«We were born to die» τραγουδάει η Lana Del Ray κι αναλογίζομαι ότι σε όλη μας τη ζωή, μέρα με τη μέρα, βιώνουμε κι ένα μικρό θάνατο.
Είναι πολλά τα συμβάντα στην καθημερινότητα μας, που έχουν τη δύναμη να μας πατήσουν κουμπιά και να μας χαλάσουν τη μέρα. Ο φιλόσοφος Επίκτητος, έλεγε ότι δεν είναι τα ίδια τα γεγονότα που μας στεναχωρούν στην πραγματικότητα, αλλά η γνώμη που έχουμε γι’ αυτά.
Σ’ αυτό το κείμενο όμως, δε θα διαβάσεις πέντε ή δέκα τρόπους για να ξεφύγεις απ’ αυτά και να φτιάξεις τη μέρα σου. Είναι συχνό το λάθος που κάνουμε οι περισσότεροι, να νομίζουμε ότι κάνοντας κάτι που θα διασπάσει την προσοχή μας απ΄ το πρόβλημα, θα νιώσουμε και καλύτερα.
Γι’ αυτό και τα κέντρα διασκέδασης έχουν διαφορά από τα κέντρα ψυχαγωγίας. Στα μεν, η προσοχή σου διασπάται και ψιλοχάνεις την μπάλα, κερδίζοντας μόνο στιγμιαία ευχαρίστηση, στα δε το μυαλό σου μαζεύει πληροφορίες και τις βάζει σε μια τάξη, δίνοντας αγωγή στην ψυχή.
Αυτό κάνει το θέατρο, αλλά εφ’ όσον δεν είναι προσβάσιμο στους πολλούς λόγω οικονομικού υπόβαθρου, μπορείς εναλλακτικά να παρακολουθήσεις το θέατρο που παίζει ο εαυτός σου κάθε μέρα. Η αυτοπαρατήρηση είναι αυτοθεραπεία.
Επιστρέφεις από μια άσχημη μέρα στο γραφείο, ανάβεις το ζεστό νερό κι ετοιμάζεις αφρόλουτρο. «Τα αφρόλουτρα είναι γυναικείες αηδίες » θα σκεφτούν οι άντρες. Οκ, εσένα δε θα κάτσω να σε πείσω ότι στην ουσία το να μπαίνεις στο ζεστό νερό, θυμίζει τότε που ήσουν έμβρυο κι αισθανόσουν ασφαλής στη μήτρα της μάνας σου.
Και τώρα που μπήκες στη μπανιέρα, για συλλογίσου… Ποιον άφησες σήμερα να σου πατήσει το κουμπί; Και πόσα κουμπάκια σου πατήσανε, άτομα που δε μετέχουν στη ζωή σου, αλλά τους έδωσες τεράστια βαρύτητα χωρίς να το πάρεις χαμπάρι;
Η ενδοσκόπηση είναι μια τρομακτική λέξη, αλλά μπορεί να γίνει, η πιο εύθυμη διαδικασία. Βρες την πιο φανταχτερή συνταγή, εκτέλεσε την και στήσε το πιο καλό σερβίτσιο, όχι αυτό απ΄ το ΙΚΕΑ, αλλά αυτό που κρατάς για ξεχωριστές περιπτώσεις. Γιατί δηλαδή ο εαυτός σου δεν είναι ξεχωριστός; Δεν αξίζεις ένα καλό δείπνο μόνο για σένα;
Αφενός, θα νιώσεις τρομερή ικανοποίηση να πετύχεις ό, τι κι ένας μεγάλος σεφ. Αλλά ακόμα και να μην το πετύχεις, σημασία έχει να παρατηρήσεις τι σκέψεις κάνεις όταν τρως και πως αναπνέεις. Το μόνο που έχει μείνει να μην κοστίζει ακόμα, είναι το οξυγόνο κι εμείς το τσιγκουνευόμαστε, αντί να αναπνέουμε βαθιά κάθε ώρα και στιγμή. Οι γεμάτες εισπνοές είναι σαφώς πιο αποτελεσματικές απ΄ τις συσφικτικές κρέμες.
Κι εσύ κυρία μου που κλείνεις ραντεβού για πεντικιούρ, για να αποβάλλεις τα δυσάρεστα της ημέρας μαζί με τα πετσάκια των νυχιών σου, δε λέω καλά κάνεις. Σκέφτηκες όμως πως δημιουργούνται οι ξερές φτέρνες; Αγαπητέ άντρα αναγνώστη, φυσικά και δε σε βγάζω απ’ έξω. Και οι δικές σου φτέρνες ανοίγουν, απλά δεν τις βγάζεις σε κοινή θέα.
Παρατήρησες ποτέ τον τρόπο που περπατάς; Μήπως το κέντρο βάρους σου ισορροπεί λάθος κι αντί να σπρώχνεις το έδαφος, κοπανάς με δύναμη τις φτέρνες; Συνεπώς, μήπως εσύ δεν ισορροπείς σωστά σε ορισμένους τομείς στη ζωή σου; Σε μένα χρειάστηκε να μου κάνουν παρατήρηση αυτοί που μένουν από κάτω, ότι περπατάω σα γίγαντας, για να πιάσω το νόημα.
Υπάρχουν βέβαια κι άνθρωποι που δεν τους αφορά κανένα απ΄ τα παραπάνω, γιατί απλά βρίσκονται σε ακινησία λόγω κάποιου ατυχήματος. Δεν έχουν κανένα λόγο να πιστεύουν ότι μπορούν να βελτιώσουν τη μίζερη καθημερινότητά τους.
Μπορεί ν’ ακουστεί αλλοπρόσαλλο, αλλά σε σας έχω να πω ότι διαθέτετε την πολυτέλεια του χρόνου. Σου συνέβη κάποιο τραγικό γεγονός και τέθηκες σε ακινησία. Οι ασθένειες και τα ατυχήματα συμβαίνουν για να μας διδάξουν και να θεραπευτούμε από κάτι. Κάπου βγήκες εκτός στόχου και ατύχησες.
Μήπως ήσουν πριν, ένα άτομο νευρικό που δεν είχε καμία ηρεμία; Μήπως κατευθυνόσουν βεβιασμένα σε λάθος πορεία στη ζωή σου, οπότε ο εαυτός (ή όπως αλλιώς θες πες το), σε εξανάγκασε να κάτσεις για πολύ χρονικό διάστημα και να σκεφτείς;
Ίσως σκέφτεσαι τι χαζομάρες γράφω, απλά για να συμπληρώσω αράδες. Ίσως οι τόσοι συγγραφείς που έβγαλαν βιβλία πάνω στο θέμα αυτό, όπως οι L. Hay, W.Dyer, D.Chopra και R.Dalke να ήθελαν απλά να πουλήσουν χιλιάδες αντίτυπα.
Όμως δε χάνεις κάτι να το εξερευνήσεις. Κι αυτό είναι μια βουτιά στα βαθιά, αλλά όχι όπως έγραψα σε κάποιο προηγούμενο άρθρο, μέσω κάποιου άλλου προσώπου. Αυτή τη βουτιά, θα χρειαστεί να την κάνεις μόνος σου.
«Come on take a walk on the wild side » συνεχίζει η τελευταία στροφή του τραγουδιού κι εγώ θα σου ευχηθώ καλή επιτυχία.
Συντάκτης: Αναστασία Σταθοπούλου
