Λίγες είναι οι απολαύσεις μας πια, μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Ο έρωτας έχει την πρωτοκαθεδρία, το φαγητό ακολουθεί, τα ταξίδια, οι όμορφες στιγμές με φίλους, οικογένεια, παιδιά και κατοικίδια, κι η λίστα του καθενός συνεχίζεται με τις δικές του επιλογές. Πείτε μου, όμως, υπάρχει άνθρωπος που δεν αγαπά το φαγητό; Υπάρχει ερωτευμένο ζευγάρι που να μην ταιριάζει το γούστο του ως προς αυτό; Η ηδονή που μας παρέχει το φαγητό είναι ισάξια εκείνης του έρωτα.
Ποια είναι, λοιπόν, εκείνα τα στοιχεία που ενώνουν τις δυο μεγάλες μας απολαύσεις; Ας ξεκινήσουμε απ’ τις αισθήσεις μας, που είναι οι πρώτες που διεγείρονται στη θέαση ενός νόστιμου γεύματος. Η γεύση, το άρωμα, ακόμη και η υφή των τροφών δημιουργούν συνειρμικές σκέψεις και στέλνουν τα κατάλληλα μηνύματα στον εγκέφαλο μέσω των νευροδιαβιβαστών. Ερωτευόμαστε εγκεφαλικά και στη συνέχεια αναπτύσσονται τα συναισθήματα.
Οι νευροδιαβιβαστές δεν είναι τίποτα περισσότερο από απλές ουσίες, που τις λαμβάνουμε μέσω των τροφών. Πολλές απ’ αυτές έχουν ως πρώτη ύλη τα αμινοξέα. Ο πιο γνωστός νευροδιαβιβαστής είναι φυσικά η ντοπαμίνη, που μεταφέρει την αίσθηση της ικανοποίησης και της ευφορίας στα εγκεφαλικά κύτταρα κι έχει χαρακτηριστεί ως ο νευροδιαβιβαστής της ευτυχίας.
Εκείνο που μας οδηγεί στον έρωτα και στην ηδονή είναι η επιθυμία, η έλξη, η ενστικτώδης ορμή που αισθανόμαστε και η διάθεση που έχουμε για σεξ. Με μία λέξη οι ψυχολόγοι την ονομάζουν «λίμπιντο». Τη σεξουαλική επιθυμία μπορούν να την αυξήσουν κάποιες τροφές, όπως τα θαλασσινά, η σοκολάτα, το κόκκινο κρασί, φρούτα όπως οι φράουλες κι οι μπανάνες, ξηροί καρποί, τα καυτερά, αλλά και το σαφράν.
Το φαγητό αποτελεί μια πράξη αγάπης. Ετοιμάζεται με κόπο και πολλή φροντίδα για να ευχαριστήσουμε ανθρώπους που αγαπάμε. Είναι μια πράξη εξοικείωσης, καθώς όταν γευματίζεις με κάποιον, θέλεις δε θέλεις τον μαθαίνεις. Τα γούστα μας στο φαγητό, οι τρόποι μας, καθώς και η άνεση ή η συστολή που έχουμε κατά τη διάρκειά του αποκαλύπτουν στοιχεία του χαρακτήρα μας.
Η οικειότητα, που έχουν οι άνθρωποι, που μοιράζονται ένα τραπέζι ως συνδαιτυμόνες είναι βασική προϋπόθεση για να υπάρξει κάτι περισσότερο. Πώς λες ότι υπάρχει ερωτική χημεία όταν δεν έχεις έρθει κοντά με τον άλλο και δεν έχετε μοιραστεί απλές στιγμές της καθημερινότητας, όπως ένα πιάτο φαγητό;
Το φαγητό είναι αγάπη και αποτελεί ξεγύμνωμα των επιθυμιών και των επιλογών μας. Δείχνει ξεκάθαρα ποιοι είμαστε, πώς ζούμε και τι θέλουμε. Δεν τρώμε με όλους. Επιλέγουμε να φάμε παρέα με εκείνους που αισθανόμαστε οικείους. Με εκείνους που είμαστε ο εαυτός μας και μας αποδέχονται, χωρίς να χρειάζεται να καμουφλάρουμε το εγώ μας. Το φαγητό φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά. Είναι προσφορά, ανιδιοτελές δόσιμο και διπλή απόλαυση. Είναι απόλαυση τόσο για το δημιουργό, όσο και για εκείνον για τον οποίο προορίζεται.
Ο έρωτας περνάει απ’ το στομάχι, γιατί αν έχεις μοιραστεί μ’ έναν άνθρωπο το ίδιο τραπέζι, σίγουρα έχετε έρθει πιο κοντά, έχετε γνωρίσει καλύτερα ο ένας τον άλλο κι έχετε βιώσει από κοινού την εκπλήρωση μιας βασικής ανάγκης σας, συγχρόνως με την απόλαυση που προσφέρει.
Υπάρχει μεγαλύτερη απόδειξη αγάπης απ’ το να μαγειρεύεις για κάποιον που θεωρείς σημαντικό ή να μοιράζεσαι μαζί του αυτήν την καθημερινή ιεροτελεστία;
Το φαγητό το έχουμε συνδέσει με την οικογένεια, με τη μαμά, με το σπίτι μας, με εκείνους που αγαπάμε. Αν, λοιπόν, κάποιος περάσει απ’ το τραπέζι μας και νιώσουμε όμορφα μαζί του, σίγουρα θα αισθανθούμε το ίδιο και στο κρεβάτι!
Και θα κλείσω με τη ρήση του Αμερικανού κριτικού Gael Greene: «Το καλό φαγητό είναι σαν το καλό σεξ. Όσο περισσότερο έχεις τόσο περισσότερο θέλεις».
Απολαύστε υπεύθυνα λοιπόν!
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
