Πέμπτη βράδυ σε ένα μπαράκι κάπου στο κέντρο της Αθήνας. Είχες κανονίσει χαλαρό ποτάκι με ένα καλό σου φίλο κι έφτασες πρώτος. Όσο τον περίμενες, την προσοχή σου τράβηξε το ζευγάρι που καθόταν δίπλα σου. «Είναι περίεργη η φάση μεταξύ μας» τον είχες ακούσει να της λέει. «Έχουμε μεγαλώσει σε διαφορετικά μέρη του κόσμου. Έχουμε διαφορετικά γούστα. Με εκείνη ήταν όλο τόσο εύκολα. Με εμάς υπάρχει πολιτισμικό χάσμα. Δεν μπορούμε να συναντηθούμε πουθενά». «Τότε γιατί το συνεχίζεις;» του απάντησε εκείνη, για να εισπράξει ένα «δεν ξέρω» ως απάντηση.

Εσύ, όμως, γρήγορα κατάλαβες πού πήγαινε η συζήτηση αυτή και μετακινήθηκες στην άλλη άκρη του μπαρ, πριν γίνεις μάρτυρας στον καβγά που ήταν προ των πυλών. Μεταξύ τρίτου και τέταρτου ποτού, όμως, έμεινες ν’ αναρωτιέσαι αν, τελικά, μπορεί κανείς να θέσει περιορισμούς σε ένα τόσο έντονο συναίσθημα όπως είναι ο έρωτας. Ακόμα κι αν είναι έρωτας δύσκολος και διαφορετικός με διαφορά εθνικότητας, θρησκείας, ηλικίας και κοσμοθεωρίας, δεν μπορείς να πνίξεις ό,τι νιώθεις μόνο και μόνο επειδή δε σε βολεύει.

Είναι απ’ τη φύση του απρόβλεπτος και σαρωτικός ο έρωτας. Όσοι τον ζουν καθημερινά είναι τυχεροί. Είναι το συναίσθημα που σε κινητοποιεί όσο τίποτα άλλο, σ’ ανεβάζει, σε τρελαίνει, σε κάνει να νιώθεις πως η ζωή είναι ωραία. Είναι και θέμα συγχρονισμού. Υπάρχουν περιπτώσεις ερωτευμένων στις οποίες όλα μοιάζουν τέλεια κανονισμένα, σαν από παραμύθι. Όλα μπαίνουν σε κουτάκια, είναι φυσικά, αναμενόμενα, εύκολα.

Ο έρωτας, όμως, αγαπά το διαφορετικό και το απαγορευμένο. Κι οι διαφορετικοί έρωτες είναι πιο έντονοι, γιατί είναι δύσκολοι κι απαιτούν θυσίες και προσπάθεια. Στη ζωή σου δε θα ερωτευτείς απαραίτητα το καλό παιδί, αυτόν που είναι κοντά στην ηλικία σου ή τον άλλο, που είναι οικογενειακός φίλος και τον συμπαθεί πολύ η μαμά σου. Ούτε θα συμβιβαστείς για να μην προκαλέσεις, καθώς ξέρεις πως εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που έχουν γυρίσει τον κόσμο ανάποδα για έναν έρωτα, τα έχουν βάλει με τους δικούς τους αλλά πάνω απ’ όλα με τους ίδιους τους τους εαυτούς. Έχουν μετακομίσει στην άλλη άκρη του κόσμου, έχουν θυσιάσει καριέρες, έχουν αναθεωρήσει το σύστημα αξιών τους.

Κάθε έρωτας είναι μοναδικός, αλλά οι διαφορετικοί έρωτες είναι αυτοί που μπορούν να φέρουν την ουσιαστική αλλαγή στη ζωή σου και ν’ αφήσουν το σημάδι τους.  Να σου μάθουν να ψάχνεις τις ομοιότητες κι όχι τις διαφορές. Δεν ξέρεις γιατί, αλλά τους ποθείς. Κι ας είστε φαινομενικά ασύμβατοι ο ένας με τον άλλο. Ίσως στην ουσία αυτό που σας ενώνει να ‘ναι η αξία που προσθέτει ο ένας στη ζωή του άλλου, κάνοντάς την λίγο πιο ανοιχτόμυαλη κι ανεκτική.

Ακόμη κι όταν το να ‘χετε μελλοντικά μία κοινή ζωή μοιάζει ακατόρθωτο, βαθιά μέσα σου το ξέρεις πως αυτή η επιλογή είναι η σωστή. Το ήξερες την πρώτη φορά που ένιωσες το άγγιγμά του και παρέλυσες. Το κατάλαβες όταν άκουσες για πρώτη φορά το γέλιο της και τα βλέμματά σας συναντήθηκαν, ή τότε που περάσατε μαζί το πρώτο σας βράδυ. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν διαφορές. Αν είναι χρόνια μικρότερος, μεγάλωσε σε μια χώρα η οποία σου ήταν αδιάφορη πριν τον γνωρίσεις ή έχει διαφορετικές αξίες απ’ τις δικές σου. Για τον ερωτευμένο, εξάλλου, σημασία έχει το πώς τον κάνει ένα συγκεκριμένο πρόσωπο να νιώθει. Ακόμη και τα ελαττώματα και τα αρνητικά του άλλου ο ερωτευμένος έχει τον τρόπο να τα ξεπερνά.

Όταν πια ο φίλος σου σε τίμησε με την παρουσία του, ξέχασες το ζευγάρι που καθόταν στην απέναντι γωνία του μπαρ. Παρατήρησες μόνο πως στο τέλος της βραδιάς έφυγαν μαζί χέρι-χέρι, κι αυτό σου αρκούσε. Εξάλλου, όπως έγραψε κάποτε ένας σοφός άνδρας, έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες κι αγάπη να ερωτεύεσαι τις διαφορές. Κι όσοι το έχουν ζήσει, το ξέρουν καλά.

 

Συντάκτης: Νεφέλη Μπαντελά
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη