Με το ζόρι δε φτιάχτηκε ούτε κρατήθηκε ποτέ μια φιλία

Θα μπορούσε κανείς να πει πως στις σχέσεις, υπάρχει κάτι πέρα από τη χημεία, το πάθος, την αγάπη. Αυτό δεν είναι άλλο από το αμοιβαίο, το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ανεκτίμητο. Λένε λοιπόν ότι τίποτε δεν είναι σπουδαιότερο από το αμοιβαίο. Να νιώθεις ό, τι νιώθει ο άλλος για σένα, να τον αγαπάς, να τον γουστάρεις, να θέλεις να ρουφήξεις κάθε λεπτό και δευτερόλεπτο μαζί του και το ίδιο ακριβώς να νιώθει και εκείνος.

Θα μπορούσε να πει κανείς πως όλα τα προβλήματα των σχέσεων ξεκινούν ακριβώς από την έλλειψη της αμοιβαιότητας των συναισθημάτων. Όταν ο ένας νιώθει πιο πολλά τότε δίνει και πιο πολλά. Στην αρχή ο ένας από τους δύο κάνει υπομονή, σιγά-σιγά όμως τα μαζεύει μέσα του και κάπου ξεσπάει. Δεν είναι φυσικά πάντα ο ερωτευμένος αυτός που νιώθει πιο πολλά, αυτός που θα ξεσπάσει. Πολλές φορές είναι και ο αποδέκτης της αγάπης, της φροντίδας και του ενδιαφέροντος που κάποια στιγμή θα νιώσει εγκλωβισμένος και θα θελήσει να πάει παρακάτω. Κακά τα ψέματα, την αγάπη και προσοχή που δέχεσαι από το λάθος άτομο ή από το άτομο για το οποίο δε νιώθεις ακριβώς το ίδιο, εύκολα μπορείς να τη νιώσεις ως υπερβολικό ενδιαφέρον, παρεμβατική αγάπη και περιττή φροντίδα.

Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στις φιλίες. Όπως ακριβώς συμβαίνει στον έρωτα, έτσι και στη φιλία πρέπει να υπάρχει αμοιβαιότητα. Αν δε γουστάρεις την παρέα του άλλου όσο εκείνος τη δική σου, αυτός ο άνθρωπος δε θα είναι ποτέ η πρώτη σου επιλογή αλλά λύση ανάγκης. Στα μάτια σου είναι ξεκάθαρο. Αναρωτιέσαι όμως πώς είναι δυνατόν, ειδικά αφού μιλάμε για φιλία κι όχι για έρωτα, κάποιος να εξακολουθεί να αποζητά τη φιλία και την αποδοχή σου ακόμα και όταν είναι ο μόνος που προσπαθεί.

Είναι εκείνοι οι φίλοι των οποίων τις κλήσεις θα αγνοήσεις τις περισσότερες φορές ή εκείνοι που προτείνουν εξόδους και δραστηριότητες ενώ εσύ δεν τους καλείς σχεδόν ποτέ πέρα από το τυπικό, μια φορά στο τόσο, γιατί «έτσι πρέπει». Στη φιλία βέβαια δε χωράνε πρέπει και υποχρεώσεις. Έχεις προσπαθήσει σκληρά να τους κάνεις φίλους σου αλλά από ένα σημείο και μετά όλες οι σχέσεις είναι χημεία. Απλώς λοιπόν δε σου βγαίνει. Και δυστυχώς μαγικός τρόπος να έρθεις κοντά τους δεν υπάρχει και δεν είσαι και υποχρεωμένος να το κάνεις. Όσο κι αν το «δε σε παίζω» κάποτε όλους μας πλήγωσε στην παιδική μας ηλικία, στην ενήλικη ζωή καμία φορά είναι αναπόφευκτο.

Στη φιλία, όπως και στον έρωτα, δε χρειάζεται να προσπαθείς ιδιαίτερα. Όλα πρέπει να γίνονται αβίαστα και φυσικά. Προσπαθείς να είσαι καλός φίλος, να νοιαστείς, να μην τον πληγώσεις, αλλά δεν τον θες και για κολλητό. Ίσως δεν έχετε τους ίδιους κώδικες επικοινωνίας. Είναι πολύ έντονος για σένα, δεν έχει το ίδιο σύστημα αξιών ή απλώς δεν καταλαβαίνει τον τρόπο ζωής σου. Δεν έχει σημασία το γιατί, σημασία είναι πως δεν τον θες για φίλο και είναι σεβαστό.

Ίσως, ακόμη, αναρωτιέσαι πως κάποια άτομα μπορεί να σε βλέπουν ως φίλο, κολλητό, αδερφό και να νιώθουν τυχεροί που έχουν βρει κάποιον να ταιριάζουν τόσο. Αν όμως ακριβώς το ίδιο δεν ισχύει και για σένα, τότε το άτομο που κάθεται απέναντί σου δεν είναι κάτι παραπάνω από κοινός γνωστός, ο εκνευριστικός εκείνος που σου φορτώνεται ή ακόμα χειρότερα, ο αδιάφορος και βαρετός.

Βαθιά μέσα του και εκείνος καταλαβαίνει πώς νιώθεις αλλά μένει. Ίσως λόγω χαμηλής αυτοεκτίμησης. Ίσως είναι εγωιστής και θέλει οπωσδήποτε να είναι στον κύκλο σου. Ίσως το κάνει γιατί τον συμφέρει. Μπορεί ακόμα να μην έχει πολλούς φίλους και να σε χρησιμοποιεί για να ξεγελάει τη μοναξιά σου. Αυτό μπορεί να το κάνεις κατά καιρούς κι εσύ άλλωστε και για το λόγο αυτό δεν του έχεις δείξει ακόμη την πόρτα της εξόδου από τη ζωή σου. Μπορεί όντως το ενδιαφέρον του να είναι γνήσιο και να περνάει καλά μαζί σου. Αυτό όμως δεν αρκεί για να είστε φίλοι.

Καθώς ο χρόνος σου είναι πολύτιμος, είναι σημαντικό να τον μοιράζεσαι με τους φίλους εκείνους που μπορούν να σου ζεστάνουν την καρδιά, να έχετε τα δικά σας αστεία, να σε καταλαβαίνουν με ένα βλέμμα και να σε νιώθουν. Συγχρόνως, μπορεί στην αρχή να φανεί σκληρό, αλλά το καλύτερο θα ήταν απλά να ξεκόψεις από άτομα που δε σου ταιριάζουν. Είναι άδικο τόσο για εσένα όσο και για τον άλλο να προσποιείσαι τη φιλία. Σε όλους αξίζει να έχουν αληθινούς φίλους κι εσύ πια το ξέρεις καλά.