Θυμάσαι πάντα τα γενέθλια της συντρόφου σου, μα ποτέ την ηλικία της;
Είσαι με την παρέα σου, βαριέσαι θανάσιμα και παρ’ όλο που θέλεις να ανοίξεις το στόμα σου σαν τον ιπποπόταμο και να χασμουρηθείς σαν να μην υπάρχει αύριο, μαθαίνεις απλά να χασμουριέσαι με κλειστό το στόμα;
Συγχαρητήρια, η σύντροφος σου θα σε γουστάρει λίγο παραπάνω και η παρέα σου θα νομίζει ότι περνάς σούπερ ντουπερ. Κι όλα αυτά, απλώς γιατί ήξερες τι να πεις, τι να κάνεις, τι να θυμηθείς και τι να ξεχάσεις.
Δεν είναι εύκολο αλήθεια να τα πηγαίνεις καλά με όλους. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και τέχνη. Έχεις τόσα πολλά να σκεφτείς και να συνδυάσεις. Δε φτάνει απλώς να ανοίγεις το στόμα σου και να αφήνεις τις λέξεις αδέσποτες να ξεχυθούν, όπως τότε που σε ρώτησε η Κατερίνα αν σου αρέσει το καινούριο χρώμα στα μαλλιά της και της απάντησες αυθόρμητα, πως είναι σαν τροφή για κουνέλια. Πρέπει να πιάνεις τη γλώσσα σου και να την βουτάς καλά μέσα στο μυαλό σου πριν μιλήσεις.
Ακόμα και αν σου έχει ανέβει η πίεση 22 και νιώθεις ότι θα κάνεις μπαμ, μην αφήσεις την βόμβα να εκραγεί. Ηρέμησε, πάρε βαθιές ανάσες και μην ανοίγεις το στόμα σου, γιατί σε αυτή την περίπτωση τα «εν βρασμώ ψυχής» μαργαριτάρια που θα ξεστομίσεις, μπορεί να κάνουν μεγάλη ζημιά και σίγουρα δεν επιφέρουν μικρότερη ποινή από ότι αν ήταν προμελετημένα.
Το μόνο που έχεις κάνεις είναι να ξηλώσεις το συναίσθημα από το σκηνικό και να ζουμάρεις στα γεγονότα. Και όταν πια είσαι σίγουρος για την κατάσταση που αντιμετωπίζεις, τότε αφήνεις τη γλώσσα σου να λυθεί και να κάνει το θαύμα της.
Μόνο πρόσεχε τι λέξεις θα διαλέξεις να πεις και πως θα τις ξεστομίσεις. Δεν είναι όλα τα αυτιά και τα άτομα που τα κουβαλάνε ίδια. Γνώρισε το κοινό σου και μίλα του με τα λόγια που θέλει να ακούσει, σε έναν τόνο ακαταμάχητο. Επίτρεψε στον άλλο να κάνει το δικό σου. Οδήγησέ τον στα μονοπάτια σου. Ντύσε το «ίσως» σου σαν «ναι, κάνε το «όχι» σου «ίσως».
Τα αυτιά θα τεντώσουν, οι συμπάθειες θα φουντώσουν και όσο και αν κάποιοι σε περάσουν απλά για κόλακα, θα έχεις καταφέρει να μπεις μέσα στην καρδιά τους και ας χρειάζεται συχνά «με εκατό λέξεις να αποσιωπάς αυτά που θα μπορούσες να πεις με μία και μόνο λέξη», όπως λέει και ο Πηρς Σαιν Τζων.
Κανείς όμως δε θέλει να τον διακόπτουν όταν μιλάει, γι’ αυτό κάνε έναν υγιή διάλογο. Μη διακόπτεις και μην αφήνεις να σε διακόπτουν, όπως συμβαίνει κάθε πρωί στην εκπομπή του Παπαδάκη, που ακούς ένα συνεχόμενο μπλα μπλα μπλα. Σε αυτό το πάνελ, σίγουρα κανείς δε συμπαθεί κανέναν.
Η ζωή όμως δεν είναι πάνελ, ούτε στούντιο και δεν υπάρχουν νούμερα τηλεθέασης για να παίξουμε.
Έτσι ντύνουμε όλα τα παραπάνω με τη σωστή στάση του σώματος κι έχουμε ένα εγγυημένο αποτέλεσμα. Κι όταν στο τέλος της βραδιάς, αναρωτηθείς αν είσαι ευτυχισμένος που τα έχεις καλά με όλους, θυμήσου πως «το δύσκολο για ένα διπλωμάτη δεν είναι το να είναι ειλικρινής, αλλά το να πείθει τους άλλους για την ειλικρίνειά του».
Αν εσένα αυτό σε κάνει να νιώθεις καλά, είσαι ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Ειδάλλως, έχε κατά νου, πως δε γίνεται να τα πας καλά με όλους και καθάρισες.