Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάνοντας σεξ μαζί σου σε γνωρίζουν. Μαθαίνουν πτυχές σου και ξέρουν πλέον ποιος είσαι. Λάθος. Επειδή είδες ένα γυμνό σώμα, άγγιξες κάποια σημεία του, έμαθες κάποιες προτιμήσεις του άλλου στο συγκεκριμένο τομέα, δε σημαίνει ότι έμαθες και τον άνθρωπο αυτό. Πόσο μάλλον να είσαι ικανός να σχηματίσεις άποψη για την προσωπικότητά του και να τον κρίνεις.
Δεν μπορείς ν’ αγαπήσεις κάποιον με μία, δυο, τρεις βραδιές σεξ. Ο άνθρωπος για ν’ αγαπήσει και ν’ αγαπηθεί χρειάζεται ν’ αφιερώσει χρόνο στον άλλο, ουσιαστικό, με όλη του την καρδιά. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο δώρο που μπορεί να σου κάνει ένας άνθρωπος, απ’ το να θελήσει να σε μάθει και να είναι πρόθυμος να μοιραστεί στιγμές της δικής του καθημερινότητας μαζί σου.
Δε μαθαίνεις τον άλλο με μία βραδιά στο κρεβάτι. Τον μαθαίνεις αν κοιμάστε κάθε μέρα μαζί, αν ξυπνάτε μαζί, αν φωλιάζεις στην αγκαλιά του τα βράδια, αν τον παρατηρείς κατά τη διάρκεια του ύπνου του, αν είσαι δίπλα του όταν ονειρεύεται, αν λέτε ο ένας στον άλλο την πρώτη «καλημέρα», αν βλέπετε μαζί τηλεόραση κι ανταλλάσσετε απόψεις, αν κυκλοφορείτε έξω χωρίς να σας νοιάζει ο κόσμος, αν είστε περήφανοι που έχετε το συγκεκριμένο άνθρωπο στην αγκαλιά σας κι αποτελεί μέρος της ζωής σας.
Έτσι αγαπάς, όταν κάνεις τον άλλο μέρος της ζωής σου, όχι απλώς μία στιγμή της. Υπάρχουν κάποιοι που επιμένουν να συλλέγουν στιγμές δεξιά κι αριστερά, χρησιμοποιώντας ανθρώπους για να περάσουν καλά και μετά πηγαίνουν σε άλλο λουλουδάκι, έχοντας τη θεωρία ότι η ζωή είναι μικρή και οφείλεις να συλλέξεις όσες περισσότερες εμπειρίες ζωής μπορείς.
Μάλλον, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν απέκτησαν ποτέ την ωριμότητα και την πυγμή, να πιάσουν τις ορμές τους απ’ τα κέρατα και να βρουν τη σημαντικότητα σ’ έναν άνθρωπο, σε εκείνον που θα είναι πάντα το στήριγμα, ο φίλος, ο σύντροφος κι εκείνος που θ’ αγαπούν.
Μην απογοητεύεστε και μη ρίχνετε το φταίξιμο σ’ εσάς. Αυτοί οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, γιατί δε θέλουν ν’ αλλάξουν. Καλύπτονται με λίγες, φτηνές στιγμές. Φοβούνται να αισθανθούν πληρότητα, να δοθούν ολοκληρωτικά και να σου αφιερώσουν χρόνο. Γιατί γνωρίζουν ότι αν σε μάθουν, μπορεί και να σ’ αγαπήσουν. Και δε θέλουν. Τρομάζουν στην ιδέα να δεθούν.
Δε θέλουν εξάρτηση, δε θέλουν δέσμευση, δε θέλουν κτήση. Μόνο που πέφτουν μόνοι στην ίδια τους τη λούπα και δεν έχουν αντιληφθεί ότι η αγάπη δεν είναι κτήση. Είναι η μεγαλύτερη ελευθερία που σου δίνεται να επιλέξεις έναν άνθρωπο και να τον επιλέγεις κάθε μέρα, για τους ίδιους και για άλλους λόγους, που θα προσθέτεις καθημερινά.
Γι’ αυτό φρόντισε όσο περνάει απ’ το χέρι σου να μην ερωτευτείς ένα συλλέκτη εμπειριών. Δε θα είναι ποτέ εκεί για σένα, θα έρχεται μόνο όταν θέλει να καλύψει το κενό του και να επιβεβαιωθεί. Θέλει μαγκιά για ν’ αφήσεις ένα στρωμένο δρόμο με μεγάλη προσφορά σε σεξουαλικές εμπειρίες και να επιλέξεις τον ανηφορικό μονόδρομο παρέα μ’ ένα μόνο άνθρωπο. Γι’ αυτό, σου λέω, άσε τους δειλούς. Εκείνους που φοβούνται το χρόνο.
Επίλεξε ανθρώπους, που δεν είναι διατεθειμένοι να σου προσφέρουν μόνο κάποιες στιγμές ηδονής, αλλά εκείνους που σου αφιερώνουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν· χρόνο απ’ τη ζωή τους. Χρόνο ικανό για να σε διαβάζουν με μία ματιά, να λατρεύουν τις αδυναμίες σου, ν’ αγαπάνε τα ελαττώματά σου, να ζητάνε συγγνώμη όταν αντικρίζουν τα θλιμμένα μάτια σου, ακόμη κι αν δε φταίνε, και να είναι υπεύθυνοι καθημερινά για το χαμόγελό σου.
Ένα χαμόγελο που έχουν βάλει στόχο να μη σβήσει ποτέ. Όχι εφήμερα χαμόγελα στιγμών, που σβήστηκαν μία νύχτα πνιγμένα στο δάκρυ απ’ την απογοήτευση.
Η ευτυχία οφείλει ν’ αποτελεί στόχο ζωής, γι’ αυτό βγάλε απ’ τη ζωή σου τους εγωιστές παρτάκηδες, που καλύπτονται πίσω από θεωρίες που τους βολεύουν και ψάξε ανθρώπους δοτικούς, ντόμπρους και γενναιόδωρους.
Γενναιόδωρους σε καρδιά. Κι αυτήν την καρδιά στο χρόνο που σου αφιερώνουν τη βλέπεις.
Συντάκτης: Αναστασία Νάννου
