Η ζωή μάς διδάσκει καθημερινά κι ανα πάσα στιγμή μπορεί ν’ αποτελέσει ένα σημαντικό μάθημα. Δεν είναι λίγες οι φορές που ίσως ανατρέχεις στο παρελθόν σου και πλέον ο άνθρωπος που ήσουν κάποτε σου φαίνεται μακρινός και σχεδόν άγνωστος. Ακόμα και μνήμες και σκηνές που μπορεί να φέρνεις στον νου σου από το πρόσφατο παρελθόν ίσως σε κάνουν να συνειδητοποιείς πως πριν από έναν χρόνο ήσουν ένας άλλος άνθρωπος.  Συνήθως λίγο πιο ανέμελος, αλλά σίγουρα και λιγότερο συνειδητοποιημένος. 

Αν λοιπόν πλέον νιώθεις πως διανύεις μια πιο ώριμη φάση στη ζωή σου και γνωρίζεις καλά τι θέλεις, ίσως συμφωνείς πως μετά τα τριάντα, δε θα έκανες ποτέ ξανά κάτι από τ’ ακόλουθα για να σ’ αγαπάνε ή να αρέσεις:

 

1. Να ικανοποιείς συνεχώς για να σε συμπαθούν

Από αθώα ψέματα και κολακείες όπως το εκθειάζεις το πιο κακόγουστο φόρεμα που έχεις δει ποτέ στη ζωή σου για να λάβεις δωρεάν πρόσκληση για εκείνη την παράσταση ή για να τα έχεις καλά με τους ανωτέρους σου, ξέρεις πολύ καλά πως τέτοιες συμπεριφορές δεν τιμούν ούτε εσένα ούτε την προσωπικότητα για την οποία χρόνια τώρα δηλώνεις περήφανος. Μετά τα τριάντα σου πλέον γνωρίζεις πολύ καλά το όρια μεταξύ ευγένειας και κολακείας και φροντίζεις να μην τα ξεπερνάς. Είσαι επίσης ειδικός στο να γλιτώνεις τη συμμετοχή σου σε δραστηριότητες που προτείνει η παρεα και δε σε εκφράζουν. Είτε πρόκειται για τουρνουά ερασιτεχνικού τένις είτε για έξοδο σε μαγαζιά που δεν είναι του γούστου σου, μετά τα τριάντα, προτιμάς να μείνεις σπίτι από το να πας κάπου από όπου μετά το τέλος της εξόδου, το μόνο που θα σου μείνει θα είναι η απέραντη κούραση. Στην τελική, μεγαλώνοντας, σε νοιάζει περισσότερο να είσαι σωστός απέναντι στον εαυτό σου και να κοιμάσαι ήσυχος τα βράδια, παρά να σε λένε καλό παιδί άτομα που στην ουσία δεν έχουν καμια σημαντικότητα στη ζωή σου. 

 

2. Να παραμένεις σε παθολογικές σχέσεις

Μετά τα τριάντα, γίνεσαι πιο επιλεκτικός και διαλέγεις με ευλαβική προσοχή τις παρέες και τα άτομα που θέλεις να έχεις δίπλα σου. Παλαιότερα, ίσως βασικό κριτήριο για να μπεις σε μια σχέση ήταν η έλξη, πλέον όμως αναζητάς βαθιές συνδέσεις κι άτομα με τα οποία ταιριάζεις φυσικά κι αβίαστα. Ακόμη, πλέον έχεις μάθει να αποφεύγεις με στυλ τους ανθρώπους που έχουν την τάση να σου ρουφάνε όλη την ενέργεια, ξέρεις εκείνοι οι τύποι που έχεις δει δυο φορές στη ζωή σου κι αυτοαποκαλούνται άνθρωποί σου, χωρίς να χάνουν ευκαιρία να σου κολλήσουν όταν σε βλέπουν να περνάς καλά. Χωρίς καμία απολογία κάπου εκεί τελειώνει η ιστορία σας χωρίς να σε νοιάζει και πολύ!

 

 

3. Να προσποιείσαι πως όλα είναι καλά ενώ μέσα σου βράζεις

Το πιο πιθανό πως έχεις περάσει κι εσύ μια από εκείνες τις φάσεις που νιώθεις ότι πνίγεσαι στη δουλειά, στη σχέση, στη φιλία αλλά προσποιείσαι τόσο στους άλλους όσο και στον ίδιο σου τον εαυτό προσπαθώντας να πείσεις, πρώτα απ’ όλους εσένα τον ίδιο, πως όλα είναι καλά. Ίσως πολλές φορές να κράτησες το στόμα σου κλειστό και να μη μίλησες για όσα σ’ ενοχλούν όταν έπρεπε, είτε για να κάνεις παρατήρηση στον ενοχλητικό γείτονα που δε σέβεται τις ώρες κοινής ησυχίας είτε στον υπάλληλο που σου φέρθηκε με αγένεια, καταλήγοντας με μια κρίση πανικού, μια μόνιμη αϋπνία για μέρες ή εβδομάδες ολόκληρες ή ένα δυσανάλογο της περίστασης ξέσπασμα που θα έρθει με την πρώτη αφορμή αργότερα. Μετά τα τριάντα ωστόσο, γνωρίζεις πως όταν κρατάς πράγματα μέσα σου, το φράγμα του θυμού που καταπίεζες τόσο καιρό είναι πολύ εύκολο να σπάσει, να σε οδηγήσει σε ανεξέλεγκτο ξέσπασμα και να καταστρέψει σημαντικές σχέσεις, ή ακόμα και μια συνηθισμένη κι ήρεμη μέρα, μέσα σε λίγα λεπτά. Θέτεις τα όριά σου λοιπόν όσο είναι ακόμα νωρίς, ακόμη κι αν ρισκάρεις να μη γίνεις ποτέ κολλητός με τον ενοχλητικό γείτονα. 

 

4. Να καμουφλάρεις τη σεξουαλικότητά σου στον χώρο εργασίας

Αν διανύεις τη δεκαετία των τριάντα, το πιο πιθανό είναι πως έχεις μεγαλώσει κι εσύ χωρίς ν’ αποφύγεις την επιρροή συντηρητικών και παρωχημένων αντιλήψεων που επικρατούσαν στην κοινωνία για χρόνια. Ίσως το να κάνεις μια σοβαρή σχέση όσο ακόμα σπουδάζεις, να παντρευτείς πριν τα τριάντα και να είσαι στρέιτ με μετρημένους στα δάχτυλα ερωτικούς συντρόφους, να είναι ευσεβείς πόθοι του περιβάλλοντός σου που δε σου είναι άγνωστοι. Όπως όμως κι αν ήταν το περιβάλλον που μεγάλωσες, μετά τα τριάντα νιώθεις πιο ανοιχτός κι απελευθερωμένος σ@ξουαλικά έχοντας κάνει τους πειραματισμούς σου. Γνωρίζεις πλέον καλά τι θέλεις, τι σε κάνει χαρούμενο και ποιο μοντέλο σχέσης σου ταιριάζει και δεν έχεις και κανένα πρόβλημα να το συζητάς ανοιχτά, σε όποιο πλαίσιο της ζωής σου κι αν βρίσκεσαι, ακόμη και στο πιο συντηρητικό εργασιακό περιβάλλον. 

 

Στην τελική, γνωρίζεις καλά πως ο χρόνος σου είναι πολύτιμος κι αρκετά περιορισμένος. Το καλύτερο που έχεις να κάνεις, είναι να τον επενδύσεις στον ίδιο σου τον εαυτό και τη σχέση σου μαζί του. Είτε επιλέξεις να γίνεις εσύ ο καλύτερος παρατηρητής του εαυτού σου, είτε αποφασίσεις να εξερευνήσεις τον κόσμο μέσα σου με ψυχοθεραπεία και διαλογισμό, μικρή σημασία έχει. Το πιο σημαντικό είναι να μην αφήνεις το χρόνο να περνά χωρίς να μαθαίνεις πώς μπορείς να νιώθεις λίγο καλύτερα κάθε μέρα. Ίσως αυτός να είναι και ο μόνος δρόμος για μια ζωή πραγματικά δική σου.

Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου