Βλέποντάς τη θα λέγαμε πως άνοιξε το Τριώδιο, της αρέσουν οι μεταμφιέσεις, υποδύεται ίσως ένα ρόλο, όμως η Νάνο είναι μια κοπέλα είκοσι ετών, η οποία ζει στο Όσλο της Νορβηγίας και όπως εξομολογείται σε συνέντευξη που έδωσε «είναι μια…γάτα». Δεν ξέρω αν έχει πέταλα, αλλά σίγουρα έχει μπόλικη τρέλα απ’ ότι φαίνεται!
«Είναι γάτα από τη γέννησή της», δηλώνει και νιαουρίζει, ναι νιαουρίζει κανονικά, γατίσια και προκαλεί δέος, αλλά και γέλια με την ιδιαιτερότητά της. Η Νάνο κατάλαβε τη διαφορετικότητά της στα δεκαέξι της χρόνια, όταν γιατροί και ψυχολόγοι διέγνωσαν ότι πέρα από την προσωπικότητά της, έχει και μια γατίσια φύση, ένα εκ γενετής ελάττωμα, όπως η ίδια το χαρακτηρίζει.
Κυκλοφορεί φορώντας μια στέκα με αυτάκια γάτας, μια ψεύτικη ουρά, όπως και φακούς επαφής που δε θυμίζουν ανθρώπινο μάτι, αλλά προσομοιάζουν σε γατίσιο βλέμμα. Όσο περίεργο είναι για εμάς να αποδεχτούμε κάτι εξωπραγματικό, άλλο τόσο φαντάζομαι είναι και για εκείνη να μεγαλώνει γνωρίζοντας ότι πέρα από άνθρωπος, είναι και γάτα.
Η ακοή της είναι ενισχυμένη όπως παραδέχεται, δίνει έμφαση σε ήχους που το ανθρώπινο αυτί δεν προσέχει, όπως ο ήχος από τις βαλίτσες που σέρνονται στο δρόμο, τo κουδούνισμα των κλειδιών μέσα στις τσέπες, αντιλαμβάνεται ακόμη τις αλυσίδες χιονιού που φοράνε κάποιοι στα παπούτσια τους, μιας και στη Νορβηγία χιονίζει συχνά. Δε θέλω να τρομάξετε, αλλά κι εγώ ακούω συρόμενες βαλίτσες και κλειδιά σε τσάντες, Ακούω ακόμη και κινητά που είναι σε δόνηση!
Αντιπαθεί τα σκυλιά και στη θέα τους κάνει περίεργους μορφασμούς και συριγμούς ενστικτωδώς, όπως λέει. Μισεί το νερό, γουργουρίζει όπως οι γάτες, περπατά στα τέσσερα μέσα στο σπίτι και της αρέσει να κοιμάται στο νιπτήρα και στο περβάζι! Το πώς χωράει είναι άλλο θέμα!!
Το πλεονέκτημα του να είναι γάτα είναι ότι ακούει και βλέπει περισσότερα απ’ ότι ο μέσος άνθρωπος, επικεντρώνεται σε λεπτομέρειες και βλέπει καλύτερα στο σκοτάδι απ’ ότι στο φως του ήλιου. Χμ…και οι νυχτερίδες το κάνουν αυτό καλά! Η Νάνο δεν έχει καταφέρει ακόμη να πιάσει ένα ποντίκι, ενώ έχει κυνηγήσει πολλά, όπως λέει. Μα είναι δυνατόν; Τι γάτα είναι!
Και δε σταματά εκεί αυτό το ντελίριο ιδιαιτεροτήτων. Ο καλύτερος φίλος της Νάνο, είναι ο Σβέιν, ο οποίος έχει πολλές προσωπικότητες και μία από αυτές, μαντέψτε! Είναι και αυτός γάτος! Ο Σβέιν φυσικά δεν είναι εκ γενετής γάτος, αλλά έγινε αργότερα και επικοινωνούν νιαουρίζοντας. Μικρή λεπτομέρεια, αλλά σημαντική έχουν το ίδιο χρώμα μαλλιών, αυτό της κεραμιδόγατας σ’ ένα γατίσιο χρωματολόγιο.
«Η ζωή της γάτας είναι εξαντλητική», δηλώνει η Νάνο και παρόλο που οι ψυχολόγοι της έχουν πει πως μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, εκείνη δεν μπορεί. «Θα είμαι γάτα μια ζωή», δηλώνει.
Δεν έχω γνώσεις ψυχολογίας, αυτό που σίγουρα μπορώ να πω είναι ότι είναι ένας άνθρωπος με μια διαταραχή. Το να μαθαίνεις να ζεις με τη διαταραχή σου είναι δύσκολο και θέλει προσπάθεια, το να τη διακωμωδείς και να την προβάλλεις δείχνει ότι επιτηδευμένα προσπαθείς να ξεχωρίσεις απ’ όλους τους άλλους και θέλεις να τραβήξεις την προσοχή. Το να έχεις και έναν ακόλουθο που να ομοιάζει σε σένα δείχνει ότι έχεις τάσεις ναρκισσισμού. Και εγώ παίζω (χωρίς να ξέρω) πιάνο στο τραπέζι της κουζίνας, δε βγήκα ποτέ στο δρόμο να διατυμπανίσω ότι είμαι πιανίστρια!
Ωραία είναι η τρέλα, αρκεί να μη σε εξευτελίζει και χάνεις το αληθινό νόημα της ζωής.
ΝΙΑΟΥΥΥΥΥΥ
Επιμέλεια Κειμένου Αναστασίας Νάννου: Κατερίνα Κεχαγιά.
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
