Καλύτερα να είναι φιλαράκια παρά να σου βρίζει τους πρώην

Όταν μια σχέση τελειώνει, το πρώην ζευγάρι διακατέχεται από ποικίλα συναισθήματα τα οποία καθορίζονται κυρίως από το ρόλο που έπαιξε ο καθένας από τους δύο αυτούς ανθρώπους στο τέλος της σχέσης. Ιδανικά, το τέλος μιας σχέσης είναι κοινή απόφαση. Τις περισσότερες όμως φορές, είτε βρισκόμαστε στη θέση αυτού που πήρε πάνω του την απόφαση να τελειώσει τη σχέση είτε στη θέση αυτού που η απόφαση απλά του ανακοινώθηκε.

Αν το τελειώσαμε εμείς, είναι λογικό να νιώθουμε, μαζί με τύψεις και δικαιολογημένη θλίψη, ανακούφιση κι ένα βάρος να έχει φύγει από πάνω μας. Χωρίς φυσικά να υπονοούμε πως γι’αυτόν που παίρνει την απόφαση να χωρίσει ο χωρισμός είναι κάτι ανώδυνο κιι εύκολο, όλοι γνωρίζουμε πως το να σε χωρίζουν πονάει λίγο περισσότερο κι αυτό γιατί μπαίνει στη μέση κι ο καταραμένος πληγωμένος μας εγωισμός κι ο πόνος της απόρριψης. Νιώθουμε αδικημένοι κι έχουμε την ανάγκη να ξεσπάσουμε. Με κάθε τρόπο.

Όταν λοιπόν ένας χωρισμός είναι φρέσκος είναι λογικό να θελήσουμε να βγούμε με φίλους, να τα πιούμε μαζί τους μέχρι το πρωί, να πρήξουμε τον αγαπημένο μας συνάδελφο αλλά και τον οποιοδήποτε που στάθηκε αρκετά άτυχος ώστε να προσπαθήσει να ξεκινήσει συζήτηση μαζί μας τις μαύρες εκείνες ημέρες. Είναι απολύτως αποδεκτό να έχουμε μέσα μας θυμό, να νιώθουμε αδικημένοι, να θέλουμε να βρίσουμε τον άλλο, αν τον πετύχουμε οπουδήποτε. Ψάχνουμε εμμονικά και εναγωνίως το προφίλ του στα social media και τρέμουμε στην ιδέα πως θα δούμε μια φωτογραφία ή κοινοποίηση-ένδειξη πως έχει προχωρήσει ήδη παρακάτω. Πολύ πριν από εμάς.

Η κτητικότητα είναι απόλυτα φυσικό να παραμένει για κάποιο καιρό μετά το τέλος της σχέσης καθώς για πολύ καιρό θεωρούσαμε έναν άνθρωπο «δικό» μας, κάναμε σχέδια κι όνειρα για το μέλλον και ξαφνικά πρέπει να ζήσουμε έστω και για λίγο σαν να μην υπήρξε ποτέ. Κάπου εκεί είναι που προσπαθούμε να μπούμε για λίγο στη θέση του άλλου, να κατανοήσουμε τα κίνητρά του, να τον δικαιολογήσουμε και τελικώς να τον συχγωρέσουμε και να πάμε παρακάτω. Κι αν είμαστε αρκετά τυχεροί, αργότερα να μπορούμε να πάμε και για ένα καφέ μαζί του να τα πούμε σαν άνθρωποι.

Τα προβλήματα όμως ξεκινούν όταν καιρό μετά το τέλος της σχέσης, ακόμη κι αν είμαστε με έναν άλλο άνθρωπο, συνεχίζουμε να νιώθουμε θυμό για τους πρώην μας αντί να νιώθουμε αδιαφορία ή έστω να θέλουμε το καλό τους. Εκεί είναι πια που έχουμε κολλήσει άσχημα και το ξέρουμε.

Όσοι είναι συναισθηματικά ώριμοι, είτε έχουν κάνει περισσότερες είτε λιγότερες σχέσεις, ξέρουν πως το να τα λέει κάποιος φιλικά με κάποιον πρώην σύντροφο πού και πού δεν είναι καθόλου ύποπτο. Περισσότερο θα πρέπει να ανησυχούμε αν το νέο μας αμόρε μας βρίζει το πρώην αντί απλά να αδιαφορεί. Ως γνωστόν, το να μη μιλάει κάποιος ποτέ για τους πρώην ή να έχουν γίνει φιλαράκια και να διατηρούν άριστες σχέσεις αποτελεί ένδειξη πως το παρελθόν του συντρόφου μας δεν μπορεί να απειλήσει την ευτυχία μας. Γιατί όμως μας ανησυχεί τόσο το να μας βρίζει τον/την πρώην;

Πρώτα απ’όλα, μια τέτοια συμπεριφορά μας χτυπάει καμπανάκι πως ο έρωτάς μας έχει ακόμη κάποια άλυτα θεματάκια με το παρελθόν του. Όσο και αν ένιωσε πως αδικήθηκε στην προηγούμενη σχέση του, πως έδωσε και δεν πήρε, πως δεν εκτιμήθηκε όσο θα έπρεπε, το να θέλει ακόμη να επιτεθεί στον πρώην σύντροφο είναι ανησυχητικό τόσο για τον πρώην όσο και για τη δική μας ψυχική ακεραιότητα καθώς δείχνει πως ο άνθρωπός μας δεν έχει προχωρήσει παρακάτω. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να μιλάμε για μια πρώην σχέση που έχει εξελιχθεί σε απωθημένο. Όλοι κάποτε νιώσαμε πως υπάρχουν άτομα που μας χρωστούν ακόμα κάτι. Όσο φυσιολογικό είναι αυτό τον πρώτο καιρό μετά το χωρισμό, τόσο αποτελεί πρόβλημα αν η αγάπη μας νιώθει έτσι για το παρελθόν της. Δεν έχει μπει στη νέα αυτή σχέση με όλη της την ψυχή κι αν συνεχίσει έτσι, σύντομα θα βγει κι από τη δική μας.

Μια τέτοια συμπεριφορά μπορεί ακόμη να δείχνει πως το ταίρι μας δεν έχει μάθει να συγχωρεί. Όλοι κουβαλάμε τις πληγές και τα τραύματά μας από προηγούμενες σχέσεις αλλά κακά τα ψέματα, κανείς δε θέλει κάποιον να τον περιμένει στη γωνία σε κάθε στραβή ή να κρατάει μέσα του αρνητικά συναισθήματα και κακία για τον οποιοδήποτε.

Αν λοιπόν το ταίρι σου δε σταματά να αναφέρεται στα προβλήματα εμπιστοσύνης που έχει εξαιτίας της προηγούμενης σχέσης του, πριν προχωρήσεις σε βιαστικά συμπεράσματα, καλό θα ήταν να κάνεις μια ειλικρινή συζήτηση μαζί του καθώς πάνω απ’όλα παραμένεις στη σχέση αυτή γιατί νοιάζεσαι και θέλεις να τον φροντίζεις. Αν πάλι σε αυτή σου την προσπάθεια συναντήσεις τοίχο, καλό θα ήταν να αρχίσεις να ψάχνεις για πιθανή έξοδο κινδύνου γιατί ο μόνος ρόλος που μπορείς να παίξεις σε μια σχέση με ένα άτομο που δεν έχει όρεξη να δώσει αλλά ούτε και να πάρει, είναι αυτός του σάκου του μποξ. Και αυτόν το ρόλο δεν τον θέλει κανείς.