Οι ήρωες των παιδικών μας χρόνων

Από πιτσιρίκια μεγαλώσαμε με ήρωες ως πρότυπα. Όλοι έχουμε περάσει πολλά Σαββατοκύριακα κι ακόμη περισσότερα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων μπροστά απ’ την οθόνη της τηλεόρασης, χαζεύοντας τα κατορθώματα των ηρώων της καρδιάς μας.

Ταυτιστήκαμε, γελάσαμε, κλάψαμε, φοβηθήκαμε για την τύχη τους και πανηγυρίσαμε τις νίκες τους. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βάλαμε τους εαυτούς μας στη θέση τους και νιώσαμε πως κι εμείς θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε τις ίδιες προκλήσεις με την ίδια ή και μεγαλύτερη επιτυχία από εκείνους.

Ακόμη και τώρα, που πέρασαν λιγάκι τα χρόνια και γίναμε μεγάλα πλέον παιδιά, δε σταματήσαμε να τους αποζητάμε και να τους έχουμε ανάγκη. Εξακολουθούμε να γεμίζουμε με ενθουσιασμό τις αίθουσες των κινηματογράφων κάθε φορά που προβάλλεται κάποια νέα ταινία με τους πρωταγωνιστές των παιδικών μας χρόνων.

Τόσο πολύ τους έχουμε λατρέψει μέσα μας που ίσως αποφεύγουμε να δούμε τον άνθρωπο πίσω απ’ τον ήρωα, όπως μας συστήνεται μέσα από διαφορετικές ιστορίες και καταστάσεις. Οι περισσότεροι ήρωες, άλλωστε, πριν βάλουν τη στολή του προστάτη της ανθρωπότητας, στην καθημερινή τους ζωή μοιάζουν να διακρίνονται κυρίως μέσα απ’ τις αδυναμίες τους.

Ίσως τους αποζητάμε τόσο έντονα γιατί μέσα από αυτούς θέλουμε να ζήσουμε το δικό μας παραμύθι, το βλέπουμε σαν μια διέξοδο απ’ το συνηθισμένο. Πόσο εύκολη θα ήταν, άραγε, η ζωή μας αν είχαμε τη δυνατότητα να ξεφύγουμε για λίγο απ’ την πραγματικότητα, όταν κι όποτε το θελήσουμε, να σταματήσουμε να είμαστε απλά κάποιοι συνηθισμένοι άνθρωποι ανάμεσα στους πολλούς και να πάρουμε το αίμα μας πίσω για όλα τα στραβά και βαρετά της ζωής μας;

Θα μπορούσαμε, για παράδειγμα, να πάρουμε τη δικαιοσύνη στα χέρια μας και να εκδικηθούμε για τις αδικίες της ζωής χτίζοντας άψογο κορμί στο γυμναστήριο και με τη βοήθεια μιας εντυπωσιακής κάπας όπως ο Μπάτμαν να αντεπιτεθούμε στους κακούς του κόσμου. Να κρυφτούμε πίσω από ένα προσωπείο και να διορθώσουμε όσα μας χαλάνε. Αν στην πραγματική μας ζωή ήμασταν κι εκατομμυριούχοι όπως εκείνος ακόμη καλύτερα. Μας πληγώνει, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε άλλοι το πρωί κι άλλοι το βράδυ. Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, πολλές φορές δεν υπάρχουν καν λύσεις στα πιο δύσκολα προβλήματα της ζωής.

Ίσως πάλι έχουμε ανάγκη τους ήρωες γιατί μας αρέσουν τα happy end και πάντα θέλουμε να νιώθουμε πως στο βάθος υπάρχει ελπίδα. Ότι τα καλύτερα πάντα μας περιμένουν στη γωνία. Όπως γίνεται με την ιστορία του Σπάιντερμαν που μας ταξιδεύει. Πριν το τσίμπημα της αράχνης που του έδωσε τις υπερδυνάμεις του και του άλλαξε τη ζωή, ήταν ένας ντροπαλός και φοβισμένος έφηβος, αόρατος για πολλούς κι εγκλωβισμένος στο περιθώριο. Μοναχικός, απομονωμένος, με αυτοπεποίθηση στο ναδίρ. Δεν αισθανόταν ικανός να διεκδικήσει ούτε τη ζωή ούτε την κοπέλα που ονειρευόταν.

Στην πραγματική ζωή, φυσικά, κανείς δεν περιμένει απλά να μεταμορφωθεί σε υπερήρωα για κάνει τη ζωή του όπως την θέλει, το μόνο που αρκεί είναι να βρει κανείς το κουράγιο να αλλάξει και να διεκδικήσει. Δεν είναι ακατόρθωτο, αρκεί μόνο να βγει κανείς απ’ τη ζώνη άνεσης και να προσπαθήσει.

Μεγαλώνοντας ακόμη και τα κακά παιδιά μάθαμε να αγαπάμε. Ακόμη κι ο απίστευτος Γούλβεριν ήταν ένα αδύναμο παιδί που εξελίχθηκε σε επαγγελματία δολοφόνο πριν μεταλλαχτεί. Στριφνός και ψυχρός αλλά κατά βάθος ευαίσθητος. Κι ο Iron Man που ήταν μεγαλοφυΐα χρησιμοποιούσε το μυαλό του για την κατασκευή όπλων. Χιλιάδες ζωές χάνονταν εξαιτίας του. Μέχρι που έγινε ήρωας κι αυτός.

Δεν έχει σημασία αν οι ήρωες που μας μεγάλωσαν ήταν προβληματικοί ή ατελείς καθώς ακόμη κι έτσι μας έμαθαν να ονειρευόμαστε. Δεν ξέρουμε αν οι φανταστικοί ήρωες της οθόνης και του χαρτιού ήταν σωστά πρότυπα για εμάς και τα παιδιά μας. Δεν ξέρουμε αν ήταν ήρωες ή αντιήρωες τελικά. Μας έκαναν, όμως, να ονειρευτούμε πέρα απ’ τη συνήθεια, το πρωινό ξύπνημα, την κίνηση, τις άσκοπες και τυχαίες συναντήσεις.

Ίσως πάλι οι ήρωες αυτοί να υπάρχουν με όλα τα καλά και τα στραβά τους και να είναι οι αφανείς ήρωες της καθημερινότητας.

Ο περιθωριακός έφηβος που θα πάρει τη ζωή στα χέρια του και θα κάνει τη διαφορά, η γυναίκα που θα παραιτηθεί από μια δουλειά που είναι ενάντια στις αρχές της, ο πατέρας που θα ρισκάρει τη ζωή του για να σώσει αγνώστους την ώρα μιας μεγάλης καταστροφής. Αυτοί είναι οι άνθρωποι-ήρωες που μας εμπνέουν να γινόμαστε κι εμείς λίγο καλύτεροι κάθε μέρα.

Βρίσκουμε κάπου μέσα στους ήρωες αυτούς τη δική μας αλήθεια και την ελπίδα πως κάποια στιγμή θα καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε τα δικά μας όνειρα και, γιατί όχι, να ζήσουμε σε έναν κόσμο λίγο καλύτερο από αυτόν που γνωρίζουμε.