Κάνουμε σχέσεις. Κάποιες από αυτές προκύπτουν εύκολα κι αβίαστα, χωρίς ιδιαίτερα δράματα. Μοιάζουν με τις ιστορίες εκείνες που ακούς για ζευγάρια που ήταν απλά φυσικό να ‘ναι μαζί. Γι’ αυτούς αρκούσε μόνο να συναντηθούν. Υπάρχουν, όμως, κι οι άλλες. Οι δύσκολες. Αυτές για τις οποίες χρειάστηκε να παλέψεις πολύ και για καιρό, ίσως και χρόνια. Οι γεμάτες απογοητεύσεις, αγωνίες κι άγρυπνα βράδια σχέσεις.
Σίγουρα, γι’ αυτές τις σχέσεις χρειάστηκε να δώσεις το κάτι παραπάνω, να προσπαθήσεις λίγο περισσότερο. Είτε γιατί υπήρχαν άλλα πρόσωπα στη μέση, αντικειμενικά ζόρια, όπως η απόσταση, είτε απλά γιατί κλήθηκες να πείσεις το άλλο σου μισό ώστε να ‘στε μαζί. Κι όταν τα κατάφερες, ναι, ένιωσες για λίγο πως είχες κατακτήσει τον κόσμο.
Αν στάθηκες τυχερός, από τότε έχει περάσει πια αρκετός καιρός. Είστε σε μια όμορφη σχέση, την οποία όμως πολλές φορές δεν απολαμβάνετε, καθώς έχετε επιτρέψει στη ρουτίνα και τη συνήθεια να μπουν ανάμεσά σας. Σε σκοτώνει, όμως, ακόμη κι η σκέψη πως αυτό που έχετε δεν είναι πια αυτό που ήταν, κι αρχίσατε να γίνεστε –ή, χειρότερα, έχετε ήδη γίνει– ένα από ‘κείνα τα συμβιβασμένα ζευγάρια, που σιχαίνεσαι. Εκείνα που είναι βαρετά και κάνουν κι όλους τους άλλους γύρω τους να βαριούνται και να αποφεύγουν τις σχέσεις. Δε θες να πέσετε κι εσείς στην παγίδα που πέφτουν οι πολλοί, να φτάσεις μια μέρα μην ξέρεις αν μένεις από αγάπη ή από συνήθεια. Και ξέρεις ακριβώς πώς πρέπει να το χειριστείς, ώστε να αποφύγεις αυτή την εξέλιξη.
«Η επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως.» Χιλιοακουσμένο, αλλά κι επιβεβαιωμένο, απόλυτα σοφό. Ακούς συνέχεια για τον έρωτα που πέθανε και σχέσεις που μπήκαν στον αυτόματο. Αλλά ουσιαστικά ο λόγος πίσω από αυτό είναι πως ξεχάστηκε κι απ’ τους δύο η σημασία της επανάληψης για τη σχέση. Ο μόνος τρόπος να κρατήσεις τη σχέση σου ζωντανή είναι να μη σταματήσεις ποτέ να εκδηλώνεις τα συναισθήματά σου, είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά. Να αγαπάς και να το δείχνεις κάθε μέρα, χωρίς εξαιρέσεις. Να κάνεις δώρα κι εκπλήξεις χωρίς να υπάρχει κάποια ειδική περίσταση και να δημιουργείς όμορφες αναμνήσεις με την πρώτη ευκαιρία.
Να μάθεις να λες το «σ’ αγαπώ» αντί να το θεωρείς δεδομένο. Μη σταματήσεις ποτέ να θες να εντυπωσιάζεις τον άνθρωπό σου και να αντιμετωπίζεις κάθε σας συνάντηση σαν να ‘ναι το πρώτο σας ραντεβού. Να μην αφήνεις τον εαυτό σου και να θυμίζεις στο ταίρι σου, με κάθε ευκαιρία, πως δεν έχει κανένα λόγο ν’ αναζητήσει κάτι άλλο, γιατί αυτό που θέλει το έχει δίπλα του. Να του υπενθυμίζεις γιατί είστε μαζί, αλλά και γιατί σε επέλεξε ανάμεσα σε τόσους άλλους.
Να του υπενθυμίζεις, όμως, και τα αρνητικά, τα λάθη του, αυτά που πρέπει ν’ αποφεύγει. Μη διστάζεις να αντιδράς σε όσα σε ενοχλούν, να μαθαίνεις στον σύντροφό σου πώς μπορεί να ‘ναι καλύτερος φίλος, σύντροφος, εραστής, άνθρωπος. Να επαναλαμβάνεσαι, ακόμη κι αν γίνεσαι σπαστικός. Η επανάληψη χωράει σε κάθε μικρή κίνηση μέσα στην καθημερινότητα.
Θύμισε στο ταίρι σου πόσο όμορφες ήταν οι Παρασκευές που βγαίνατε κι επιστρέφατε στο σπίτι παραπατώντας απ’ το ποτό, καθώς και τα μεσημέρια της Κυριακής που περνούσατε αγκαλιά. Να επαναλαμβάνεις, λοιπόν, συνεχώς το «σ’ αγαπώ» με λόγια αλλά και με πράξεις. Μη βολεύεσαι, μη βυθίζεσαι στη συνήθεια.
Κι αν κάποιες φορές οι πράξεις του άλλου σε αποθαρρύνουν κι ακόμη σκεφτείς πως ίσως ασχολείσαι τόσο είτε από πείσμα είτε επειδή ίσως έχεις υπερβολικά ελεύθερο χρόνο, πάντα να θυμάσαι πως ακόμη κι αν ο ένας δεν ακολουθεί, με την πράξη του άλλου θα μπει και πάλι στο παιχνίδι του έρωτα. Θα κινητοποιηθεί και θα ακολουθήσει το παράδειγμά σου. Φέρε, λοιπόν, και πάλι πίσω τον έρωτα, μπορείς να το καταφέρεις!
Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
