Έχεις αναρωτηθεί άπειρες φορές, ακόμη κι εσύ ο ίδιος, γιατί κρατάς επαφές με ορισμένα άτομα, έστω και με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Υπάρχουν στη ζωή σου και μοιάζουν να ‘ναι στην αναμονή, ίσως ακόμη και να ‘ναι μέρος της από απόσταση. Είναι εκείνο το ραντεβού που βγήκες πριν ένα μήνα. Είναι αντικειμενικά καλή περίπτωση, αλλά κάτι σε χαλάει. Ή εκείνος ο ενδιαφέρων τύπος που μιλάς τον τελευταίο καιρό στα social, αλλά διστάζεις να τον συναντήσεις από κοντά. Μπορεί ακόμη και να ‘ναι κι ο απίστευτος τύπος με τον οποίο έχεις ερωτική χημεία, αλλά ξέρεις πως δεν μπορείς να επενδύσεις πάνω του και να δώσεις κάτι παραπάνω.
Κάτι σου αρέσει σε όλους αυτούς, στον καθένα ξεχωριστά ίσως βρίσκεις κάτι από αυτό που ονειρεύτηκες. Ο ένας μπορεί να ‘ναι όμορφος, ο άλλος πολύ έξυπνος κι αστείος και να υπάρχει κι ένας τρίτος που σου βγάζει κάτι τρυφερό, ακόμη κι αν τον ξέρεις ελάχιστα. Πολλές φορές ίσως μέσα σου να ‘χεις ευχηθεί όλοι αυτοί οι άνθρωποι να ήταν ένας, ώστε να συνδύαζαν όλα όσα θες και να μπορούσαν να ‘ναι η πρώτη σου επιλογή. Ξέρεις, όμως, πως κανείς από αυτούς δε θα μπορούσε ποτέ να ‘ναι η πρώτη και μοναδική σου επιλογή. Γι’ αυτό, άλλωστε, κι αρνείσαι να επιλέξεις ή να απορρίψεις οποιαδήποτε απ’ τις καβάτζες σου. Γιατί ξέρεις πως δεν είναι εύκολο να βρεις άνθρωπο που να συνδυάζει όλα όσα θες και συγχρόνως να ‘σαι κι εσύ για εκείνον το άτομο που τον καλύπτει απόλυτα.
Κι όσο το άτομο αυτό δεν εμφανίζεται, τόσο εξακολουθείς να συμβιβάζεσαι και κατά βάθος κάπου μέσα σου να ψάχνεις να βρεις κάτι ιδιαίτερο σε κάθε τυχαία γνωριμία. Συμβιβάζεσαι με κάτι λιγότερο απ’ αυτό που περίμενες ή που θεωρούσες πως αξίζεις. Πολλές φορές οι φίλοι στην έχουν πει γι’ αυτή σου τη συμπεριφορά στα προσωπικά κι ίσως να έχουν και δίκιο. «Γιατί τους κρατάς όλους αυτούς, αφού ουσιαστικά δε θέλεις κάτι από εκείνους; Μοιράζεις ελπίδες χωρίς λόγο. Αλήθεια, γιατί από αυτούς τους πέντε, δεν κρατάς έστω τους δύο;». Αποφεύγεις να δώσεις απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα κι απλά αλλάζεις θέμα με την πρώτη ευκαιρία.
Μπορεί να μην το παραδέχεσαι, αλλά μέσα σου ξέρεις πολύ καλά τους λόγους που σε οδηγούν σε αυτή τη συμπεριφορά, ακόμη κι αν δε σε τιμούν. Όσο κι αν αγαπάς την ελευθερία σου κι αρνείσαι να την θυσιάσεις για τον οποιοδήποτε, ξέρεις πως η μοναξιά δεν αντέχεται. Και για σένα είναι σημαντικό να ‘χεις επιλογές και να μη βαριέσαι.
Οπότε, κάθε φορά, ανάλογα με το τι έχεις ανάγκη τη στιγμή εκείνη, τσεκάρεις τη λίστα σου και σχεδιάζεις πώς θα περάσεις το βράδυ σου. Αν θες κάτι παθιασμένο κι εκρηκτικό, ξέρεις πού θα το αναζητήσεις. Αν έχεις ανάγκη μια όμορφη συζήτηση, ξέρεις επίσης πού ν’ απευθυνθείς. Θέλεις τρυφερότητα; Σίγουρα υπάρχει κάποιος από αυτούς που έχεις στα υπόψη, που μπορεί, έστω και σε ένα επιφανειακό βαθμό, να στην προσφέρει. Είχες μια δύσκολη μέρα στη δουλειά και θες να ξεχαστείς; Θα επιλέξεις τον πιο ευχάριστο τύπο απ’ όλους τους.
Πέρα, όμως, απ’ το πρακτικό κομμάτι του να κρατάς καβάτζες για μια δύσκολη στιγμή, ο κύριος λόγος που ίσως το κάνεις, είναι γιατί δεν είσαι έτοιμος για κάτι παραπάνω. Δε θέλεις να δώσεις και να πάρεις. Ν’ αγαπήσεις και ν’ αγαπηθείς. Ούτε να κάνεις θυσίες. Θέλεις τα καλά μιας σχέσης, χωρίς τα πιο δύσκολα κι ουσιαστικά. Αυτά που θέλουν δουλειά κι υπομονή. Το γεγονός πως μπορείς να ‘χεις κάποιον στη ζωή σου για όσο κι όποτε εσύ το θελήσεις είναι ελευθερία. Αφήνεις τον άλλο να σε αγγίξει για λίγο, μοιράζεστε στιγμές και μετά ο καθένας επιστρέφει στη ζωή του.
Κι επειδή έχουμε να κάνουμε με μεγάλα παιδιά, ζητήματα ηθικής δεν τίθενται. Ξέρει κι η καβάτζα τη θέση της στη ζωή σου. Το γεγονός πως μένει, μάλλον δείχνει πως κάπου αυτή η θέση του αρκεί και τον ικανοποιεί. Αν έχεις μάθει να λειτουργείς έτσι στη ζωή σου, ξέρεις καλά πως είναι δύσκολο ξαφνικά ν’ αλλάξεις και να γυρίσεις σελίδα.
Ίσως θα ‘πρεπε ν’ ακούσεις τη συμβουλή των φίλων σου και να προσπαθήσεις να επιλέξεις απ’ τους πολλούς αυτόν τον ένα που σε τραβάει περισσότερο και να επικεντρωθείς σ’ αυτόν. Ίσως πάλι θα πρέπει, αν ουσιαστικά δε σε καλύπτει κανείς απ’ τους υπάρχοντες, να τους αφήσεις όλους στην άκρη και να περιμένεις αυτόν που θα καταφέρει μόνος του να καλύψει το κενό.
Σε κάθε περίπτωση, πάρε τον χρόνο σου μέχρι ν’ αποφασίσεις ποιο θα ‘ναι το επόμενο βήμα σου. Είναι ήδη, όμως, Τετάρτη βράδυ και πρέπει να κανονίσεις την έξοδό σου. Οι μεγάλες αποφάσεις μπορούν σίγουρα να περιμένουν μέχρι αύριο. Ή μήπως όχι;
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη