Beverly Johnson, ένα όνομα με μεγάλη ιστορία στον κόσμο της μόδας κι είδωλο της εποχής των 70’s, 80’s αλλά και 90’s. Αποτέλεσε μοντέλο που άφησε το στίγμα τους στις πασαρέλες και στη μόδα γενικότερα, καθώς ήταν το πρώτο έγχρωμο μοντέλο που εμφανίστηκε σε εξώφυλλο της Vogue. Mέχρι και σήμερα, στα 71 της χρόνια ζωής, περπατάει ακόμη για μεγάλους οίκους μόδας κι είναι ιδιαίτερα περιζήτητη.
Η Beverly γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1952 στην Νέα Υόρκη κι αποδείχτηκε μια γυναίκα με πολλά ταλέντα και δυνατότητες. Με μεγάλη επιτυχία υπήρξε μοντέλο, ηθοποιός, τραγουδίστρια κι επιχειρηματίας έχοντας εκπονήσει μεγάλα έργα σε κάθε έναν από αυτούς τους χώρους.
Πρόσφατα λοιπόν, έδωσε μια συνέντευξη στο Page Six για να προωθήσει τη νέα της παράσταση με τίτλο «Beverly Johnson In Vogue» και μίλησε για τις δυσκολίες του modeling πίσω σε εκείνες τις δεκαετίες, δίνοντας ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για τα standards της εποχής όσον αφορά τη διατροφή αλλά και το σώμα ενός μοντέλου.
Συγκεκριμένα αναφέρει, πως οι άνθρωποι της βιομηχανίας της μόδας πρόετρεπαν κι αυτήν αλλά και τα υπόλοιπα μοντέλα, να είναι τόσο αδύνατα ώστε να φαίνονται τα κόκκαλά τους. Συνεχίζει λέγοντας πως τα ναρκwτικά ήταν δεδομένο στον χώρο κι όλοι έπαιρναν. Μάλιστα, για τα μοντέλα τα ναρκwτικά χρησιμοποιούνταν ως αντικατάστατο του φαγητού. «Θυμάμαι ότι έτρωγα δύο αυγά κι ένα μπολ καστανό ρύζι την εβδομάδα. Έτρεμε το σώμα μου όταν ήμουν σε ταξί και πήγαινα σε δουλειές κι έλεγα στους οδηγούς να σταματήσουν στην άκρη για να πάω να αγοράσω ένα σακουλάκι M&Ms».
Η ναρκwτική ουσία που ήταν η πιο διαδεδομένη ήταν η κοκαΐνh, που λέει πως τη βοηθούσε να παραμένει αδύνατη, ενώ ο άνθρωπος που τη βοήθησε να αντιληφθεί πόσο κακό έκανε στον εαυτό της και τον κίνδυνο στον οποίο βρισκόταν, ήταν η μητέρα της, η οποία την ανάγκασε να δει τον εαυτό της μέσα από έναν ευρυγώνιο καθρέφτη. Λέει πως τότε ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησε πως το σώμα της δε δείχνει υγιές και πως το μόνο που έβλεπε ήταν τα κόκκαλά της.
Στη συνέντευξη που έδωσε, δε δίστασε επίσης να αναφερθεί στο γεγονός πως πολλά μοντέλα της εποχής δεν ήταν τόσο τυχερά όσο ίδια και κατελήξαν στις διατροφικές διαταραχές ή/ και στον θάνaτο, ενώ δεν ήταν σε θέση να αντιληφθούν το κακό που κάνει η κοκαΐνh στον οργανισμό τους και τον eθισμό που προκαλεί. Κι όλα αυτά για να τους κοπεί απλώς η όρεξη και να μη θέλουν να φάνε.
Στο κλείσιμο της συνέντευξης η Beverly έκανε λόγο και για τη νέα γενιά των μοντέλων, που παρά τα όσα έχουν προηγηθεί, συνεχίζουν να βάζουν τον εαυτό τους σε κίνδυνο για να εξυπηρετήσουν τις απαιτήσεις της μόδας και των σχεδιαστών. Η ίδια δρα συχνά ως μέντορας μοντέλων ενώ με κάθε ευκαιρία που της δίνεται θέλει να εφιστά την προσοχή στους ανθρώπους της μόδας.
Όλα αυτά στα οποία η Beverly αναφέρθηκε, είναι γροθιά στο στομάχι για το κοινό, αλλά και τους γονείς και τις οικογένειες των μοντέλων αυτών, που ακόμη και σήμερα βλέπουν τους αγαπημένους τους να θυσιάζουν την υγεία τους στο βωμό της μόδας και της «ομορφιάς». Εξαντλητικές δίαιτες, ναρκwτικά, ψυχικά νοσήματα, διατροφικές διαταραχές κι ανασφάλειες, είναι μόνο μερικά από τα αποτέλεσματα των κοινωνικών στερεοτύπων που θέλουν τους ανθρώπους αδύνατους, γιατί μόνο έτσι γίνονται αποδεκτοί και «φαίνονται υγιείς». Παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, τα μοντέλα αλλά κι η υπόλοιπη κοινωνία μας, μαστίζωνται από προβλήματα που απορρέουν από τη μη αποδοχή της εξωτερικής εικόνας κι ο δρόμος για την εξάλειψη αυτών των στερεοτύπων, είναι ακόμη πολύ μακρύς.
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κουτσουρά