Όταν κάποιοι είναι μουρτζούφληδες και κάθονται μίζεροι σε μια γωνιά χωρίς να σκάει χαμόγελο στα χείλη τους, κάποιοι άλλοι περπατούν και μοιράζουν χαμόγελα και καλούς λόγους. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που χαίρεσαι να τους μιλάς και το χαίρονται κι εκείνοι.
Συνήθως ήταν δημοφιλείς στο σχολείο κι όχι μόνο. Κοινωνικοί από κούνια, έπιαναν φιλίες ακόμα και με τα αδέσποτα της γειτονιάς. Κι όπου και να τους άφηνες, σίγουρα δε θα άντεχαν πάνω από μερικά λεπτά χωρίς να κάνουν κάποια γνωριμία.
Στο πανεπιστήμιο είναι οι πρώτοι που θα κάνουν γνωριμίες στο αμφιθέατρο. Στο μετρό είναι οι πρώτοι που θα πιάσουν κουβέντα με τον διπλανό τους για να περάσει η ώρα. Το προτιμούν από το να κάθονται στη μούγκα και να χαζεύουν τους γύρω τους.
Στη δουλειά ή στην πολυκατοικία που μένουν, τους ξέρουν όλους με το μικρό τους όνομα και πάντα μιλάνε γλυκά όταν τους συναντάνε στο δρόμο. Οι γνωριμίες που κάνουν τους δίνουν ενέργεια και τους κάνουν πιο χαρούμενους και χαμογελαστούς.
Αν βρεθούν σε ένα μέρος όπου όλοι οι άνθρωποι είναι σκυθρωποί και δείχνουν να μην έχουν καμία διάθεση να επικοινωνήσουν, θα νιώσουν πως βρίσκονται έξω από τα νερά τους. Σαν να βρίσκονται σε μια κηδεία των κοινωνικών διαπροσωπικών σχέσεων.
Τους θλίβει πολύ να μπαίνουν σε ένα χώρο και να βλέπουν πόσο αποξενωμένοι είναι κάποιοι άνθρωποι και σίγουρα θα προσπαθήσουν να σπάσουν τη μονοτονία της μοναξιάς και της μούγκας. Όπου κι αν είναι αυτό.
Οι κοινωνικοί άνθρωποι κουβαλούν μια αίσθηση αισιοδοξίας κι έναν αέρα σιγουριάς κι αυτοπεποίθησης. Θα τους ξεχωρίσεις από τη στάση του σώματός τους και από τις γκριμάτσες του προσώπου τους.
Θα τους δεις εκεί που περπατούν να σταματούν πολύ συχνά για να χαιρετήσουν κάπου. Ακόμα και στα κοινωνικά δίκτυα δεν μπορούν να κάτσουν σε ησυχία. Τα σχόλια και τα likes δίνουν και παίρνουν και φυσικά εισπράττουν κι εκείνοι πολλά. Οι φωτογραφίες που ανεβάζουν δεν είναι ποτέ βαρετές και σίγουρα θα τους δεις να ποζάρουν με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους.
Ακόμη κι αν είναι αφοσιωμένοι σε μερικούς καλούς φίλους, πάντα απολαμβάνουν την παρέα νέων γνωριμιών, ακόμη κι εάν είναι σε συνδυασμό με τους φίλους τους. Το μόνο σίγουρο είναι πως αν βγουν με μεγάλη παρέα, ποτέ δε θα κάτσουν σε μια μεριά να μιλάνε με ένα ή δύο άτομα. Φέρνουν γύρω-γύρω και προσπαθούν να συνομιλήσουν με όλους, έστω και για λίγο.
Αν ποτέ τους πετύχεις και σου μιλήσουν, μην το παίζεις βαρύ πεπόνι και τους κοιτάς σαν να κατέβηκαν από τον Άρη. Μίλα τους κι εσύ και να δεις που η διάθεσή σου αμέσως θα φτιάξει. Ίσως μετά να νιώσεις κι εσύ μια ανάγκη να μιλήσεις στον διπλανό σου στο μετρό αντί να κοιτάς κολλημένος την οθόνη του smartphone σου και να αποφεύγεις κάθε βλέμμα από τους γύρω σου. Ίσως να μάθεις το όνομα του ντελιβερά και να σε προσέχει περισσότερο από την επόμενη φορά. Ίσως να βρεις και μια καλύτερη ισορροπία με τους συναδέρφους σου, αν ασχοληθείς να τους γνωρίσεις λίγο καλύτερα.
Οι κοινωνικοί άνθρωποι κάνουν γνωριμίες όπου και αν τους αφήσεις. Αν το δοκιμάζανε περισσότεροι άνθρωποι αυτό, τότε ίσως να είχαμε έναν κόσμο πιο φιλικό και λιγότερο αποξενωμένο.
Συντάκτης: Μαριάννα Κουρούπη
