Κακό πράγμα η ζήλια.
Γέμισαν οι φυλακες από ανθρώπους που μη βλέποντας πέρα από τη μύτη τους λόγω της ζήλιας, έκαναν εγκλήματα βαριά στο όνομα της. Άνθρωποι που δεν μπόρεσαν να ελέγξουν τα αισθήματα που είχαν κι έτσι ξέφυγαν.
Οι περισσότεροι ζηλιάρηδες άνθρωποι κάνουν μπαμ από μακριά και αν όχι από την πολύ αρχή, σύντομα καταλαβαίνεις τι στροφές παίρνει το μυαλό τους. Υπάρχει όμως και μια μειοψηφία ανθρώπων που ζηλεύουν μεν, δεν το δείχνουν δε.
Βλέπουν κάτι που είναι ή το θεωρούν προκλητικό και αντί να κάνουν σκηνή και να γκρινιάξουν δε λένε τίποτα και το κρατάνε μέσα τους. Αυτό φυσικά δε τους κάνει λιγότερο ζηλιάρηδες, απλώς για τους δικούς τους μοναδικούς λόγους δε θέλουν να σε αφήσουν να το καταλάβεις.
Είτε για να μη σε χάσουν επειδή τους έχεις ξεκαθαρίσει ότι εσύ και η ζήλια είστε τσακωμένοι και δεν την πας μια, είτε επειδή δεν πρόκειται να μείνεις σε μια σχέση που θα σε πιέζει και θα σε ελέγχει, με μόνο σκοπό να προστατεύει αυτό τους το αίσθημα ζήλιας από το να πυροδοτηθεί και να μη ξέρει έπειτα το μυαλό τους που να σταματήσει.
Στο μυαλό τους όλοι όσοι σε κοιτάνε πάνω από 3 δευτερόλεπτα σε γουστάρουν κι ακόμα κι αν έχουν εμπιστοσύνη σε εσένα, δεν έχουν εμπιστοσύνη στους άλλους. Αν η ζήλια τους είναι ακόμα πιο έντονη, το μυαλό τους κάνει υποθέσεις και σενάρια που φτάνουν μέχρι και σε θεωρίες συνωμοσίας.
Εξακολουθούν όμως να μη μιλάνε. Σφίγγουν τα δόντια, κολλάνε κι ένα μόνιμο χαμόγελο ευτυχισμένου συντρόφου, σου μιλάνε γλυκά και σε καλομαθαίνουν, ενώ στην πραγματικότητα θα ήθελαν να πάνε και να πιάσουν οποιονδήποτε κινείται γύρω σου και να του τρίξουν τα δόντια προειδοποιώντας τον απειλητικά πως αν τολμήσει να «ξαναπλωσει» το βλέμμα του πάνω σου, δεν ξέρει τι τον περιμένει.
Ο τσαμπουκάς είναι στο αίμα του ανθρώπου που συγκατοικεί στο σώμα του μαζί με το πράσινο τερατάκι. Αλλά όπως μερικοί άνθρωποι μαθαίνουν να ελέγχουν τον μαύρο σκύλο τους που τον λένε κατάθλιψη, έτσι κι αυτοί δεν αφήνουν τη φωνή του πράσινου τέρατος να ακουστεί. Γιατί κατά βάθος ξέρουν ότι ο σύντροφος τους δε θα το ανεχτεί εύκολα.
Αναπτύσσουν λοιπόν έτσι άλλου είδους άμυνες και σηκώνουν τείχη στη σχέση σας με άλλους τρόπους, πιο μουλωχτούς και υπόγειους.
Έχοντας στο μυαλό το ρητό «έχε τους φίλους σου κοντά και τους εχθρούς σου κοντύτερα» είναι πάντα πρόθυμοι να γνωρίσουν οποιοιδήποτε φίλο η γνωστό σου και μάλιστα να πιάσουν αμέσως κολλητιλίκια. Με αυτόν τον τρόπο νιώθουν ότι έχουν κάποια μορφή ελέγχου πάνω σου, χωρίς όμως να πατάνε τα όρια σου η να σε κάνουν να νιώσεις άβολα και πιεσμένος.
Προσοχή όμως. Το γεγονός ότι είναι μεθοδικοί και δε δείχνουν τη ζήλια τους, δε τους κάνει καλύτερους από εκείνους που σου τα σπάνε με τις υστερίες και τις υπερβολές τους – που τους δικαιολογώ μόνο σε περίπτωση που κάνεις κι εσύ τις κουτσουκέλες σου και κουνάς την ουρά σου- απλώς ίσως λίγο πιο έξυπνους και χειριστικούς.
Ίσως όμως έρθει κάποια μέρα, που θα κάνουν το μπαμ και θα αρχίσουν να λένε όσα κρύβουν από την αρχή και τότε ποιος είδε τον ζηλιάρη και δεν τον φοβήθηκε. Γι’αυτό το νου σου.
Συντάκτης: Μαριάννα Κουρούπη
