Το πιο άσχημο τέλος, που μπορεί να δοθεί σε μια σχέση, είναι να σου μείνουν μόνο αρνητικές αναμνήσεις. Να θυμάσαι τον άλλο και να έχεις μέσα σου πικρία και πόνο. Οι περισσότερες ερωτικές σχέσεις όταν ξεχειλώνουν και τις τραβάμε με σκοπό να επιβιώσουν, ενώ γνωρίζουμε μέσα μας ότι το πράγμα έχει λήξει από καιρό, ξεφτιλίζονται. Και δυστυχώς, αντί να κρατάμε τις όμορφες στιγμές και να προχωράμε, μαλώνουμε, χαλιόμαστε και χάνουμε εκείνο που προσωπικά θεωρώ το σημαντικότερο στοιχείο μιας σχέσης· την αξία της επιλογής μας.
Οφείλουμε στον εαυτό μας να τιμάμε την επιλογή συντρόφου για τους λόγους που εμάς μας ικανοποιεί και μας γεμίζει. Δεν έχουμε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια κριτήρια. Άλλοι επιλέγουμε ανθρώπους που κοντά τους αισθανόμαστε ασφαλείς και σίγουροι για την πίστη τους, άλλοι επιλέγουμε ανθρώπους που μας κάνουν να αισθανόμαστε ζωντανοί και μας παθιάζουν, κι άλλοι επιλέγουμε εκείνους που ξέρουμε εκ των προτέρων τα ελαττώματά τους, αλλά φωτίζουν τόσο τη ζωή μας, που επιλέγουμε να το ζήσουμε κι όπου βγει.
Απ’ την αρχή όμως πρέπει να είμαστε συνειδητοποιημένοι, κι όπως μπαίνουμε μ’ όλη μας την καρδιά σε μια σχέση, με τον ίδιο τρόπο πρέπει ν’ αποχωρούμε κιόλας. Με το κεφάλι ψηλά, χωρίς να ρίχνουμε την αξιοπρέπειά μας και χωρίς να δημιουργούμε σκηνές και να λέμε λόγια, που σε βάθος χρόνου θα μετανιώσουμε.
Καλώς ή κακώς, ο άνθρωπος με τον οποίο η σχέση μας μπορεί να βαλτώσει, θα είναι σίγουρα κάποιος με τον οποίο περάσαμε και όμορφες στιγμές, πέρα από εκείνες που δε θέλουμε να θυμόμαστε. Είναι μαζοχισμός, αν ο άλλος μας δίνει μόνο πόνο και δεν έχει να μας προσφέρει χαρά και αγάπη, να μένουμε σε μια σχέση που δε μας γεμίζει.
Δεν είναι λοιπόν φτηνό, ενώ εμείς οι ίδιοι κάναμε την επιλογή του συγκεκριμένου ανθρώπου, να φτάνουμε στο σημείο να αυτοαναιρούμε ακόμη και τα προσωπικά κριτήρια επιλογής μας; Θα μου πείτε, αλλιώς ξεκινάμε πάντα κι αλλιώς καταλήγουμε, άλλες προσδοκίες είχαμε, αλλιώς μας βγαίνει η υπόθεση στο τέλος. Ωστόσο, όλα είναι θέμα ψυχικής διαχείρισης και προτεραιοτήτων.
Όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι ο στόχος μας σ’ αυτή τη ζωή είναι το ταξίδι, κι όσο πιο εύκολα μάθουμε να συγχωρούμε τον εαυτό μας και τους άλλους για τα λάθη που κάνουμε, τόσο καλύτερη και πιο ποιοτική θα γίνει η ζωή μας. Όταν έχεις βάλει ως στόχο την ευτυχία και τίποτα λιγότερο, ξέρεις να εκτιμάς όσα έζησες, χωρίς να τα ξεφτιλίζεις και χωρίς ν’ αφήνεις την πικρία και το παράπονο να καταστρέφουν εσένα τον ίδιο και κατ’ επέκταση τη σχέση σου με κάποιον που αγάπησες.
Τι να τις κάνεις τις σιωπές, τις παρατάσεις, τις αναμονές, τις φωνές, τα ουρλιαχτά, το βρισίδι, τα ξεκατινιάσματα, τα κλάματα, τις ειρωνικές σπόντες, τα τελεσίδικα μηνύματα, τις αφιερώσεις στο προφίλ όλο νόημα και τα κατεβατά με εξηγήσεις, παρεξηγήσεις και λέξεις που γδέρνουν την ψυχή; Γιατί να χαλιόμαστε και να ξεφτιλιζόμαστε στην κυριολεξία, όταν μπορούμε απλώς να βάλουμε μία τελεία;
Δεν είναι εύκολο να πείσουμε τον εαυτό μας ότι κάτι τέλειωσε και να το αποδεχτούμε. Η πάλη μέσα μας για τη συνειδητοποίηση αυτού του τέλους και η τυχόν διάρρηξη της εμπιστοσύνης απ’ την άλλη πλευρά μας τσακίζει. Γι’ αυτό και εμμένω ότι η βασική δουλειά για να τελειώνουμε όμορφα τις σχέσεις μας πρέπει να γίνει με τον εαυτό μας. Και δε λέω να μην εκτονωθείς, να μην πεις αυτά που πρέπει, λέω να μην ξαναγυρίσεις και να μην ξαναπροσπαθήσεις να χτίσεις κάτι που είναι ήδη γκρεμισμένο και δεν υπάρχει νόημα να οικοδομηθεί εκ νέου.
Η συνύπαρξη με μία άλλη ψυχή πρέπει να μας αφήνει μόνο θετικές αναμνήσεις. Όταν τελειώνει κάτι, οφείλουμε να το αποδεχόμαστε και να μην ξεφτιλίζουμε την αξιοπρέπειά μας. Να σεβόμαστε την επιλογή μας, τη σχέση που είχαμε και ό,τι μας ένωνε και θα μας ενώνει για πάντα μ’ αυτόν τον άνθρωπο. Δεν είναι όμορφο να ντρεπόμαστε να κοιτάξουμε τον άλλο στα μάτια και να μετανιώσουμε αργότερα για συμπεριφορές που μόνο το δικό μας επίπεδο έριξαν.
Ας μην ξεχειλώνουμε τις σχέσεις μας λοιπόν. Ένα μη ξεφτιλισμένο τέλος είναι πάντα ένα όμορφο τέλος. Και είναι όμορφο, γιατί διατηρούμε μόνο τις καλές αναμνήσεις και δε χάνουμε τον εαυτό μας προσπαθώντας να θεραπεύσουμε τον πληγωμένο εγωισμό μας. Μην ξεχνάτε ότι την επιλογή μας πρέπει να τη στηρίζουμε, ακόμη κι αν δε μας βγήκε όπως τελικά περιμέναμε. Είμαστε οι επιλογές μας εξάλλου.
Οι όμορφες ιστορίες δημιουργούνται από όμορφους ανθρώπους. Μην κρατάτε κακία και δώστε ένα τέλος πριν αρχίσετε να ντρέπεστε για ό,τι λέτε και κάνετε!
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
