, την κατάθεση μιας αγωγής, μέχρι την εμφάνιση στο ακροατήριο.
Γουστάρουμε που είμαστε δικηγορίνες γι’ αυτά που δίνουμε στον πελάτη, για το θαυμασμό που εισπράττουμε, γι’ αυτό που εκπέμπουμε, γι’ αυτό που καταφέραμε να γίνουμε! Και πιστέψτε με, είμαστε περήφανες γι’ αυτό.
p.s: Ακούστε το κομμάτι, είναι ένας ύμνος αγάπης από κάποιον πελάτη. Γιατί έχουμε και τα τυχερά μας!
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
