Εμείς και τα πεθερικά

Ο Μίλτος και η Δάφνη ζούσαν το love story τους. Γνωρίστηκαν και νόμιζες από το πρώτο λεπτό πως είχαν γεννηθεί για να συναντηθούν.

Αγάπη χωρίς ψεύτικες υπερβολές και φτιαχτές γλύκες. Από εκείνες τις αγάπες που δε χρειάζονται επίδειξη. Που κρατάνε low profile και το ζουν ως το μεδούλι για την πάρτυ τους και μόνο και όχι για τη βιτρίνα.

Σύντομα παντρεύτηκαν, από παρορμητισμό και τρέλα, ένα μεσημεράκι στο Δημαρχείο. Όντες όμως και οι δυο άνεργοι, με μερικά ευκαιριακά μεροκάματα, δε μπορούσαν να συντηρήσουν σπιτικό.

Και κάπως έτσι, τέθηκε υπό συζήτησιν η συγκατοίκηση με τα πεθερικά.

Ο Μίλτος αμετάκλητος.

«Ζήτα μου ό,τι θέλεις. Σώγαμπρος, όμως, δε γίνομαι. Πάμε σπίτι μου, βρε μωρό μου. Θα είναι ωραία. Είναι και πιο μεγάλο, έχει και κήπο. Θα μπορούμε να απομονωνόμαστε και στον πάνω όροφο. Θα δεις, δε θα μας ενοχλούν καθόλου».

Και εγένετο η συγκατοίκηση μετά των πεθερικών.

Εν αρχή όλα δούλευαν αρκετά καλά. Όντως υπήρχε διακριτικότητα και δεν ένιωθε παρείσακτη, αλλά ούτε και ότι ανακατεύονται στα πόδια τους. Όπως και να το κάνεις όμως, δεν είναι το ίδιο να είναι ένα ζευγάρι μόνο του –ειδικά όταν είναι στα μέλια του– με το να έχει άλλους δυο ανθρώπους, ξένους ουσιαστικά προς τον ένα, μέσα στα πόδια του.

Αρχικά, την άνεση που έχεις στο σπίτι σου, δε θα τη βρεις σε κανένα άλλο σπίτι. Καλώς ή κακώς έτσι είναι. Μπορεί αυτός να αισθανόταν πανευτυχής που δε χρειαζόταν να αποχωριστεί την οικογένεια και το σπιτάκι του, εκείνη όμως νοσταλγούσε τις μέρες που ξυπνούσε μεσημέρι, χωρίς να έχει το άγχος αν θα την κακολογήσει κάποιος.

Κακά τα ψέματα, όταν έχεις μάθει στις ανέσεις σου, σου έρχεται δύσκολη η μεταβολή των συνθηκών. Αν από τη μια μέρα στην άλλη, καλείσαι να κυκλοφορείς πάντα ευπρεπώς ντυμένος, να επιδεικνύεις τον καλύτερό σου εαυτό, να μην τεμπελιάζεις και να μετράς την κάθε σου λέξη για να μην παρεξηγηθείς, δε γίνεται να είσαι άνετος.

Και αυτό δε συμβαίνει μόνο στις γυναίκες. Πόσοι πεθεροί δε γύρισαν να πουν αρχιτεμπέλαρο τον γαμπρό τους που δεν μαστορεύει τίποτα στο σπίτι και κοιμάται μέχρι αργά; Πόσες πεθερές δε θα του χτυπήσουν στα μούτρα πως είναι κοντός, άσχημος και άφραγκος και η κορούλα τους πέταξε τη τύχη της μαζί τους, γιατί τη ζητούσε ο Δημήτρης, ο μεγαλοχειρουργός, o λεφτάς –και μια λεπτομέρεια- o γέρος.

Και αν ακόμα τα εντιμότατα πεθερικά δεν κάνουν τίποτα στραβά στα φανερά, είναι τουλάχιστον αδύνατο να μην είχαν κάποτε μια αρνητική σκέψη για αυτόν που τους «πήρε» το σπλάχνο τους. Όσο και αν αγαπάνε κατά βάθος τον γαμπρό ή τη νύφη τους όλο και κάποια στιγμή –άθελά τους ή μη– θα τον κάνουν να νιώσει κάπως λιγότερο βολικά.

Οι εποχές, βέβαια, είναι δύσκολες και πολλά είναι τα ζευγάρια που καλούνται να δοκιμαστούν στο ρινγκ της ιδιόρρυθμης αυτής συγκατοίκησης. Σκεπτόμενοι την αγάπη τους, οι νεόνυμφοι αισθάνονται πως τίποτα δε θα τους εμποδίσει να συνεχίσουν να αγαπιούνται με την ίδια ένταση.

Αποφασίζουν πως δε θα αφήσουν οποιονδήποτε ή οτιδήποτε να θέσει φραγμούς στον έρωτα, τον πόθο και το πάθος τους.

Προσπαθούν μέσα από ιδρωμένα σώματα, λαχανιασμένες αναπνοές, τσαλακωμένα σεντόνια και μπερδεμένα μαλλιά να μην ξεχάσουν αυτό που τους έφερε κοντά αρχικά.

Όταν, όμως, ακόμα και στο τελετουργικό του έρωτα μπαίνουν μη και δεν, καθίσταται ανέφικτο να προσδώσει η επαφή τα απαιτούμενα. Το σεξ στα μουγκά, είναι για τα πιτσιρικάκια που συναντιούνται κρυφά και φοβούνται μην τα πάρουν χαμπάρι.

Αν δεν υπάρχει ένταση και φοβάσαι μην ακουστεί ο παραμικρός τριγμός κρεβατιού, ο παραμικρός στεναγμός, ειδικά την ώρα της κορύφωσης, δεν μπορείς να το ευχαριστηθείς.

Ίσως στην αρχή να είναι σαν παιχνιδάκι, αλλά ποιος δε βαριέται να παίζει το ίδιο παιχνίδι ξανά και ξανά;

Η αγάπη δεν είναι πάντα θαυματουργή, μπορεί να κλονιστεί. Και όταν ο έρωτας και ο ενθουσιασμός καταλαγιάσουν, πολλές φορές ο ένας ή ο άλλος μπορεί να επηρεαστεί από το περιβάλλον στο οποίο ζει, από τους ανθρώπους που το μοιράζεται και από την αλληλεπίδραση που αυτά έχουν στη ζωή του.

Οι ισορροπίες είναι λεπτές και είναι δύσκολο να κρατηθούν. Απαιτεί διαρκή προσπάθεια και πάλι το αποτέλεσμα είναι συνήθως καταδικασμένο. Κανείς δε θέλει να μένει με τα πεθερικά του, πλην μερικών λαμπρών εξαιρέσεων.

Αν πάντως εσείς αναγκαστείτε να το ζήσετε, κάντε σκόντο σε ό,τι θέλετε, μα όχι στην ερωτική σας ζωή, στην έντασή της και την τρέλα της, γιατί είναι η μόνη ουσιαστικά ιδιαίτερη στιγμή που έχετε με τον αγαπημένο σας και το πρώτο που σας κρατάει κοντά.

Αφήστε τις ντροπές κατά μέρος. Κανείς δε θα έρθει να σας πει τίποτα, ίσως μόνο ψελλίσουν μεταξύ τους ένα «λυσσασμένοι».

Και τότε θα είναι που θα τα έχετε καταφέρει.