Έχει κάτι να μας μάθει καθένας που συναντάμε

Όλοι μας έχουμε περάσει από αυτή τη φάση. Είμαστε μόνοι και νιώθουμε μέσα μας την ανάγκη για μια σχέση ουσιαστική. Μια σχέση-στήριγμα, που αυτή τη φορά θα κρατήσει. Βλέπουμε τους φίλους μας σε ευτυχισμένα «μαζί» και χαιρόμαστε γι’ αυτούς. Ακόμη κι αν δηλώνουμε αμετανόητοι εργένηδες, βαθιά μέσα μας λίγο τους ζηλεύουμε.

Κι εκεί, λοιπόν, που ήσουν μια χαρά και μόνος, πολλές φορές κυνικός κι απελευθερωμένος, η πιο συναισθηματική πλευρά σου ξυπνά και σιγά-σιγά αρχίζεις να πείθεις τον εαυτό σου να μπει σε ρομαντική διάθεση. Αναζητάς ηλιοβασιλέματα με θέα την Καλντέρα, ρομαντικά δείπνα για δύο σε καλά εστιατόρια, νυχτερινά ραντεβού στην παραλία και βόλτες χεράκι-χεράκι στη φθινοπωρινή Πλάκα. Καλά κι όμορφα όλα αυτά και κατά βάθος ξέρεις πως σου έχουν λείψει, ειδικά αν έχεις μείνει χωρίς σχέση για καιρό.

Μέσα από ατελείωτες συζητήσεις με τους φίλους, είτε αυτοί είναι συντηρητικοί που σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεσαι σε αντιμετωπίζουν σαν άτομο που έχει χάσει το παιχνίδι και κινδυνεύει να καταλάβει περίοπτη θέση στο «ράφι» είτε είναι πιο προοδευτικοί και σου λένε πως μια χαρά είσαι και μόνος, καταλήγετε στο ότι κάποια στιγμή θα βρεθεί κάτι καλό, αν πάψεις να ‘σαι τόσο απαιτητικός, σταματήσεις να κάνεις εκπτώσεις στην ποιότητα, γίνεις λίγο πιο πρόσχαρος και λιγότερο σνομπ, μάθεις να μαγειρεύεις, κόψεις τις ξεπέτες, τα πάρτι, το τσιγάρο κι ενίοτε και τη γλώσσα σου.

Εσύ, ωστόσο, παραμένεις ο εαυτός σου κι αρχίζεις να αναζητάς κάτι δυνατό, ακόμη και σε μη ιδιαίτερα μέρη όπως ένα καλοκαιρινό πάρτι σε ένα παραλιακό κλαμπ ή ένα σάιτ γνωριμιών (ας το παραδεχτούμε πως οι περισσότεροι κάποτε, έστω και για λίγο, είχαμε Tinder). Όσο κι αν λες πως δεν έχεις ιδιαίτερες προσδοκίες από ένα ραντεβού που προκύπτει με τον τρόπο αυτό, κάτι μέσα σου ελπίζει πως το επόμενο θα ‘ναι διαφορετικό απ’ τα προηγούμενα.

Βγαίνεις κι εύχεσαι ο άνθρωπος που θα γνωρίσεις να ‘ναι μοναδικός και να καθορίσει τη ζωή σου. Αρχίζεις να ελπίζεις πως θα θέλει κάτι παραπάνω από ένα one night stand και, αν είσαι τυχερός, θα μπορέσει να σε κάνει κι εσένα να θέλεις κάτι παραπάνω. Ή έστω εύχεσαι να μην είναι εμμονικός, φορτικός, πέφτουλας, εγωπαθής, ηττοπαθής (κι οποιοδήποτε άλλο επίθετο με αυτή την κατάληξη) ή ένα άτομο τραυματισμένο με πολλά απωθημένα, κόμπλεξ κι ακραία (για τα δεδομένα σου) σεξουαλική συμπεριφορά.

Αν τίποτα απ’ τα παραπάνω δεν ισχύει κι ο τύπος ή η τύπισσα σου αρέσει, τότε ξέρεις πως θα αρχίσουν άλλα προβλήματα. Θα αρχίσεις να τρελαίνεσαι και να αναρωτιέσαι για το τι θα γίνει παρακάτω. Θα ‘χει, άραγε, αυτή η νέα γνωριμία συνέχεια;

Έχουμε, γενικά, την τάση να κρίνουμε τις σχέσεις απ’ τη διάρκειά τους και να θεωρούμε αυτές που δεν άντεξαν πολύ και τους ανθρώπους που ήταν περαστικοί απ’ τη ζωή μας ως λάθη και χάσιμο χρόνου. Αν, όμως, καταφέρναμε να κατανοήσουμε πως κάθε σχέση διαρκεί όσο κι οι δύο συνεχίζουν να εξελίσσονται, να μαθαίνουν, να δίνουν και να παίρνουν, τότε θα ήμασταν πιο ευγνώμονες για κάθε άνθρωπο που μπήκε στη ζωή μας, ακόμη κι αν η σχέση διήρκεσε 2 χρόνια, λίγους μήνες, 2 εβδομάδες ή μία βραδιά. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και μπορεί να επιδράσει πάνω σου με διαφορετικό τρόπο, όσο κι αν μείνει στη ζωή σου.

Όταν καταλάβεις αυτό, τότε μόνο ίσως σταματήσεις να αναθεματίζεις και να μοιρολατρείς κάθε φορά που σκέφτεσαι τις περασμένες σχέσεις σου, αλλά και να φοβάσαι κάθε φορά που ξεκινάς κάτι καινούριο. Κάθε άνθρωπος, εξάλλου, έρχεται στη ζωή μας για ένα συγκεκριμένο λόγο, για να μας μάθει κάτι. Επομένως, αν νιώθεις πως στη δική σου ζωή εξακολουθούν να ‘ρχονται συνεχώς οι λάθος άνθρωποι, ίσως φταίει που εξακολουθείς να κάνεις τα ίδια λάθη και να έλκεσαι απ’ τις ίδιες προβληματικές συμπεριφορές και καταστάσεις. Ίσως δεν έχεις μάθει ακόμη απ’ τα παθήματά σου και το σύμπαν κάτι να θέλει να σου δείξει, όσο χιλιοακουσμένο μοιάζει να ‘ναι αυτό. Ίσως ακόμη και να χρειάζεσαι λίγες εμπειρίες ακόμη για να μάθεις πώς είναι να αγαπάς πάνω απ’ όλα τον εαυτό σου και να μην τον παιδεύεις.

Ας μην ξεχνάμε πως τείνουμε να δενόμαστε, είτε σε ερωτικό είτε σε φιλικό επίπεδο, με άτομα που έχουν μέσα τους κάτι από εμάς τους ίδιους. Αν αλλάξουμε πρώτα εμείς και σταματήσουμε να ψάχνουμε άσκοπα κάτι που δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε ούτε εμείς οι ίδιοι, όπως την πραγματική αγάπη και την ιδανική σχέση, ίσως κάποια στιγμή καταφέρουμε να ζήσουμε αυτό που ονειρευόμαστε.

Με τις σκέψεις αυτές, κοιτάς το ρολόι σου και συνειδητοποιείς πως η κρίσιμη στιγμή για το επόμενο ραντεβού σου έχει φτάσει. Έχεις φροντίσει να το κανονίσεις σε ασφαλές σημείο, που γνωρίζεις καλά, και σκοπεύεις να φτάσεις στο σημείο συνάντησης λίγο νωρίτερα για να προλάβεις να ετοιμαστείς ψυχικά και συναισθηματικά για τη νέα αυτή συνάντηση. Όσο περιμένεις, δε σταματάς την προσπάθεια να κρατήσεις τις προσδοκίες σου σε ρεαλιστικό επίπεδο, αλλά βαθιά μέσα σου ελπίζεις πως αυτή τη φορά τα πράγματα θα ‘ναι διαφορετικά και, ακόμη περισσότερο, πως αυτό είναι κάτι που είναι στο χέρι σου. Κι ίσως και να ‘χεις δίκιο.