Κάθε πρωί με το ίδιο άγχος. Να σηκωθεί νωρίς να ετοιμάσει το πρωινό του παιδιού, μη φύγει νηστικό και αφού φάει, να βεβαιωθεί πως θα πάρει και ζακετούλα μαζί, γιατί έχει βγάλει μια ψύχρα φέτος τον Αύγουστο και μη τυχόν και το πάρει κάνα ρεύμα και της πουντιάσει.
Το μεσημέρι ό,τι έχει δώσει παραγγελιά το καμάρι της θα το έχει έτοιμο, σερβιρισμένο και πάντα ζεστό όπως του αρέσει φυσικά. Θα περιμένει από δίπλα στωικά μετρώντας τις μπουκιές του και αν υποπτευθεί πως δεν του αρέσει θα σκαρώσει στα γρήγορα κάτι άλλο για το μπουμπουκάκι της.
Κλασική Ελληνίδα μάνα. Πάντα κρυφά ερωτευμένη με τον γιο της. Τον στέλνει φοιτητή και κάθεται όλη μέρα πάνω από το τηλέφωνο και κοιτάζει πότε θα φωτίσει η οθόνη και θα είναι αυτός, για να φωτίσει και το πρόσωπό της. Αλλά ο γιόκας δεν καλεί κι έτσι κάνει εκείνη την πρώτη κίνηση. 11 φορές την μέρα.
Να δει αν έφαγε, αν κοιμήθηκε καλά, αν πήγε στη σχολή, αν τον τριγυρίζει καμιά πιτσιρίκα από ‘κει πάνω και της το φάει το καμάρι της και τι θα κάνει μετά. Που μπα κακό χρόνο να ‘χει η λυσσάρα, που από όλα τα αγόρια βρήκε το δικό της το βλαστάρι να πάει να τυλίξει και να της το πάρει εκεί στα ξένα.
Ο γιος ο δικός της έχει θέση μόνο δίπλα ή έστω κοντά στην μητέρα που τον γέννησε. Έτσι μάλιστα! Να πάρει μια γυναίκα ισάξιά του, που να είναι και καλή μαγείρισσα και να τον έχει στα όπα-όπα. ‘Οπως η μαμάκα.
Κι αφού ο γιόκας επιστρέφει στις ανοιχτές αγκάλες της μανούλας, ώριμος πια και αρχίζουν οι δεσμοί του να μπαινοβγαίνουνε μέσα στο σπιτικό τους, περνάνε όλες από ψιλό κόσκινο. Γιατί δεν είναι μπούτι χοιρινό το καμάρι της να το τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και να το δώσει στην πρώτη τυχούσα.
Το «αγοράκι» της δεν είναι για τα δόντια της οποιασδήποτε. Τι κι αν έφτασε 42 και γνώρισε χίλιες μύριες όσες. Με καμία δεν εστέριωσε. Όλες κολλούσαν σε κάποια τρύπα από το ψιλό εκείνο κόσκινο που της περνάει.
Και αν κάποια περάσει και την επιλέξει, φεύγει από μόνη της. Γιατί αν ένα πράγμα κάνει καλά η Ελληνίδα μάνα με τον μπουμπούκο γιο -εκτός από τον μουσακά της- αυτό είναι να μεγαλώνει έναν άντρα που δε θα ήθελε ούτε η ίδια για άντρα.
Γιατί στα μάτια της ο γιος της δε μεγαλώνει ποτέ και την έχει πάντα ανάγκη. Γιατί μακριά του νιώθει πως δεν έχει πια προορισμό στη ζωή. Προτιμάει να καλοθρέφει έναν μαμμόθρεφτο, ανέραστο μπουμπούκο, κρατώντας καλά τον κλοιό της σφιγμένο γύρω του, παρά να τον αφήσει λάσκα και να της φύγει και να τον ξαναδεί όταν οι κροκόδειλοι γίνουν φυτοφάγοι.
Κι όταν πια καταλάβει πως ο ρόλος της όπως τον έχει αναλάβει έπρεπε να είχε τελειώσει πολλά χρόνια πριν, και δε θα ‘χει βρεθεί καμία γυναίκα να ανέχεται τον καλομαθημένο της και την μαμά του που πάει πακέτο, ο γιόκας της θα έχει γίνει reality show «Μαμάκιας μόνος ψάχνει».
Συντάκτης: Μαριάννα Κουρούπη
