«Τι είναι ο άνθρωπος; Ένας θλιβερός, μικρός σωρός από μυστικά» είπε ο André Malraux. Πώς, λοιπόν, αυτόν το σωρό από μυστικά μπορούμε να τον αποκωδικοποιήσουμε και να μάθουμε τον άλλο απ’ την καλή κι απ’ την ανάποδη;
Κάποιοι λένε ότι για να μάθεις καλά έναν άνθρωπο πρέπει να τον φτάσεις στα όριά του, να τον εκνευρίσεις. Η αλήθεια, που πιστεύω ακράδαντα, είναι ότι ο καλύτερος τρόπος για να μάθεις κάποιον είναι να τον αγαπήσεις.
Ναι, καλά διάβασες. Να τον αγαπήσεις πολύ και βαθιά, πέρα απ’ τα όριά σου κι απ’ τα δικά του. Να τον αγαπήσεις δυνατά, να σπάσεις τις άμυνές του, να γκρεμίσεις τα τείχη, που ο ίδιος έθεσε για να προστατεύσει την ψυχή του απ’ την έκθεση, να τον κάνεις να σ’ εμπιστευτεί.
Δύσκολη λέξη η «εμπιστοσύνη». Χρειάζονται θυσίες για να την κερδίσεις και προσπάθεια. Θα μου πεις να προσπαθήσω για την αγάπη; Αυτή δε θα έπρεπε να βγαίνει αβίαστα; Το συναίσθημα δεν μπορείς να το προκαλέσεις με το ζόρι, τα ελαττώματά σου όμως και τις αδυναμίες σου μπορείς να τις περιορίσεις και να προσπαθήσεις να γίνεις καλύτερος για χάρη της σχέσης σου.
Άνοιξε την καρδιά σου και δώσε αγάπη. Μη νοιαστείς, αν θα σ’ αγαπήσουν το ίδιο. Πάντα ο ένας θ’ αγαπάει πιο πολύ. Αλλά αν θέλεις να γνωρίσεις τον άνθρωπό σου, ν’ αγγίξεις το μέσα του, να νιώσετε ο ένας τις ανάγκες του άλλου, να μάθεις τους φόβους και τις δεύτερες σκέψεις του, είναι ανάγκη ν’ αγαπηθείτε.
Η αγάπη προϋποθέτει χρόνο. Όσο περισσότερο χρόνο αφιερώσεις στον άνθρωπό σου, τόσο καλύτερα θα τον μάθεις. Δε μαθαίνεις κάποιον από απόσταση, ούτε απ’ τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πρέπει να περάσετε ώρες μαζί, να συζητήσετε, να γνωρίσετε τα σώματά σας σπιθαμή προς σπιθαμή, να φιληθείτε, να επικοινωνήσετε, να φάτε παρέα και να κοιμηθείτε αγκαλιά.
Να μάθετε να μοιράζεστε σκέψεις και στιγμές, να μάθετε να εντοπίζετε ο ένας τις αδυναμίες του άλλου κι αντί να θυμώνετε, να συγχωρείτε και να δίνετε ευκαιρίες για να γίνεστε καλύτεροι μαζί. Να μάθετε ν’ ακούτε. Είναι πολύ σημαντικό όταν αγαπάμε κάποιον να τον ακούμε. Τι τον απασχολεί; Πώς μπορούμε εμείς να τον βοηθήσουμε; Πώς μπορούμε να τον απαλλάξουμε από μια ταλαιπωρία; Ακούγοντας τον άλλο, μαθαίνεις τον τρόπο σκέψης του, αλλά και τη γενικότερη αντίληψη για τη ζωή.
Να μην είστε εγωιστές και να μην κρατάτε το θυμό σας. Ξεσπάστε και ξεκινήστε απ’ το μηδέν. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή και μίζερη, πόσο μάλλον για να κρατάμε αρνητικά συναισθήματα μέσα μας και να τ’ αναπαράγουμε συνεχώς. Ξεχάστε το. Κακές στιγμές έχουμε όλοι. Θ’ αφήσετε το υπόλοιπο κομμάτι που αγαπάτε για μία ατυχή στιγμή;
Αν όντως αγαπάτε τον άνθρωπό σας, μην τον πληγώνετε με τιμωρητικές συμπεριφορές, όπως με αδιαφορία και σιωπή, που στόχο έχουν να δείξετε την ενόχλησή σας για κάποια παρεξήγηση που συνέβη μεταξύ σας. Αυτό δεν είναι αγάπη, φίλοι μου. Είναι εκδικητική συμπεριφορά που αποβλέπει να μειώσει τον άνθρωπό σας.
Περάστε χρόνο μαζί, δείτε ταινίες αγκαλιά στον καναπέ, μαγειρέψτε ο ένας στον άλλο, καθίστε αγκαλιά χαζεύοντας μια παλιά σειρά στην τηλεόραση, παίξτε τάβλι ή σκάκι στη βεράντα και συζητήστε για τα θέματα που σας απασχολούν με κέφι κι αισιοδοξία.
Βγείτε για φαγητό με φίλους, πάτε μια βόλτα στην πόλη, κάντε μια ποδηλατάδα με θέα το φεγγαρόφωτο, κανονίστε ένα ταξιδάκι για δυο σε κάποιο νέο προορισμό κι ανακαλύψτε μαζί τη μαγεία της φύσης. Δημιουργήστε αναμνήσεις που θα κρατήσετε για μια ζωή. Όταν αγαπάμε κάποιον, αν μη τι άλλο, ο άλλος το νιώθει και μ’ αυτόν τον τρόπο θεμελιώνουμε την εμπιστοσύνη του προς το πρόσωπό μας.
Αγαπήστε τον άνθρωπό σας με κατανόηση, στοργή, αλλά και πάθος. Αγαπήστε τον με αλήθεια και τρέλα. Με ουσία κι ανιδιοτέλεια. Αγαπήστε τον για να τον μάθετε. Κι όταν νιώσει ασφαλής, θα σας αφήσει να ξεκλειδώσετε τα έγκατα της ψυχής του. Μόνο η αγάπη έχει το κλειδί.
Στα χέρια σας είναι η λύση. Η αγάπη ποτέ δεν πάει χαμένη, ακόμη κι όταν αγαπάτε το λάθος άνθρωπο.
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
