Κάποια στιγμή λοιπόν, φτάνεις στο στάδιο εκείνο της ζωής σου που είσαι αρκετά ώριμος για να έχεις ζήσει αρκετές λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένες σχέσεις στη ζωή σου αλλά ακόμη αρκετά νέος για να πεις πως έχεις χορτάσει έρωτες, ηλιοβασιλέμετα και πάθη. Πιο συγκεκριμένα, βρίσκεσαι σε εκείνο το καθοριστικό σημείο του ταξιδιού σου που πλέον αναγνωρίζεις πως ο μεγάλος έρωτας δεν είναι σίγουρα ο ανεκπλήρωτος αλλά ούτε και αυτός που σε παιδεύει και σε κάνει να σκέφτεσαι πως καλύτερα ήσουν και μόνος. Γνωρίζεις ακόμη καλά πως όταν πολύ αργότερα κάνεις τον απολογισμό της ζωής σου, δε θα ήθελες να στεναχωρηθείς για ευκαιρίες που έχασες ή χρόνο που ξόδεψες άσκοπα για άτομα που δεν είχαν καμία θέση στη ζωή σου από την αρχή και ήταν απλώς περαστικοί από αυτή αλλά θα ήθελες να χαμογελάσεις αναλογιζόμεν@ το όμορφο ταξίδι που έζησες με ανθρώπους που σου ταίριαζαν αβίαστα και μοναδικά.
Ωριμάζοντας, είναι πολύ πιθανό αυτό που κάποτε θεωρούσες έρωτα να ήταν απλά ένα αδιέξοδο παιχνίδι εξουσίας και διατήρησης του ελέχγου ή απλά ένα παράδοξο ταίριασμα με έναν άνθρωπο που ήρθε στη ζωή σου για να ανοίξει ξανά πληγές του παρελθόντος που νόμιζες πως πια είχαν κλείσει εδώ και καιρό. Στην πραγματικότητα, μπορεί αυτό που έκανε όσους θεωρούσες μεγάλους έρωτες από το παρελθόν σου ελκυστικούς να ήταν το γεγονός πως σε οδηγούσαν στο να ζήσεις παλιές αλλά και αδιέξοδες καταστάσεις ξανά και ξανά μόνο και μόνο για να πληγωθείς ξανά από συμπεριφορές πολύ οικείες. Αδιαφορία, εγωισμός, πλήρης απουσία συναισθηματικής διαθεσιμότητας, κακοποίηση σε όλη της τις μορφές και πολλά άλλα που για τον καθένα διαφέρουν.
Λένε όμως πως η ζωή τείνει να μας φέρνει αντιμέτωπους με τις ίδιες καταστάσεις και τους ίδιους τύπους ανθρώπων ξανά και ξανά μέχρι να σιγουρευτεί πως μάθαμε αυτό που έπρεπε να μάθουμε. Λένε επίσης πως ο μεγάλος έρωτας έρχεται συνήθως στη ζωή σου αθόρυβα εκεί που δεν τον περιμένεις. Δεν έχει καμια σχέση με τον κεραυνοβόλο έρωτα που μπορεί να ένιωσες στην εφηβεία ή την εμμονή με ένα πρόσωπο που δεν είναι σε θέση να ανταποδώσει ούτε τα μισά συναισθήματα από όσα εσύ πρόσφερες και το έδειχνε, ακόμη και αν εσύ δεν ήθελες να το δεχτείς.
Μπορεί κανείς να πει πως ο ιδανικός έρωτας, αν κάτι σαν αυτό μπορεί ποτέ να υπάρξει, είναι αυτός που έρχεται διακριτικά στη ζωή σου και καθημερινά την κάνει λίγο καλύτερη με τη στήριξη, τη φροντίδα και την κατανόησή του. Όσο για την ιδανική συνθήκη στον έρωτα, αν τελικά υπάρχει και μπορεί κανείς να την κατακτήσει, είναι αυτή που σου προσφέρει ακριβώς όσα έχεις ανάγκη εκείνη τη στιγμή, από την απόλυτη ελευθερία μέχρι το απόλυτο δέσιμο.
Μπορεί να είναι μια δυνατή ερωτική εμπειρία μια στο τόσο ή μια σχέση συντροφικότητας η οποία μπορεί να μην είναι το μεγαλύτερο πάθος που έχεις ζήσει αλλά σε υποστηρίζει και σε βοηθά να φτάσεις εκεί που θέλεις μέχρι την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Οι μορφές που μπορεί να πάρει μια σχέση που σε γεμίζει διαφέρουν και πάντα έχουν να κάνουν με τις προτεραιότητες, τη συγχρονικότητα αλλά και τη φάση ζωής στην οποία βρίσκεστε κι οι δυο.
Στην τελική, ακόμη και μορφές σχέσεων που μπορεί στο παρελθόν να απέρριπτες ως ανούσιες ή βαρετές, μπορεί να αποδειχτούν πραγματικά ενδιαφέρουσες ή και λυτρωτικές. Την επόμενη φορά λοιπόν που μια νέα, ξεχωριστή γνωριμία θα έρθει στο δρόμο σου, πριν βιαστείς να την κρίνεις και την κατατάξεις σε κατηγορίες, μπορείς απλά να την υποδεχτείς στη ζωή σου με ένα «γιατί όχι;» και να κάνεις το βήμα για μια σχέση που μπορεί να αποδειχτεί πως είναι ακόμη και αυτό που ονειρεύτηκες. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να προσπαθήσεις, χωρίς να ξεχνάς πως η προσπάθεια δεν μπορεί να διαρκεί για πάντα και οι ευκαιρίες που δίνεις δεν μπορούν να είναι ανεξάντλητες.
Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
Επιμέλεια κειμένου: Αγγελική Θεοχαρίδη
