Δεν πειράζει που δε σου ήρθε η ζαριά

Από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου, κάνεις όνειρα. Με το πέρασμα του χρόνου, μαζί σου μεγάλωναν και εκείνα. Από το παιχνίδι που είχες βάλει στο μάτι και το σκεφτόσουν για καιρό μέχρι να καταφέρεις τους γονείς σου να σου το αγοράσουν έως εκείνη την εκδρομή που ονειρευόσουν να πας με την παρέα σου στο σχολείο και το πρώτο σου αυτοκίνητο. Άλλαξες όμως και μαζί σου άλλαξαν και τα όνειρα που έκανες. Κάποια από τα όνειρα που έκανες ως παιδί, πια δε σου φαίνονται καθόλου ελκυστικά. Όσο ήσουν πιο μικρός και σίγουρα πιο αθώος, ένιωθες ένα σφίξιμο στην καρδιά μόνο στη σκέψη πως κάποιος από τους στόχους σου δε θα πραγματοποιηθεί και θα μείνει απλά ένα όνειρο. Από τη σχολή των ονείρων σου έως την ιδανική για εσένα καριέρα ή την τέλεια σχέση.

Πολύ αργότερα όμως κατάλαβες πως, αν τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, ακόμα και στις περιπτώσεις που δεν πάνε όλα όπως τα σχεδίασες, μέσα σου έχεις πίστη πως μια αποτυχία σημαίνει πως κάτι καλύτερο σε περιμένει στη γωνία. Πέρα από αυτό όμως, είναι πολύ πιθανό να εγκαταλείπεις συνειδητά ένα όνειρο γιατί έπαψες πια να το θες τόσο πολύ. Οι ανάγκες και οι επιθυμίες μας αλλάζουν συνεχώς. Κάποτε ίσως είχες ονειρευτεί μια μεγάλη οικογένεια και ένα σπίτι στην εξοχή αλλά πια να σε γεμίζει η ζωή σε μια μεγάλη πόλη, στο δικό σου μικρό διαμέρισμα που δε μοιράζεσαι με κανέναν άλλο.

Όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, το να μην πραγματοποιήσεις κάποια από το όνειρά σου μπορεί να σε οδηγήσει στην εξέλιξη και στην καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Δεν είναι λίγες οι φορές που πέσαμε στην παγίδα να επιθυμούμε κάτι μόνο και μόνο γιατί νομίζαμε πως αυτό μας ταιριάζει, γιατί κάποιος άλλος μας είχε κάνει να πιστεύουμε πως είναι το καλύτερο για εμάς ή γιατί θεωρούσαμε πως μέχρι εκεί μπορούσαμε κι όχι παραπάνω. Με το πέρασμα το χρόνου όμως και καθώς ωριμάζαμε, ίσως μετρήσαμε καλύτερα τον εαυτό μας και συνειδητοποιήσαμε πως είμαστε ικανοί για πολλά περισσότερα.

Από την άλλη, δεν είναι λίγες οι φορές που η πραγματοποίηση του ονείρου γίνεται αυτοσκοπός. Θέλεις να το πραγματοποιήσεις με κάθε κόστος. Ωστόσο, όταν η διαδρομή προς την πραγματοποίηση ενός στόχου κοστίζει πολλά, όταν χάνουμε φίλους, σχέσεις, στιγμές ίσως ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό, τότε ναι ίσως είναι καλύτερα να παραιτηθούμε από αυτό το όνειρο καθώς το κόστος επίτευξής του μοιάζει δυσανάλογο.

Για πολλούς ανθρώπους, πολλές φορές στόχος και όνειρο είναι ένα πολύ συγκεκριμένο άτομο στη ζωή τους που μοιάζει ιδανικό. Είτε είναι φίλος είτε εραστής είτε συνεργάτης μικρή σημασία έχει. Μπορεί να είναι οποιοδήποτε άτομο με το οποίο έχουμε συνδέσει την ευτυχία μας. Αν είναι να χάσεις τον εαυτό σου προκειμένου να τον κερδίσεις ή αν η παρουσία του στη ζωή σου είναι περισσότερο τοξική και αρνητική ή κάνει εσένα να είσαι και να λειτουργείς έτσι, τότε ίσως είναι καλύτερα να τον αφήσεις και να πας παρακάτω.

Τελικώς, καλό θα ήταν να θυμάσαι πως αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία στη ζωή μας δεν είναι να πραγματοποιήσουμε κάθε όνειρο και στόχο αλλά μέσα από οποιαδήποτε διαδικασία και αν περάσουμε, να καταφέρουμε να μεγαλώσουμε και να ωριμάσουμε. Αυτό που ίσως μένει μετά από κάθε απογοήτευση αλλά και κάθε όνειρο που εγκαταλείψαμε, δε γίνεται να είναι πικρία και μελαγχολία αλλά ένα πολύτιμο μάθημα και η δύναμή μας καθώς μαθαίνουμε να προσαρμοζόμαστε και με άλλα λόγια να επιβιώνουμε.

Ας μην ξεχνάμε πως σημασία δεν έχει απλώς να πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρα αλλά να μη σταματήσουμε ποτέ να ονειρευόμαστε κι ας αλλάζουν οι εικόνες. Κλείνοντας με μια φράση του καθηγητή Joseph Campbell «Στη ζωή θα πρέπει να είμαστε πρόθυμοι ν’ αφήσουμε τη ζωή που έχουμε σχεδιάσει, για τη ζωή που μας περιμένει».