Πάλι καλά που δεν καταλήξαμε με τους μεγάλους μας έρωτες!

Δεν καταλήγεις πάντα με τον έρωτα της ζωής σου και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό και πολλές φορές ακόμη και θετικό. Ο έρωτας είναι μεν σημαντικός παράγοντας αλλά μόνος του δεν αρκεί. Δεν μπορεί να είναι μοναδική προτεραιότητα για έναν άνθρωπο ολοκληρωμένο.

Πολλές φορές στη ζωή σου μπορεί απλά να έχεις άλλες προτεραιότητες. Μια επαγγελματική ευκαιρία σε μια άλλη χώρα που δε σου τυχαίνει κάθε μέρα. Η δυνατότητα να σπουδάσεις μακριά από την πόλη ή ακόμη και τη χώρα σου και να επιστρέψεις από εκεί πιο πλούσιος σε εμπειρίες και γνώσεις. Μπορεί ακόμη, να μη θέλεις απλά να είσαι σε σχέση πια με αυτό το άτομο το τόσο σημαντικό για σένα. Οι λόγοι είναι πολλοί. Μπορεί να κουράστηκες, να ένιωσες πως η ελευθερία σου είναι πιο σημαντική, να ήθελες εκείνη τη χρονική περίοδο να επενδύσεις περισσότερο στον εαυτό σου ή απλά να ένιωσες πως δε θα ήσουν καλός σύντροφος για τον έρωτά σου.

Μπορεί τα πλάνα σας για το μέλλον να ήταν διαφορετικά, εσύ ονειρευόσουν καριέρα και εκείνος οικογένεια. Ίσως στην τελική να χωρίσατε και για πιο απλούς και ασήμαντους λόγους. Εκείνος μπορεί να ήθελε να παρτάρει και εσύ να περνάς τα Σάββατά σου βλέποντας σειρές. Εσύ ήθελες σούσι και εκείνος σουβλάκια.  Αυτό που έχει σημασία είναι πως έφυγες, ακόμη και αν δεν ήσουν σίγουρος. Ήξερες μέσα σου πως κάποια στιγμή μπορεί να το μετάνιωνες, αλλά εκείνη τη στιγμή, ο χωρισμός ήταν ανάσα.

Κάπως έτσι η στιγμή που ήσασταν μαζί και είχατε μια ευκαιρία πέρασε. Στο διάστημα που ακολούθησε, βρήκες τον εαυτό σου, έφτιαξες μια πολύ όμορφη ζωή, ακριβώς όπως την ήθελες και εκείνος ο άνθρωπος δεν είναι πια μέρος της.

Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που φέρνεις εκείνον τον ένα έρωτα στο μυαλό σου, όχι τόσο εκείνον, όσο όλα εκείνα τα έντονα και ανεπανάληπτα συναισθήματα που σε έκανε να νιώσεις. Τα φέρνεις στο μυαλό για μια στιγμή, χαμογελάς και γρήγορα πας παρακάτω. Γιατί ξέρεις πως το πάθος που ένιωθες κάποτε για εκείνον δε θα μπορούσε ποτέ να γίνει προτεραιότητά σου.

Ίσως τελικά το σημαντικό δεν είναι να μείνεις με το μεγάλο σου έρωτα αλλά με τον άνθρωπο που είναι ικανός να σε καταλάβει. Να σταθεί δίπλα σου, να σε υποστηρίξει στις δύσκολες στιγμές, να χαρεί με τη χαρά σου και να γίνει η πηγή αυτής της χαράς. Ακόμη και αν δεν είναι ο μεγάλος έρωτας, μπορεί να είναι ένας βολικός και ασφαλής έρωτας. Αυτός που σε ωθεί να γίνεσαι καλύτερος καθημερινά και να επιτυγχάνεις στόχους. Ο έρωτας εκείνος που εκείνη τη χρονική στιγμή ταιριάζει και κολλάει στη ζωή σου φυσικά. Δε χρειάζεται να προσποιηθείς γι’αυτόν, να αλλάξεις, να κάνεις πως είσαι κάτι λιγότερο ή περισσότερο από αυτό που είσαι.

Του μιλάς για πρώτη φορά και νιώθεις πραγματικά σαν να τον ξέρεις χρόνια. Ακόμη και αν δεν έτρεμες στα πρώτα σας ραντεβού από άγχος και επιθυμία, ξέρεις πως η σχέση αυτή σου λύνει προβλήματα και δεν αποτελεί η ίδια πρόβλημα και εμπόδιο στο δρόμο σου. Δε σε παίδεψε, δε σε έριξε στα πατώματα και δε σε έκανε να χάσεις τον εαυτό σου. Ακριβώς όμως για το λόγο αυτό, δε θα έχει ποτέ τον τίτλο του μεγάλου έρωτα μέσα σου.

Σκέφτεσαι στην τελική πως ίσως ο μεγάλος έρωτας δεν είναι το απίστευτο πάθος και ο άνθρωπος χωρίς τον οποίο δεν μπορείς να ζήσεις ούτε ένα λεπτό, αλλά ίσως εκείνος με τον οποίο μπορείς να συμβιώσεις αρμόνικα κάθε λεπτό.

Ένα είναι σίγουρο. Ό,τι και αν έγινε, τίποτα δεν μπορεί να μειώσει την αξία του μεγάλου σου έρωτα, ακόμη και αν οι δρόμοι σας χώρισαν. Κρατάς όσα σου έδωσε και απλά συνεχίζεις τη ζωή σου. Μόνος ή, αν είσαι τυχερός, με καλύτερη παρέα.