Μια στιγμή θ' αρκούσε για να φουντώσει ο έρωτας

Λένε πως μια στιγμή αρκεί για να αλλάξει όλη σου η ζωή. Ακούγεται πλέον κλισέ και χιλιοειπωμένο, σαν να βγήκε από βαρετή ταινία με happy end. Και όμως βαθιά μέσα σου, εσύ ξέρεις καλά πως μια στιγμή θα αρκούσε για να μπορέσετε εσείς οι δυο να ερωτευτείτε ξανά. Μια στιγμή δική σας, ολοκληρωμένη και προσωπική. Χωρίς αδιάκριτα βλέμματα να σας παρατηρούν και να σας κρίνουν. Λίγα λεπτά θα ήταν αρκετά για να εξηγήσεις όσα νιώθεις στον άνθρωπο που σε ενδιαφέρει και είναι τόσο σημαντικός για σένα. Ακόμη και όταν όλα μοιάζουν να έχουν τελειώσει, θέλεις αυτή την τελευταία ευκαιρία να προσπαθήσεις ακόμη μια φορά να αλλάξεις την έκβαση της ιστορίας σας και μέσα σου νιώθεις πως τη δικαιούσαι μια δεύτερη ευκαιρία. Μοιάζει παράλογη η σιγουριά σου αυτή. Να εξηγήσεις τόσο περίπλοκα συναισθήματα μέσα σε λίγα λεπτά, ενώ μήνες ολόκληρους δεν τα κατάφερες.

Αυτή η συνάντηση δε θα μοιάζει καθόλου με τις τελευταίες συναντήσεις σας. Δε θα γίνει ξημερώματα, γρήγορα και βιαστικά στο ξεκίνημα της ημέρας ούτε θα περάσεις δήθεν τυχαία από το στέκι που συχνάζει για να κλέψεις δυο ματιές και ένα αμήχανο «γεια». Αυτή τη φορά θα γίνουν όλα όπως τα φαντάστηκες την πρώτη κιόλας φορά που οι δρόμοι σας συναντήθηκαν τυχαία σε ένα σταθμό του μετρό, ενώ πηγαίνατε σε αντίθετες κατευθύνσεις όπως πάντα.

Όπως με όλους τους μεγάλους έρωτες, όταν έρχεται στη ζωή σου κάποιος ξεχωριστός το καταλαβαίνεις. Δεν υπάρχουν πυροτεχνήματα, ρομαντική μουσική υπόκρουση και κανείς δεν απελευθερώνει εκατομμύρια μπαλόνια. Και όμως, τον ξεχωριστό άνθρωπο που έρχεται στη ζωή σου τον καταλαβαίνεις, γιατί σε κάνει να τον ξεχωρίσεις ανάμεσα στους πολλούς. Τραβάει το βλέμμα σου έστω για λίγα δευτερόλεπτα παραπάνω απ’ όσο ο υπόλοιπος κόσμος και σε βάζει στη διαδικασία να σκεφτείς. Σε σκαλώνει λίγο το ερώτημα που παίζει στο μυαλό σου «μου αρέσει αυτό που βλέπω;» Όσο πιο ξεχωριστός και ιδιαίτερος σου είναι ο άλλος, τόσο περισσότερο χρόνο θα χρειαστείς για να αποφασίσεις. Γιατί το άτομο αυτό που έχεις μπροστά σου, μόνο τυχαίο δεν είναι.

Ακριβώς επειδή η αρχή και η μέση της ιστορίας σας ήταν διαφορετική και ξεχωριστή για σένα, θέλεις να δώσεις σε αυτό το ταξίδι το τέλος που του αρμόζει. Δε θέλεις να γίνει μετά από καβγά ή μέσω ενός αποκλεισμού στα social. Επίσης, δεν αντέχεις άλλο να ζεις με τον φόβο πως έχει προχωρήσει και σε έχει ξεχάσει πια ή ακόμη χειρότερα με τον φόβο πως θα ξεχάσεις εσύ τόσο εύκολα.

Πέρα όμως από το τέλος, δεν αντέχεις η τελευταία σας συνάντηση να είναι τυχαία και τυπική. Φέρνεις στο μυαλό σου για ακόμη μια φορά όλα τα μέρη στα οποία έχεις αναμνήσεις μαζί με το άτομο αυτό. Την πρώτη σας αμήχανη συνάντηση και τις τελευταίες σας νύχτες που ήταν από τις καλύτερες της ζωής σου. Μπαίνεις στη διαδικασία να διαβάζεις παλιές συνομιλίες και να γελάς ακόμη και με τις ηλίθιες διαφωνίες σας. Δεν ξέρεις αν το τέλος τελικά ήρθε επειδή οι ζωές σας δεν ήταν δυνατόν να συμβαδίσουν, επειδή σας τελείωσε ή απλώς επειδή κουραστήκατε να προσπαθείτε. Ξέρεις όμως πως δε θες η τελευταία εικόνα που θα κρατήσεις από εκείνον να είναι μια δήθεν τυχαία συνάντηση που έκλεισε με ένα νεύμα και ένα τυπικό αποχαιρετισμό από μακριά.

Θέλεις να κλείσεις αυτό το κεφάλαιο κερδίζοντας επιτέλους τη νύχτα που θεωρείς πως χρωστάει ο ένας στον άλλο. Μαζεύεις λοιπόν όλο σου το κουράγιο και στέλνεις ένα ακόμη μήνυμα, ακόμη και αν ξέρεις πως το πιο πιθανό είναι να μη λάβεις απάντηση. «Απόψε θα σε περιμένω». Λίγες στιγμές αγωνίας πριν πατήσεις αποστολή και η αίσθηση ανακούφισης όταν πλέον το έχεις κάνει. Το μήνυμα εστάλη και τώρα πια δεν είναι στο χέρι σου. Ελπίζεις σε μια θετική απάντηση και σε μια τελευταία κοινή σας στιγμή. Ακόμη και αν ξέρεις πως μια στιγμή δεν είναι ικανή να αλλάξει τα πάντα, ξέρεις καλά πως μια στιγμή αρκεί για να φουντώσει ο έρωτάς σας και δε σκοπεύεις να την αφήσεις να πάει χαμένη.