Αν με ρωτήσεις ποιο είναι το σημαντικότερο αγαθό στον κόσμο, θα σου πω η ίδια η ζωή, κι αν με ρωτήσεις ποιο το νόημά της, θα σου απαντήσω να μάθουμε να αγαπάμε. Η αγάπη γεννιέται μέσα απ’ τα παιδιά, βιώνεται μέσα απ’ το μεγάλωμά τους, πολλαπλασιάζεται με τις χαρές και τις λύπες.
Υπάρχουν λοιπόν κάποια παιδιά, λίγο διαφορετικά απ’ τα άλλα. Κάποια παιδιά που γεννήθηκαν για να σου μάθουν ν’ αγαπάς λίγο παραπάνω και να σου αποδεικνύουν κάθε μέρα ότι ο αγώνας συνεχίζεται, ακόμη και για τα αυτονόητα. Γιατί ο αυτισμός είναι στη ζωή μας.
Χαρακτηρίζεται ως μια αναπτυξιακή διαταραχή που οδηγεί το παιδί σε μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση κι επικοινωνία με το περιβάλλον του και σε μία στερεοτυπική κι επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά. Η αναγνώριση της ύπαρξης του αυτισμού δεν επηρεάζει τη ζωή μόνο του ίδιου του παιδιού, αλλά και της οικογένειάς του, όπως και του ευρύτερου κύκλου του.
Κι όντως τα παιδάκια με αυτισμό σκέφτονται λίγο περίπλοκα, γιατί ο εγκέφαλός τους έχει μια ιδιαίτερη ανάπτυξη. Ξετρελαίνονται μ’ ένα συγκεκριμένο παιχνίδι τους και δεν τους ενδιαφέρει κανένα άλλο. Όταν αγαπήσουν κάτι κολλάνε σ’ αυτό. Είναι ειλικρινή και λένε ό,τι σκέφτονται χωρίς δεύτερη σκέψη. Πολλές φορές κάνουν παράτολμες ενέργειες, γιατί δεν έχουν την αίσθηση του φόβου.
Όλα τους τα ρούχα και τα παιχνιδάκια είναι σε μία σειρά, παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον ό,τι περιστρέφεται, όπως το πλυντήριο ρούχων και κάποιες φορές δε σ’ ακούνε όταν τους μιλάς, γιατί οι σκέψεις τους είναι τόσο ζωντανές που ασχολούνται μόνο με αυτές. Παίζουν ευχάριστα ακόμη και μόνα τους, χωρίς παρέα.
Τα παιδιά με αυτισμό είναι άκρως παρατηρητικά, θυμούνται λεπτομέρειες που σίγουρα εσύ μπορεί καν να μην είχες προσέξει. Δεν τους αρέσει να τα αγγίζουν χωρίς λόγο κι έχουν μικρότερη ευαισθησία στον πόνο από άλλα παιδιά. Γι’ αυτό ίσως χτυπήσουν και δεν αντιδράσουν βάζοντας τα κλάματα, όπως ένα άλλο παιδάκι.
Είναι δώρο να έχεις ένα παιδί με αυτισμό στην οικογένειά σου. Έτσι πρέπει να το αντιμετωπίζεις. Όχι ως πρόβλημα, όχι ως δοκιμασία, όχι ως μπελά. Μαθαίνεις να βλέπεις πίσω απ’ τις γραμμές, πέρα απ’ ό,τι έχεις συνηθίσει στη μέχρι τώρα ζωή σου. Αρχίζεις να κατανοείς τον κόσμο μέσα απ’ τα δικά του γυαλιά, να ζωγραφίζεις τις μέρες σου μέσα απ’ τα δικά του όνειρα και να χτίζεις κάθε μέρα έναν κόσμο για να ζει το παιδί σου προστατευμένο απ’ το καθετί.
Τα αυτιστικά παιδιά σου μαθαίνουν την αγάπη στην πιο αγνή της μορφή. Σου μαθαίνουν να καταλαβαίνεις κάποιον όχι βάσει της λογικής, αλλά με γνώμονα την καρδιά σου. Το χαμόγελό τους είναι βάλσαμο στην ψυχή των γονιών. Και ξέρετε κάτι; Δε χρειάζεται να είμαστε όλοι ίδιοι και να έχουμε όλοι πανομοιότυπη συμπεριφορά.
Ο κόσμος τους είναι διαφορετικός απ’ τον δικό μας. Δεν τους αρέσουν οι κανόνες, μπερδεύονται με την πολυκοσμία και το χάος στους δρόμους, αναστατώνονται, όταν δε νιώθουν ασφάλεια. Γι’ αυτό έχουν πάντα μαζί τους μια φανταστική πόρτα, κι όποτε δε νιώθουν καλά, απλώς την ανοίγουν κι εισέρχονται στον κόσμο τους.
Τα παιδιά με αυτισμό δεν είναι πρόβλημα. Είναι η αγάπη προσωποποιημένη, είναι η διδαχή ότι η ζωή δεν είναι εύκολη και πρέπει κάθε μέρα ν’ αγωνιζόμαστε για τα αυτονόητα. Σου μαθαίνουν ν’ αποδέχεσαι τη διαφορετικότητα και να σέβεσαι το χώρο και τoν ιδιαίτερο τρόπο ανάπτυξης του καθενός. Είναι η απόδειξη ότι η αγάπη θέλει θυσίες, αλλά όταν υπάρχει κάνει θαύματα.
Κι αυτά τα πλασματάκια ήρθαν για να σας προσφέρουν μόνο αγάπη, με το δικό τους μοναδικό τρόπο. Άλλωστε, η επιστήμη έχει προχωρήσει κι η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να τους εξασφαλίσει μια ζωή, όπως όλων μας. Με κάποιες δυσκολίες, αλλά με πολλή αγάπη. Απλώς πρέπει να συμβιβαστείτε με το ότι καταφύγιό τους θα είναι πάντα ο κόσμος τους, γι’ αυτό παλέψτε να μπείτε σ’ αυτόν.
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
