Ζούμε στη χώρα που σε πετάνε στη θάλασσα από ένα καράβι κι ας πνιγείς

Το βράδυ της Τρίτης, ένα τραγικό συμβάν έλαβε χώρα στο λιμάνι του Πειραιά καθώς ένας νέος άνδρας 36 ετών, στην προσπάθειά του να προλάβει το πλοίο της γραμμής Blue Horizon της εταιρείας Blue Star Ferries με προορισμό το Ηράκλειο, έχασε τη ζωή του. Λίγο πριν κλείσει μια ακόμη δύσκολη ημέρα για αυτή τη χώρα με φωτιές, πλημμύρες και την κορύφωση της δυστυχίας, στη λίστα της καταστροφής προστέθηκε ένα ακόμη περιστατικό ικανό να σε κάνει να ντραπείς ή και να κλάψεις. Λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της είδησης, κυκλοφόρησαν και δυο βίντεο στα οποία ο 36χρονος άνδρας φαίνεται να προσπαθεί δυο φορές να επιβιβαστεί στο πλοίο που αναχωρούσε με το πλήρωμα που βρισκόταν στον καταπέλτη να τον σπρώχνει μακριά δυο φορές μέχρι που εν τέλει ο άνδρας έπεσε στο νερό και πνίγηκε. Το πιο σοκαριστικό από όλα; Ένας από τους άνδρες του πληρώματος, αυτός που τον έσπρωξε, τον βλέπει κι απομακρύνεται αντί να κάνει οτιδήποτε για να τον βοηθήσει.

Σίγουρα κάθε άνθρωπος με βασική ενσυναίσθηση κι ευαισθησία, δεν μπορεί να διανοηθεί πως ο άνθρωπος αυτός μπόρεσε να αποχωρήσει από το σημείο και πως εκείνο το πλοίο αναχώρησε κανονικά λίγο πριν το γυρίσουν πίσω για να συλληφθούν οι υπεύθυνοι. Το συμβάν ακολούθησαν δυο ανακοινώσεις της εταιρείας που η τυπικότητά τους είναι το λιγότερο εξοργιστική. Οι επιβάτες οι οποίοι ένα βράδυ Τρίτης αναγκάστηκαν να γίνουν αυτόπτες μάρτυρες ενός περιστατικού που κάποιοι θα το χαρακτήριζαν κι εν ψυχρώ δ@λοφονία, ενημερώθηκαν πως θα υπάρξει καθυστέρηση λόγω συμβάντος στον λιμένα Πειραιά για το οποίο δεν ευθύνεται το πλοίο ενώ μισή περίπου ώρα αργότερα, όταν πια η είδηση είχε γίνει γνωστή, η Attica Group δήλωσε συγκλονισμένη για το γεγονός κι απόλυτα πρόθυμη να συνεργαστεί με τις αρμόδιες αρχές. Ο καπετάνιος του πλοίου, ο αξιωματικός καταστρώματος και τα δυο μέλη του πληρώματος που βρίσκονταν στον καταπέλτη έχουν συλληφθεί.

Στο άκουσμα της είδησης πολλοί αναρωτήθηκαν για ποιο λόγο ο επιβάτης αυτός επιχείρησε να επιβιβαστεί τόσο επίμονα σε πλοίο που αναχωρούσε, αν είχε εισιτήριο (πράγμα που εξακριβώθηκε, πως είχε δηλαδή τελικά) ή ακόμη κι αν είχε σώας τας φρένας για να κάνει κάτι τέτοιο. Άλλοι πάλι αναρωτήθηκαν γιατί άραγε ο υπάλληλος στον καταπέλτη επέμενε τόσο πολύ στο να τον κατεβάσει σπρώχνοντάς τον ενώ το πλοίο είχε αρχίσει να κινείται. Δε σκέφτηκε πως κάτι τέτοιο θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του; Εγώ πάλι αναρωτήθηκα αν η ανθρώπινη ζωή, έχει τελικά κάποια αξία.

Στην ουσία ωστόσο, καμία από τις παραπάνω σκέψεις δεν έχει ιδιαίτερο νόημα όταν ένας νέος άνθρωπος είναι σήμερα νεκρός απλά και μόνο επειδή ήθελε να προλάβει ένα πλοίο. Το στρες ή ακόμη και η κούραση είναι παράγοντες που επηρεάζουν κατά πολύ τη σκέψη και τη διαύγεια όλων μας. Υπό πίεση μπορεί να κάνουμε φρικτά λάθη τα οποία μπορούν πολύ εύκολα να στοιχίσουν τη ζωή τη δική μας ή και των συνανθρώπων μας. Όσοι ταξιδεύουμε συχνά γνωρίζουμε πως το πλήρωμα των πλοίων, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο ευγενικό, πιέζεται και πιέζει κατά τις επιβιβάσεις κι αποβιβάσεις ενώ όλοι μας κατά καιρούς έχουμε βιώσει το άγχος του να επιβιβαστούμε γρήγορα για να μην κλείσει η καταραμένη μπουκαπόρτα και χαλάσουν οι διακοπές, το επαγγελματικό μας ταξίδι και τα σχέδιά μας γενικότερα. Δικαιολογεί αυτό κάτι; Απολυτως τιποτα.

Ακριβώς σε τέτοιες απρόβλεπτες και δύσκολες καταστάσεις, πρέπει να υπάρχει σωστός προγραμματισμός, πρωτόκολλο κι επαγγελματισμός. Η ασφάλεια των επιβατών και του πληρώματος δε θα πρέπει να εξαρτάται μόνο από τον άνθρωπο και τις διαθέσεις του. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τις διαδικασίες και τα πρωτόκολλα που εφαρμόζει η συγκεκριμένη εταιρεία με την οποία έχω ταξιδέψει αμέτρητες φορές στο παρελθόν κι έχω συνδέσει με όμορφες αναμνήσεις.  Ωστόσο, ακόμη κι αν μια επιβίβαση επιβάτη τη στιγμή εκείνη δεν επιτρέπεται, αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν το πλήρωμα, αν το επίπεδο ανθρωπιάς του δεν μπορεί να αποτελέσει γνώμονα για να λάβει μια απόφαση, να μην έχει εκπαιδευτεί ή να μην έχει λάβει μια κατευθυντήρια γραμμή για το πώς να χειριστεί ένα τέτοιο περιστατικό το οποίο σίγουρα έχει συμβεί κι άλλες φορές στο παρελθόν. Η λύση είναι «πετάξτε τον στη θάλασσα»; Κι αν ναι, να μας πουν πού ακριβώς το γράφει στο καταστατικό τους.

Σε μια κοινωνία που θέλει να λέγεται πολιτισμένη, η διαδικασία «σπρώχνω τον επιβάτη στη θάλασσα για να μην καθυστερήσει η αναχώρηση» είναι για φτύσιμο. Δηλώνει εγκληματική αναλγησία κι έλλειψη ανθρωπιάς όπως επίσης κι ένα εργασιακό περιβάλλον στο οποίο οι άνθρωποι θεωρούν πως έχουν το περιθώριο να φερθούν εγκληματικά καθώς γνωρίζουν πως οι συνέπειες θα είναι ελάχιστες.

Βίντεο σοκ: Το πλήρωμα έσπρωξε από το Blue Horizon στον θάνατο τον 36χρονο που σκοτώθηκε στο λιμάνι Πειραιά pic.twitter.com/eiPvxWYKvq

— kakajason (@kakajason50) September 5, 2023

Το τραγικό αυτό συμβάν ήρθε για ακόμη μια φορά να μας υπενθυμίσει πως τελικά η αίσθηση ασφάλειας που μπορεί να νιώθουμε σε αυτή τη χώρα είναι ψευδαίθηση. Ακόμη και σε περιβάλλοντα με διαδικασίες που θεωρεί κανείς πως υπάρχουν και λειτουργούν για να προστατεύουν τους πολίτες, κάτι τέτοια περιστατικά σου υπενθυμίζουν πως είσαι εντελώς εκτεθειμένος, παλεύεις μόνος, έρμαιο της τύχης και των διαθέσεων των άλλων. Κι αναρωτιέμαι, αν δεν υπήρχε σε βίντεο από περαστικούς κι επιβάτες, θα το μαθαίναμε άραγε ποτέ;

Στο σημείο αυτό, αξίζει βέβαια να σταθούμε και στην ευασθητοποίηση και τη δικαιολογημένη αγανάκτηση που εκφράζουν από χθες οι συμπολίτες μας. Όσοι είδαν αυτό το βίντεο και θύμωσαν, έκλαψαν, εξοργίστηκαν κι αυτό με κάνει να πιστεύω πως, παρά τα όσα κυριαρχούν στη ζωή μας τελευταία, τις πολιτικές μας διαφορές κι αποκλίσεις, ζουν άνθρωποι εκεί έξω που νοιάζονται και όχι, δεν είναι επαναστάτες και κριτές του πληκτρολογίου απλά. Και μαζί με αυτούς, ζει και η ελπίδα πως κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να λέμε απλά πως για ακόμη μια φορά ήταν η κακιά η (χ)ώρα σε κάθε τραγωδία. Ας κλείσουμε με την ευχή το περιστατικό να διαλευκανθεί κι ο άνδρας αυτός να είναι ο τελευταίος που πληρώνει με τη ζωή του το γεγονός πως βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή.

Φωτογραφία από το Protothema.gr