Σχέση θα πει «λέω όσα νιώθω»

Όποιος είχε την τύχη να βρεθεί σε σχέση με κάποιον που ήθελε πραγματικά πολύ, είτε ήταν έρωτας είτε ενθουσιασμός της στιγμής, το ‘χει νιώσει. Ξέρει πώς είναι να έχεις έναν άνθρωπο δικό σου με τον οποίο μπορείς να μοιραστείς τα πάντα, χωρίς δεύτερες σκέψεις.

Δε φοβάσαι να εκτεθείς, ούτε να δείξεις τον πραγματικό σου εαυτό χωρίς να κρύβεις τα ελαττώματα και τις αδυναμίες σου. Αν το ‘χεις νιώσει, καταλαβαίνεις επίσης πώς είναι να φοβάσαι να χάσεις αυτό το πολύ καλό που ήρθε στη ζωή σου ξαφνικά, έδωσε χρώμα στη ρουτίνα σου και σε έκανε να ξυπνάς με λίγη περισσότερη ενέργεια κάθε πρωί.

Στην αρχή, τουλάχιστον, είναι λογικό να κάνεις τα πάντα για να κρατήσεις αμείωτο το ενδιαφέρον και να διατηρήσεις τη μαγεία και τον ενθουσιασμό των πρώτων επαφών με έναν νέο σύντροφο. Όταν ακόμη είστε στη φάση που μαθαίνει ο ένας τον άλλο είσαι επιφυλακτικός. Ακόμη δεν ξέρεις τι αρέσει στον άλλον, τι τον εκνευρίζει, τι αγαπά, τι μισεί. Είναι εύλογο να προσέχεις, δικαιολογημένη κι η ανασφάλεια, γιατί κύριο μέλημά σου είναι να του επιβεβαιώνεις καθημερινά πως έχει κάνει τη σωστή επιλογή να ‘χει εσένα δίπλα του.

Καταλαβαίνεις, όμως, πως κάποια στιγμή ο «μήνας του μέλιτος» τελειώνει κι η σχέση για να επιβιώσει και να ‘ναι αληθινή, πρέπει να περάσει στο επόμενο στάδιο. Τι γίνεται, όμως, όταν αυτή η σχέση προχωράει, αλλά εξακολουθείς να μη νιώθεις την ελευθερία να εκφράσεις τα συναισθήματά σου -είτε αυτά είναι θετικά είτε αρνητικά;

«Δε θα μιλήσω για έρωτα, ακόμα κι αν τον νιώθω, γιατί μπορεί να τρομάξει. Δε θέλω να νιώσει πίεση και να τον/την χάσω. Δε θα του/της πω ότι με ενοχλεί που αργεί στα ραντεβού μας, ούτε που δε με έχει συστήσει ακόμη στην παρέα του/της. Δε θέλω να τον/την τρελάνω με την γκρίνια μου». Μερικές μόνο απ’ τις σκέψεις που κάνεις στερώντας απ’ τη σχέση σου την ευκαιρία να γνωρίσεις τον άλλο και να σε γνωρίσει.

Όταν δεν είσαι σε θέση να πεις στον υποτιθέμενο άνθρωπό σου πόσο χαρούμενο σε κάνει, από φόβο μη σε θεωρήσει δεδομένο ή διστάζεις να του πεις πως δεν είσαι ικανοποιημένος με αυτό που έχετε, τότε κάτι θα πρέπει ν’ αρχίσει να σε προβληματίζει. Τη στιγμή εκείνη θα πρέπει να αναρωτηθείς αν μια τέτοια σχέση είναι αυτό που ονειρεύτηκες, αλλά και να σκεφτείς τους λόγους που σε οδηγούν σε αυτή τη συμπεριφορά.

Μέσα σε μια σχέση, για να μπορεί να θεωρηθεί αυτή η επαφή μεταξύ δύο ανθρώπων «σχέση», θα πρέπει ο καθένας να έχει το θάρρος να πει την αλήθεια του. Όταν μετράς τι θα πεις και πότε θα το πεις, όταν συνεχώς υπεραναλύεις συζητήσεις και συμπεριφορές, όταν νιώθεις ανασφάλεια να εκφράσεις αγάπη, χαρά, απογοήτευση, νεύρα, όταν δεν έχεις την άνεση να σηκώσεις το τηλέφωνο και να καλέσεις τον άλλον ό,τι ώρα να ‘ναι, τότε, δυστυχώς, στην ουσία δεν έχεις σχέση. Κι αν ο σύντροφός σου σε κάνει να νιώθεις έτσι, είναι πολύ πιθανό κάπως έτσι να αισθάνεται κι εκείνος.

Πέρα απ’ το πάθος και το σεξ, μια σχέση θα πρέπει να στηρίζεται στην οικειότητα, το μοίρασμα και την αμοιβαιότητα. Ο άνθρωπος αυτός που έχεις δίπλα σου θα πρέπει να ‘ναι μοναδικός, να ‘ναι δικός σου, ένα με εσένα, ο πιο κοντινός σου άνθρωπος. Αυτός στον οποίο δε φοβάσαι ν’ αποκαλύψεις τίποτα, γιατί ξέρεις πως θα σε καταλάβει και δε θα σε κρίνει. Όταν κρατάς τα συναισθήματά σου μέσα σου, στερείς πολλά απ’ τη σχέση αυτή και την καταδικάζεις στη μετριότητα.

Πριν συνεχίσεις να υπάρχεις στη σχέση αυτή, καλό θα ήταν να ψάξεις βαθιά μέσα σου τους λόγους που σε οδηγούν σε αυτή τη συμπεριφορά. Ίσως φταίει εκείνος που μπορεί να μη σου έχει ανοιχτεί αρκετά ή μπορεί το όλο θέμα να ‘ναι δική σου ανασφάλεια, γιατί δεν είσαι έτοιμος να γίνεις αποδεκτός γι’ αυτό που είσαι∙ με τις ατέλειες, τα ψεγάδια σου, όσα κουβαλάς μέσα σου. Μπορεί ακόμη αυτό που νιώθεις να ‘ναι τόσο έντονο που να μην μπορείς ακόμη να το διαχειριστείς όπως πρέπει.

Ίσως είναι θέμα χρόνου και πρέπει απλά να το δουλέψετε λίγο περισσότερο. Μπορεί, όμως, αν πάρεις την απαραίτητη απόσταση, να καταλάβεις πως, απλά, ο άνθρωπος αυτός δεν κάνει για σένα και να γυρίσεις σελίδα. Βαθιά μέσα σου, γνωρίζεις ήδη την απάντηση.