Λίγες μέρες απέμειναν από τον ερχομό της νέας χρονιάς και είναι καιρός ο καθένας μας να κάνει έναν απολογισμό των πεπραγμένων του και των καταστάσεων που τον σημάδεψαν τη χρονιά που μας αποχαιρετά. Καλώς ή κακώς, οι άνθρωποι αφήνουμε την ευτυχία να περνά χωρίς να την αναγνωρίζουμε και επιτρέπουμε να μας σημαδεύουν άνθρωποι που έχουν την τάση να μας πληγώνουν και να αφήνουν πόνο και απωθημένα σε κορμί και μυαλό.
Είναι η αλλόκοτη φύση του ανθρώπινου μαζοχισμού, που λίγο-πολύ όλους μας διακατέχει. Άλλοι το αντιλαμβανόμαστε και προσπαθούμε να το καταπολεμήσουμε, άλλοι έχουμε καιρό να επικοινωνήσουμε με αυτούς τους τοξικούς ανθρώπους που δηλητηριάζουν την ψυχή μας και άλλοι έχουμε προχωρήσει και αποτελούν για μας παρελθόν. Και τότε, λαμβάνεις ένα μήνυμα για χρόνια πολλά και καλή χρονιά και σου ‘ρχεται να σιγοτραγουδήσεις «οι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε και μου θυμίζουνε τα περασμένα..»
Το εορταστικό κλίμα σε συνδυασμό με την οικογενειακή θαλπωρή και τη διάχυτη αγάπη που επικρατεί αυτές τις ημέρες, είναι λογικό να φέρνει στη μνήμη ανθρώπους που μας αγάπησαν, μας διεκδίκησαν, μας προσέφεραν υλικά και συναισθηματικά. Κάνοντας μια αυτοκριτική, εντοπίζουμε τα λάθη μας και έχουμε την ευκαιρία να ζητήσουμε συγγνώμη ή να δείξουμε μένα απλό ευχετήριο μήνυμα ότι «εγώ είμαι εδώ». Το θέμα είναι κατά πόσον θέλουμε αυτός ο άνθρωπος να μας θυμηθεί και το βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί επανέρχεται στη ζωή μας τώρα, ενώ ήταν απών μια ολόκληρη χρονιά.
Η επιστροφή των άσωτων δεν θα πρέπει να επηρεάσει τη ζωή μας, αλλά να το αντιμετωπίσουμε ως μία βαθύτερη ανάγκη τους να εκφράσουν τα καταπιεσμένα συναισθήματά τους ή την αναγνώριση κάποιων λαθών τους. Ας μην ξεχνάμε ότι κάθε καινούρια χρονιά, αποτελεί έναυσμα για μια καινούρια αρχή στη ζωή μας και μια ευκαιρία για εκκαθάριση των σκάρτων στοιχείων του προηγούμενου χρόνου. Κανείς δε θέλει να αποτελεί κακή ανάμνηση, εκτός αν είναι αναίσθητος.
Έρχονται λοιπόν εκείνα τα μηνύματα που σου δείχνουν ότι κάποιοι ακόμη σε θέλουν, σε αγαπούν, σε σκέφτονται και γι’ αυτούς αποτελείς σημαντικό κομμάτι της ζωής τους. Και αυτά τα μηνύματα προέρχονται είτε από ανθρώπους που δεν υπάρχουν στη ζωή μας, γιατί αυτοί το επέλεξαν, είτε από ανθρώπους που προσπαθούν να παρίστανται στη ζωή μας κι εμείς δε νιώθουμε το ίδιο. Τους πρώτους να τους ευχαριστείς και να ξεχνάς αυτό που σου έστειλαν, σαν να μην το διάβασες ποτέ. Ξέρεις, είναι πολύ πιο εύκολο να συγχωρήσεις κάποιον που σε πλήγωσε για συγκεκριμένο λόγο, παρά κάποιον που δε σου έδωσε ποτέ την ευκαιρία να γίνεις ευτυχισμένος. Τι να κάνει ένα μήνυμα σε μια πληγωμένη καρδιά, πάντως σίγουρα το χρόνο δεν μπορεί να τον γυρίσει πίσω. Τους δεύτερους να τους αγαπάς, ακόμη κι αν δεν ήταν η επιλογή σου, να τους σέβεσαι και να τους τιμάς. Πολλοί άνθρωποι περνάνε απ’ τη ζωή μας, αλλά λίγοι έχουν το σθένος να μας διεκδικήσουν και να μας αγαπήσουν ηχηρά. Να ευχαριστείς και εκείνους που τα έφερε έτσι η ζωή και πήραμε χωριστούς δρόμους, γιατί κάποια στιγμή ζήσαμε όμορφες στιγμές μαζί και πάντα θα φέρουμε ένα κομμάτι τους.
Η μπαναλιτέ επιστροφή των πρώην, των άσωτων, των ανθρώπων που εμμένουν στη διεκδίκηση ενός άλλου ενόψει της έλευσης του καινούριου έτους είναι αναπόφευκτη. Ας μείνουμε στη σκέψη ότι για κάποιους είμαστε σημαντικοί, είτε μας έχουν στη ζωή τους, είτε όχι. Ένα ευχετήριο μήνυμα όμως δεν πρέπει να καταστρέψει την προσπάθεια που καταβάλαμε όλο το προηγούμενο διάστημα να γίνουμε πιο ανθεκτικοί στον πόνο, που ίσως κάποιοι από αυτούς μας προκάλεσαν.
Οι άνθρωποι έχουμε την τάση να επιστρέφουμε εκεί που μας αγαπούν αργά ή γρήγορα, πολλές φορές μόνο για να επιβεβαιώσουμε ότι συνεχίζουν να νιώθουν το ίδιο για εμάς και δεν έχουμε τη θέληση ούτε να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας, ούτε να κάνουμε κάτι ιδιαίτερο. Η ρεαλιστική αντιμετώπιση της κοινότυπης αυτής αποστολής αγαπησιάρικών μηνυμάτων, μπορεί να μας απαλλάξει από φρούδες ελπίδες αναθέρμανσης άκαρπων ειδυλλίων.
Εκείνοι που μας αγαπούν αληθινά είναι συνέχεια κοντά μας και προσπαθούν κάθε μέρα να μας δείχνουν τα συναισθήματά τους, δεν περιμένουν την πρωτοχρονιά για να πουν ένα σ’ αγαπώ.
Από τη γράφουσα καλή χρονιά σε όλους και ένα προσωπικό θαύμα για τον καθένα!
Επιμέλεια Κειμένου Αγγελικής Νάννου: Κατερίνα Κεχαγιά.