Έχεις αντιληφθεί ποτέ πόση χαρά και πόσο ενθουσιασμό κρύβει μια νέα γνωριμία; Η περίοδος των πρώτων ραντεβού, των πρώτων, δειλών κι άκρως προσεκτικά διατυπωμένων μηνυμάτων, της ντροπής, του φόβου, της ανασφάλειας, αλλά και της ανυπομονησίας, της λαχτάρας, των γρήγορων παλμών είναι ίσως η πιο ενδιαφέρουσα φάση στη γνωριμία δυο ανθρώπων. Από πότε έχεις να μπεις, λοιπόν, σ’ αυτή τη διαδικασία να γνωρίσεις έναν άλλο άνθρωπο; Να φλερτάρεις;

Είναι αλήθεια αδιάφορο, αν θα προχωρήσει μια γνωριμία σε σχέση ή όχι, καθώς υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν το δικό τους ρόλο. Αλλά είναι αληθινά τόσο όμορφο ν’ ανοίγεσαι σε ένα νέο κόσμο, γιατί κάθε νέος άνθρωπος που μπαίνει στη ζωή μας είναι ένας νέος κόσμος. Ένας κόσμος γεμάτος μυρωδιές, προκλήσεις, άγνοια κινδύνου, υπονοούμενα, διαισθητικός και ξένος. Πόσο εύκολο είναι για εμάς να τολμήσουμε να κολυμπήσουμε σε άγνωστα νερά; Να γνωρίσουμε έναν άλλο κόσμο, να μυηθούμε στις δικές του νόρμες, ν’ ανοίξουμε τις κεραίες μας και να τολμήσουμε να εξερευνήσουμε μια άλλη ψυχή.

Αν κάνουμε μια μικρή έρευνα, ακόμη και μέσα στον ίδιο μας τον κοινωνικό περίγυρο, θα καταλάβουμε ότι λίγοι είναι εκείνοι που έχουν τα κότσια να γνωρίσουν έναν νέο άνθρωπο, που δεν τον ήξεραν καθόλου πριν.

Οι περισσότεροι κινούμαστε εκ του ασφαλούς, μαθαίνουμε ανθρώπους μέσω του φιλικού μας κύκλου και με την πάροδο του χρόνου και την επικοινωνιακή τριβή συνηθίζουμε ο ένας τον άλλο κι αναπτύσσεται ένα είδος οικειότητας. Το άγνωστο πάντα μας τρόμαζε, πόσο μάλλον όταν αφορά μια ερωτική περιπέτεια, όπου απαιτεί να ξεγυμνώσεις τις επιθυμίες σου και ν’ απαγκιστρωθείς απ’ τις άμυνές σου.

Φοβόμαστε, πλέον, ν’ αφεθούμε σ’ ένα νέο κόσμο. Όσο όμορφος και δελεαστικός κι αν μας φαίνεται. Ορθώνεται ένα τείχος μπροστά μας κι η λογική απλώνει μια στρατιά από επιχειρήματα κατά του άγνωστου εισβολέα. Ένας παρορμητικός άνθρωπος, όπως εγώ, δε θα την άκουγε και πολύ, τουλάχιστον πριν απογοητευθεί από ανθρώπους και καταστάσεις κι αρχίσει να μετρά διπλά και τριπλά τα λόγια και τις πράξεις του και κυρίως τον λήπτη αυτών.

Αξίζει, όμως, να ζούμε υπό το βάρος των φόβων μας και να μην κάνουμε ένα βήμα σκεπτόμενοι την κατάληξη μιας ιστορίας πριν ζήσουμε την ιστορία καθεαυτή; Αξίζει να σαμποτάρουμε τον ίδιο μας τον εαυτό προτάσσοντας τις άμυνές μας μία-μία στη σειρά, για να προστατευτούμε από κάτι που δε γνωρίζουμε καθόλου; Κι αν αυτός ο άγνωστος που έρχεται στη ζωή μας, όσο κι αν δε μας γεμίζει το μάτι, έρχεται για να μας ανοίξει ένα νέο δρόμο στη θέαση κάποιων πραγμάτων;

Από ψυχολογικής πλευράς είναι απολύτως φυσιολογικό να μας φοβίζει το άγνωστο. Είναι ανθρώπινο. Ωστόσο, οφείλουμε ν’ ανατρέξουμε στους λόγους που δημιουργούν αυτόν το φόβο μας και να προσπαθήσουμε να τον ξεπεράσουμε, γιατί κάθε φόβος μας δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς και δηλητηριάζει τη σκέψη και κατ’ επέκταση τη δράση μας.

Είμαστε αρνητικοί στη γνωριμία ενός τελείως νέου ανθρώπου, γιατί φοβόμαστε τον κόσμο του, την προσωπικότητά του, αυτό που φέρει. Κι όλος αυτός ο νέος κόσμος για εμάς είναι μη ελέγξιμος, γιατί καθετί που είναι εκτός της δικής μας σφαίρας δεν ελέγχεται από εμάς. Έχουμε μάθει όλα να τα προσαρμόζουμε στις ανάγκες μας και να περνάνε απ’ το χέρι μας. Μήπως, όμως, μ’ αυτόν τον τρόπο χάνουμε το αληθινό νόημα της ζωής; Την περιπέτεια, την έκπληξη, τις αυθόρμητες αντιδράσεις, την ίδια τη ζωή;

Θέλει κότσια για να ξεβολευτείς απ’ την οπτική με την οποία βλέπεις τη ζωή σου και ν’ αφεθείς στην οπτική κάποιου άλλου ανθρώπου, η οποία είναι άγνωστη στα δικά σου μάτια και δεν ελέγχεται από σένα. Κάθε νέος άνθρωπος είναι ένας νέος κόσμος, μια καινούρια πρόκληση, μια εμπειρία που μας μυεί σε κάτι διαφορετικό κι ένα παράθυρο στη βαθύτερη γνωριμία με τον εαυτό μας.

Όταν αφήνεσαι να γνωρίσεις τον κόσμο του άλλου, εκ των ων ουκ άνευ, γνωρίζεις και τον εαυτό σου καλύτερα, εντοπίζεις τα όριά σου ή τα ξεπερνάς.

Μη φοβάστε ν’ αφεθείτε στη γνωριμία ενός νέου ανθρώπου και να δείτε μέσα απ’ τα δικά του μάτια τον κόσμο. Ίσως ο δικός του κόσμος να σας ταιριάζει περισσότερο ή να σας δώσει σημαντικά ερεθίσματα για ν’ αναδιαμορφώσετε το δικό σας. Το μόνο σίγουρο, ανεξαρτήτως θετικής ή αρνητικής κατάληξης μιας γνωριμίας, είναι ότι θα κερδίσετε γνώση και εμπειρία, σημαντικά εφόδια για κάθε σχέση.

Την επόμενη φορά, λοιπόν, που θα θέλει κάποιος άγνωστος να σας γνωρίσει, ανοίξτε το παράθυρό σας κι αφήστε λίγο να σας συνεπάρει η δική του οπτική. Στη ζωή, και ειδικά στον έρωτα, είναι καλό να είμαστε ανοιχτοί και κυρίως να δίνουμε ευκαιρίες σε ό,τι μπορεί να μας πάει παρακάτω ή να μας κάνει να δούμε τη ζωή αλλιώς!

 

Συντάκτης: Αναστασία Νάννου