Ο Νίκος Μουτσινάς ήταν χθες καλεσμένος στην πρεμιέρα της μεσημεριανής εκπομπής του Mega «Ελένη» με την Ελένη Μενεγάκη, σε μια συνέντευξη στην οποία αναφέρθηκε και στην απόφασή του να αποχωρήσει από την τηλεόραση. Μεταξύ άλλων, ανέφερε πως οι λόγοι που τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή δεν ήταν τα νούμερα τηλεθέασης που σημείωσε η εκπομπή του -αν και ήταν χαμηλότερα σε σχέση με άλλες σεζόν- αλλά η ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουμε. Όπως ανέφερε, «τώρα ο κόπος είναι τετραπλός για να μπορέσεις να νιώσεις καλά στην τηλεόραση, να μη νιώσεις τύψεις που δεν καταστρέφεται η δική σου η ζωή και καταστρέφεται του μισού κόσμου, να μη νιώθεις ενοχές γιατί δεν μπορείς να βοηθήσεις, να μην απογοητεύεσαι».

Με μια φράση ουσιαστικά αποτύπωσε τις σκέψεις που κάνουμε οι περισσότεροι από εμάς όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με απανωτές κρίσεις, την ανασφάλεια, τις φυσικές καταστροφές και παραδείγματα εγκληματικής αμέλειας που έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητάς μας. Όταν ο κόσμος όπως τον γνωρίζουμε μεταβάλλεται συνεχώς και τις περισσότερες φορές προς το χειρότερο, σίγουρα οι περισσότεροι άνθρωποι με υψηλή ενσυναίσθηση και ευαισθησία νιώθουν μουδιασμένοι αλλά και βασανίζονται από ενοχές που η δυστυχία χτύπησε την πόρτα του διπλανού κι όχι τη δική τους.

Όπως δήλωσε ο Μουτσινάς, μετά την τραγωδία των Τεμπών ένιωσε πως δε θα μπορούσε να είναι πια ο ίδιος και να ψυχαγωγεί στην τηλεόραση με τον τρόπο που το έκανε τόσα χρόνια και κατόπιν συζητήσεων με την ομάδα του αποφάσισε να εντάξει και τον κοινωνικό σχολιασμό στην ψυχαγωγική εκπομπή του, καθώς αυτό ένιωθε σωστό να κάνει από το βήμα που του είχε δοθεί μέσω της τηλεόρασης. Είχε την επιθυμία να μιλήσει και να εκφράσει μια ακόμη άποψη, πράγμα που από μόνο του είναι πολύτιμο. Η ευκαιρία να εκφράσεις δημόσια την αγωνία, τον φόβο, τη συμπαράσταση ή έστω την απογοήτευσή σου, είτε γίνεται μέσω μιας ανάρτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είτε μέσω ενός μαζικού μέσου όπως είναι μια τηλεοπτική εκπομπή, έχει τεράστια αξία από τη στιγμή που μπορεί να κάνει μια μεγάλη μερίδα του κόσμου που πλήττεται να νιώσει λιγότερη μοναξιά κι εγκατάλειψη.

Τη στιγμή που η χώρα αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις, σίγουρα το βάρος της ψυχαγωγίας αυξάνεται καθώς οι ισορροπίες που καλούνται να τηρήσουν οι άνθρωποι που την υπηρετούν είναι λεπτές. Να μη δείξουν αδιαφορία, να αποφύγουν την υπερβολική έκθεση για να μη θεωρηθεί πως το κάνουν για τα νούμερα και συγχρόνως να μείνουν και πιστοί στον χαρακτήρα της εκπομπής για να μην τους κατηγορήσουν πως μπαίνουν σε ξένα χωράφια. Το μούδιασμα αυτό, ωστόσο, στο οποίο αναφέρεται ο Νίκος Μουτσινάς στον χώρο της ψυχαγωγίας, δε διαφέρει πολύ από την αμηχανία που νιώθει ο μέσος άνθρωπος και πολίτης αυτής της χώρας σήμερα, μόνο και μόνο επειδή ζει τη ζωή του κι είναι σε γενικές γραμμές ευτυχισμένος.

Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε νιώσει ενοχές για κάποια πράγματα που έχουν πάει καλά στη ζωή μας όταν άλλοι συμπολίτες μας χάνουν κάθε ελπίδα και βλέπουν τη ζωή τους να καταστρέφεται. Ακόμη κι αν η ευτυχία μας πηγάζει από το πιο απλά και καθημερινά πράγματα του δυστυχώς πια δε θεωρούνται δεδομένα όπως το να πάμε διακοπές το καλοκαίρι, να έχουμε ένα σπίτι να μείνουμε, πόσιμο νερό ή την πολυτέλεια της διασκέδασης, το βάρος της ευτυχίας μπορεί να γίνει δυσβάσταχτο. Το βλέπουμε άλλωστε στους φίλους εκείνους που αναρωτιούνται αν είναι σωστό να κάνουν αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ταξίδια κι εξόδους όταν η χώρα καταστρέφεται ή νιώθουν ενοχές επειδή έτυχε να μπορούν να μένουν σε ένα λίγο μεγαλύτερο σπίτι την ώρα που άλλοι δεν μπορούν να έχουν ούτε τα απαραίτητα.

Αξίζει να αναφερθούμε βέβαια και στην αναφορά στο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης και στον τρόπο που μεταδίδει σκληρές εικόνες που άλλοτε θα ήταν μέρος κάποιας ταινίας, συνεισφέροντας με ένα τρόπο στο να συνηθίσουμε στη βαρβαρότητα. Σίγουρα υπάρχουν όρια μεταξύ της ενημέρωσης και του σεβασμού προς τους ανθρώπους που πλήττονται, είτε πρόκειται για τον πνιγμό ενός νέου ανθρώπου κατά τη διάρκεια μιας επιβίβασης στον Πειραιά είτε για τη συντριβή ενός Canadair και τον θάνατο σε ζωντανή μετάδοση δυο νέων αξιωματικών που υπηρετούσαν την πατρίδα που δεν έχω καταφέρει ακόμη να ξεπεράσω. Είναι εύλογο λοιπόν να αναρωτιέται κανείς ποιος είναι πραγματικά ο ρόλος του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης κι αν αυτός τελικά περιορίζεται απλά στο να επιβάλλει πρόστιμα κατόπιν εορτής.

Όσο για τη μαυρίλα που μας περιβάλλει, το μόνο σίγουρο είναι πως οι άνθρωποι πάντα θα έχουν ανάγκη έναν περισπασμό από τα προβλήματα της καθημερινότητας και κάπου ανάμεσα στο αμέριστο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, τον σεβασμό στο πρόβλημα του άλλου και τον πόνο για μια χώρα που γκρεμίζεται, είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε πως πάντα έρχονται καλύτερες μέρες για όσους πιστεύουν σε ένα καλύτερο αύριο και κάνουν μικρές καθημερινές προσπάθειες για να το κατακτήσουν, είτε προσφέροντας ψυχαγωγία, είτε λέγοντας δυο λόγια παρηγοριάς στον διπλανό τους που θέλει να σηκωθεί και να προσπαθήσει ξανά.

Αν και δήλωσε πως δεν έχει ιδέα για το τι θέλει να δει το τηλεοπτικό κοινό από εκείνον και την τηλεόραση γενικότερα, το μόνο σίγουρο είναι πως ο Νίκος Μουτσινάς θα καταφέρει να βρει ξανά τη θέση που τον εκφράζει, είτε αυτή είναι εντός είτε εκτός της τηλεόρασης. Εμείς του ευχόμαστε τα καλύτερα και καλή επιτυχία στην ταινία του!

Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου