Από μικροί συνηθίζουμε να βλέπουμε το τέλος μιας σχέσης ως κάτι οδυνηρό και άσχημο. Δεν είναι λίγες οι φορές που περνάει καιρός μέχρι να ξεπεράσουμε έναν χωρισμό, αν και συχνά φαντάζει αναπόφευκτος. Όσο τυχεροί και αν μοιάζουν κάποιοι έρωτες, οι περισσότεροι είναι δεδομένο πως κάποια στιγμή θα τελειώσουν, λιγότερο ή περισσότερο άδοξα. Υπάρχουν άνθρωποι που κολλούν από την αρχή και όλα τους έρχονται εύκολα και έρωτες που μοιάζουν ασύμβατοι και δύσκολοι και ανατρέπουν όσα θεωρούσες δεδομένα. Μπορεί ο χώρος και ο χρόνος να μην είναι ιδανικοί, εσύ όμως ξέρεις πως θα πέσεις ακόμη μια φορά με τα μούτρα, γιατί γουστάρεις και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς.
Δεν είναι λίγες οι φορές που στη ζωή σου ερωτεύτηκες ένα άτομο που δε θεωρούσες ιδανικό ταίρι, αλλά από τις πρώτες κιόλας στιγμές σας σε κέρδισε. Τα εμπόδια, είτε ήταν υπαρκτά είτε ήταν μέσα στο μυαλό, σίγουρα έκαναν τα πράγματα δύσκολα, αλλά αποτέλεσαν και μια πρόκληση. Ακόμη και τώρα που όλα δείχνουν πως δεν τα καταφέρατε, χαμογελάς όταν φέρνεις στη μνήμη σου τις πιο όμορφες στιγμές σας. Διαβάζεις αυτές τις γραμμές και ξέρεις πως μέσα σου βαθιά το τέλος δεν έχει έρθει ακόμη. Πάει καιρός που δε μιλήσατε και δεν έχεις ιδέα πότε και αν θα συμβεί ξανά. Νιώθεις όμως πως δεν έχετε τελειώσει ακόμη όσο και αν οι φίλοι σου λένε πως είναι ουτοπικό να ελπίζεις σε κάτι που ίσως δε θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει από την αρχή.
Είτε είναι η ουτοπία και η ψευδαίσθηση που κρατάει τον ερωτευμένο μακριά από την απελπισία είτε η υπερβολικά μεγάλη αυτοπεποίθηση του αλαζόνα που δεν μπορεί να δεχθεί πως δεν αγαπήθηκε, όπως θεωρούσε πως του άξιζε, μικρή σημασία έχει καθώς ξέρεις πως τα βράδια που μένεις ξάγρυπνος δεν είσαι μόνος. Σε κρατάει η ελπίδα πως και εκείνος ο άνθρωπος, ο τόσο ξεχωριστός για σένα, σε έχει επίσης στο μυαλό του.
Περνάς, λοιπόν, μέρες και νύχτες ολόκληρες περιμένοντας ένα μήνυμα. Ένα σημάδι για να καταλάβεις πως δε σε ξέχασε. Εύχεσαι και ελπίζεις πως όταν γυρίσει τα πράγματα θα είναι καλύτερα από πριν. Θα είστε και οι δυο πιο συνειδητοποιημένοι και θα τα ξεκαθαρίσετε. Αυτή τη φορά δε θα αφήσετε καμία παρεξήγηση ούτε υποψία να μπει ανάμεσά σας. Θα περιμένεις τον άνθρωπό σου για να του δώσεις όλα εκείνα που του χρωστάς. Θα κάνετε μια βραδινή βόλτα με το αμάξι, θα του κρατάς το χέρι σε όλη τη διαδρομή, θα μιλάτε για ώρες, θα κάνετε έρωτα στην παραλία σας. Αυτή τη φορά θα είσαι πιο προσεκτικός, λιγότερο σκληρός, δε θα αργείς στα ραντεβού σου και δε θα δίνεις δικαιώματα να σε ζηλεύει.
Όσο και αν οι σκέψεις και οι ελπίδες για μια δεύτερη ευκαιρία μοιάζουν να σε κρατούν όρθιο τις πρώτες ημέρες μετά τον χωρισμό, ουσιαστικά σε κρατούν και μακριά από την ωριμότητα και την αποδοχή της κατάστασης μετά το τέλος της σχέσης. Ωριμάζεις ωστόσο πραγματικά όταν συνειδητοποιείς πως δε θα αγαπήσεις μόνο μια φορά στη ζωή σου. Το τέλος μιας σχέσης, αργά ή γρήγορα, σημαίνει την αρχή μιας καινούριας που το πιο πιθανό είναι να είναι καλύτερη από την προηγούμενη. Μεγαλώνοντας, μαθαίνεις να επικεντρώνεσαι στα θετικά, στο νέο και το καλύτερο που έρχεται και θα σε βρει πιο σίγουρο και πιο έτοιμο για την ευτυχία. Προσπαθείς, λοιπόν, αντί να περιμένεις ένα μήνυμα από το παρελθόν, να επικεντρωθείς σε νέες γνωριμίες και νέους ανθρώπους.
Την πραγματική γαλήνη εξάλλου τη βρίσκεις όταν πάψεις να έχεις εκκρεμότητες και ανοιχτούς λογαριασμούς με το παρελθόν σου, όταν συνειδητοποιείς πως ο έρωτας δεν έχει ποτέ τη μορφή ενός και μόνο ατόμου. Θα καταφέρεις να αγαπήσεις ξανά και αυτή τη φορά, ίσως καταφέρεις να αγαπηθείς περισσότερο και αγαπήσεις και εσύ ο ίδιος πιο αληθινά.
Κάπου ανάμεσα στην αποδοχή της κατάστασης και στην προσμονή του καινούριου που θα έρθει να σε συναρπάσει, ίσως λάβεις ένα μήνυμα στο κινητό σου. Θα το διαβάσεις, αλλά το πιο πιθανό είναι πως δε θα χαμογελάσεις όπως άλλες φορές. Ξέρεις πια πως ένα μήνυμα δεν είναι ικανό να αλλάξει τα πάντα. Και τότε καταλαβαίνεις πως έχεις πια μεγαλώσει.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου