Είναι υπέροχο να ξέρεις ότι ποτέ δε θα είστε κάτι παραπάνω από ό,τι είστε ήδη

Πόσα και πόσα βράδια ξαγρύπνησες περιμένοντας να στείλει ένα ρημάδι μήνυμα; Πόσα «διαβάστηκε» κατάπιες; Πόσα ερωτηματικά τριβέλισαν το μυαλό σου; Γιατί είστε μαζί, αλλά είναι σαν να μην είστε κιόλας; Γιατί το γλυκό σου situationship σε κάνει να νιώθεις ανεπαρκής και λίγος με τη συμπεριφορά του; Πώς ακριβώς δέχεσαι ότι ένας άνθρωπος τα περιμένει όλα από εσένα αλλά ταυτόχρονα τίποτα;

Πέρασες πάρα πολύ καιρό να σκέφτεσαι πως όλα όσα ζείτε θα μπορούσαν και να είναι μια κανονικότατη σχέση. Πως θα ήταν υπέροχο να μπορούσες να εκφράσεις όσα νιώθεις ή να έχεις την ελευθερία να νιώσεις περισσότερα. Πως θα είχε ενδιαφέρον να μη μιλάτε αραιά και πού, πως θα ήταν όμορφο να είστε πιο κοντά, να γνωρίσεις φιλικά πρόσωπα και οικογένεια, να πάτε ένα τριήμερο, ή έστω να μη βρίσκεστε μόνο βράδυ για συγκεκριμένους λόγους. Και τα σκέφτηκες και τα ξανασκέφτηκες κι έμειναν όλα εκεί στη γωνίτσα τους, ανεκπλήρωτα. Το συζήτησες με φίλους, έκανες εικασίες και προβλέψεις, γιατί κάποια λογική απάντηση θα υπήρχε κι έπρεπε να τη βρεις χωρίς να ρωτήσεις ευθέως, γιατί έχουμε κι έναν εγωισμό.

Μέχρι που μια ωραία μέρα, το πέπλο μυστηρίου εξαφανίζεται και καταλαβαίνεις ότι το situationship σου είναι μόνο αυτό και τίποτα άλλο. Σε θέλει για συγκεκριμένο λόγο, για συγκεκριμένο χρόνο, τόσο-όσο. Δε σε κρατάει πίσω επειδή έχει πληγωθεί, δεν είναι μία κρύο μια ζέστη για να σε καψουρέψει και να παίξει με το μυαλό σου, δε ζείτε κανένα μυθιστόρημα πάθους, ούτε προσπαθεί να συγκρατηθεί και να μη σου δώσει το 100% γιατί μπορεί να θέλει να σε τσεκάρει.

Έρχεται η στιγμή που ο γρίφος λύνεται, γιατί καμία κατάσταση θολούρας δε διαρκεί για πάντα και σε μια στιγμή ειλικρίνειας θα στο ομολογήσει και θα έχεις τη διαύγεια να το ακούσεις και να το καταλάβεις, πως δε θα είστε ποτέ κάτι πέρα από αυτό που είστε τώρα. Και νιώσεις ξάφνου ελεύθερος άνθρωπος, έχεις χώρο να ανασάνεις, διότι τίποτε πια δεν είναι ρευστό, ή τουλάχιστον ξέρεις πως μόνο ρευστό μπορεί να είναι. Έχεις επίγνωση του πού πατάς και πού βρίσκεσαι και μπαίνεις στην αρένα με δική σου ευθύνη. Δεν έχεις προσδοκίες, δε σε τρώνε οι απορίες, δε βυθίζεσαι στην ανασφάλεια της επάρκειάς σου. Γιατί δεν είναι ότι κάνεις κάτι λάθος, είναι ότι μέχρι εκεί πάει αυτή η σχέση. Ξέρεις ακριβώς τι σου γίνεται και σου μένει απλά να αποφασίσεις αν για σένα το ερωτικό είναι το ζητούμενο και μπορείς να αρκεστείς σε αυτό και να ζήσεις ειρηνικά ό,τι σου προσφέρει η στιγμή, ή αν θέλεις παραπάνω και θα δώσεις thanks you next για να πάτε στους επόμενους.

Τέρμα όμως οι πολύωρες συζητήσεις και οι μαντεψιές με τους κολλητούς. Τέρμα το μελόδραμα. Τέρμα η τεράστια αυτή ανασφάλεια που σε σκότwνε και σε κρατούσε μακριά από το να αισθάνεσαι άνετα με το δέρμα σου όλον αυτόν τον καιρό. Γιατί χειρότερο από το να γνωρίζεις πως ο άλλος σε θέλει μόνο για το σ3ξ, είναι να ζεις βουτηγμένος στην αβεβαιότητα αν είναι στο μυαλό σου. Όμως, άπαξ και ξέρεις ότι δεν είναι, τους κανόνες τους βάζεις εσύ. Το παιχνίδι θα παιχτεί και με τους όρους σου, είσαι συνεργός κι όχι πιόνι.

Θα συνεχίσεις κι όπου βγάλει ή θα πεις bye bye και θα ανοίξεις πανιά για άλλα λιμάνια; Ανάπνευσε βαθιά και γαλήνια, σκέψου κι αποφάσισε. Τώρα πια ξέρεις τι να περιμένεις.