Πρώτη φορά στην αγορά εργασίας μετά τη φοιτητική ζωή

Θα μπορούσε κανείς να πει πως η ζωή μας είναι μια συνεχής διαδικασία μετάβασης και προσαρμογής, με κάποια διαλείμματα σταθερότητας. Για κάποιους τουλάχιστον ανθρώπους. Από την ανέμελη παιδική ηλικία, στον κυκεώνα συναισθημάτων και ξεσπασμάτων της εφηβείας, στην ανεξαρτησία της φοιτητικής ζωής και την ωριμότητα της ενήλικης πλέον ζωής του επαγγελματία, καριερίστα, υπαλλήλου, ανάλογα με τις επιδιώξεις σου -το λες όπως θες. Δε χωράει αμφιβολία πως τα φοιτητικά χρόνια είναι από τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας. Είσαι αρκετά μεγάλος για να κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε το θέλεις χωρίς να δίνεις λογαριασμό σε γονείς, αλλά και αρκετά μικρός ώστε να μην έχεις ευθύνες και σκοτούρες που σε κάνουν να ξυπνάς μέσα στη νύχτα. Ειδικά αν δε σπούδασες στην πόλη σου, η φοιτητική ζωή σηματοδοτεί ένα εντελώς νέο κεφάλαιο στη ζωή σου. Μαζί με την εξεταστική, τους νέους φίλους και τη νέα σου πόλη, ανακαλύπτεις το μαγείρεμα, τα ψώνια για το σπίτι, αυτό που λέμε νοικοκυριό. Μια λέξη που δεν υπήρχε στο λεξιλόγιό σου πριν από κάποιο καιρό.

Δυστυχώς όμως, όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν και έρχεται η ώρα που παίρνεις πτυχίο και βγαίνεις επιτέλους στην αγορά εργασίας. Όσο βρίσκεσαι στην άχαρη εκείνη περίοδο που ψάχνεις την πρώτη σου δουλειά, τα πράγματα δεν έχουν αλλάξει και πολύ σε σχέση με τη φοιτητική σου ζωή. Αντιθέτως, έχεις ακόμη περισσότερο ελεύθερο χρόνο να βγεις με τους φίλους σου όποτε εσύ το θελήσεις και να κάνεις δραστηριότητες που σε γεμίζουν. Και επειδή κανείς μας δεν ξεκίνησε την αναζήτηση της πρώτης του δουλειάς ως έμπειρος επαγγελματίας, είναι λογικό στην αρχή να περάσεις αρκετές απογοητεύσεις και απορρίψεις.

Δεν το βάζεις όμως κάτω και συνεχίζεις τις προσπάθειες, μέχρι που η στιγμή που περίμενες έρχεται. Κατάλαβες πως η τελευταία σου συνέντευξη ήταν διαφορετική από τις άλλες. Ίσως ήταν η χημεία που είχες με τους ανθρώπους που έκαναν τη συνέντευξη, ίσως έφταιγε ο χώρος ή απλώς το αντικείμενο που σε ενθουσίασε. Ο,τι κι αν ήταν, σημασία έχει πως έφυγες από εκείνο το γραφείο, γνωρίζοντας πως έχεις σκίσει. Επιτέλους είπες τα πράγματα όπως ήθελες και πούλησες τον εαυτό σου όσο πιο καλά μπορούσες. Λίγες ημέρες αργότερα, το τηλεφώνημα που δέχτηκες σε ενθουσίασε, αλλά δεν ήταν έκπληξη. Είχες επιτέλους την πρώτη σου επαγγελματική πρόταση.

Όπως ήταν φυσικό, τη στιγμή που έκλεισες το τηλέφωνο, έτρεμες. Έκανες ακόμη και δεύτερες σκέψεις και αμφέβαλες για το αν ήταν μια καλή ευκαιρία για σένα και αν θα έπρεπε τελικώς να τη δεχτείς. Το συζήτησες με φίλους και οικογένεια και η γνώμη όλων ήταν κοινή. Σου έλεγαν να το δοκιμάσεις και αν δεις πως δε σου ταιριάζει, φεύγεις. Κι έτσι, λοιπόν, κι εσύ το πήρες απόφαση να πεις το μεγάλο «ναι»,  γνωρίζοντας πως η ζωή σου θα αλλάξει για πάντα. Αποφάσισες να αποδεχτείς το νέο σου ωράριο, το γεγονός πως θα περνάς το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας σου με άτομα που δεν είναι φίλοι σου, αλλά και το ότι θα έχεις ευθύνες και αρμοδιότητες τις οποίες θα πρέπει να εκπληρώνεις με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Τις πρώτες μέρες, λοιπόν, της προσαρμογής, ετοιμάσου να νιώσεις λίγο χαμένος. Μπορεί ακόμη αν δεν είσαι κανένας ζεν τύπος, να σε κατακλύσει το άγχος και να τα έχεις όλα λίγο μπερδεμένα στο κεφάλι σου. Αυτή όμως η περίοδος μετάβασης θα διαρκέσει πραγματικά λίγο. Την πρώτη φορά που θα νιώσεις χρήσιμος στο περιβάλλον εργασίας, όταν θα βοηθήσεις κάποιον ή κάποιος θα ζητήσει τη γνώμη σου, τότε θα συνειδητοποιήσεις πραγματικά πως αξίζει τον κόπο που ξυπνάς κάθε μέρα στις 7:30 και δεν έχεις πια την ελευθερία να κάνεις ό,τι θέλεις, όποτε το θέλεις. Μια άλλη κομβική στιγμή που θα σε κάνει να καταλάβεις πως έπραξες σωστά όταν δέχτηκες την πρόταση, είναι η στιγμή που θα λάβεις τον πρώτο σου μισθό. Τότε είναι που θα νιώσεις τους κόπους σου να ανταμείβονται, θα νιώσεις πραγματική ανεξαρτησία και αυτοπεποίθηση. Και κάπως έτσι, λοιπόν, θα ολοκληρωθεί η μετάβασή σου από τη φοιτητική στην «ενήλικη» ζωή και θα καταλάβεις πως τελικά αξίζει τον κόπο.

Αν, λοιπόν, πας να κάνεις πίσω πριν αποδεχτείς την πρώτη επαγγελματική πρόταση που επιτέλους βρίσκεις πως σου ταιριάζει, σκέψου πως αυτή η μετάβαση μόνο για καλό μπορεί να είναι. Μέσα από τη διαδικασία αυτή θα ωριμάσεις και θα δεις πλευρές του εαυτού σου που ίσως παλιότερα αγνοούσες ενώ θα μάθεις πως στον κόσμο δεν είναι όλα ρόδινα. Για το λόγο αυτό και μόνο, αξίζει να προσπαθήσεις και να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό. Και αυτό το χρωστάς στον εαυτό σου.