Η μουσική είναι ανάγκη έκφρασης

Είναι στιγμές που το μόνο που χρειάζεσαι είναι δύο ακουστικά στα αφτιά σου. Δύο ακουστικά να παίζουν το αγαπημένο σου κομμάτι. Ένα κομμάτι που κρύβει χιλιάδες συναισθήματα. Συναισθήματα χαράς και λύπης. Σε κάθε πόνο και θυμό. Ανάλογα με τη διάθεσή σου παίζει και το αντίστοιχο κομμάτι. Αυτό που σου πάει. Που ταιριάζει με την περίσταση. Είτε γιατί είσαι χαρούμενος επειδή ερωτεύτηκες, επειδή αγαπήθηκες είτε επειδή είσαι λυπημένος μετά από ένα χωρισμό ή τσακωμό με ένα αγαπημένο σου πρόσωπο. Ή, απλά, γιατί αγαπάς τη μουσική, χωρίς συγκεκριμένο λόγο, αφού χωράει όλους τους λόγους.

Είναι η μουσική που σου δίνει ώθηση να ξυπνήσεις το πρωί δίνοντας στη μέρα σου μια γλυκιά, ευχάριστη, αφύπνιση. Ένα δυνατό ξεκίνημα με πολλή όρεξη, ώστε η συνέχειά σου να έχει ρυθμό, ευχάριστο, μελωδικό.

Πολλά τα είδη της μουσικής. Θα την ακούσεις σε κάθε μαγαζάκι της πόλης. Καθένα με το δικό του είδος, τη δική του ταυτότητα. Rock, pop, hip-hop, heavy metal, disco, blues, jazz, swing, έντεχνο, λαϊκό ρεμπέτικο. Ιδανικό για να ταιριάζει με το γούστο κάθε ξεχωριστού ατόμου. Διαλέγεις τον χώρο θα σε ταξιδέψει με το πρώτο άκουσμα της μελωδίας του. Όταν ο DJ κάνει τα σώματα να λυγίζουν –κυριολεκτικά ή μεταφορικά–, τα φέρνει κοντά. Τη στιγμή που η διάθεσή σου θα ταιριάξει απόλυτα με το είδος της μελωδίας, θα αισθανθείς πως βρίσκεσαι σπίτι σου.

Η μουσική είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Καλλιτεχνική έκφραση, τέχνη μοναδική. Χάρη στη φωνή μας η μουσική ζωντανεύει, τόσο απλά, τόσο (κάποιες φορές) ανατριχιαστικά. Εκφραζόμαστε μέσω αυτής. Είναι η γλώσσα του σώματος. Στο άκουσμά της νιώθεις μια ανατριχίλα κι εκείνη σε οδηγεί στους δικούς της ρυθμούς. Χορεύεις ασταμάτητα ή κλαις ασταμάτητα. Εκτονώνεσαι.

Βγάζεις από μέσα σου οτιδήποτε σε πνίγει. Γυμνάζεσαι. Βάζεις τα ηχεία σου να παίζουν τέρμα κι αρχίζεις να ξεσπάς. Βάζεις τα αθλητικά σου, βγαίνεις απ’ το σπίτι με ένα ipod στο χέρι φορτωμένο με την αγαπημένη σου playlist και τρέχεις ελεύθερος στο δρόμο. Με πάθος, με κίνητρο, με συντροφιά∙ όλα αυτά ένα τραγούδι.

Ταυτίζεσαι με τη μουσική. Με οποιοδήποτε μέσο και τρόπο. Στην τηλεόραση, στο κινητό, στο ραδιόφωνο, στο αυτοκίνητο, στον υπολογιστή, στον δρόμο όταν ο διπλανός σου σιγοτραγουδά. Ανά πάσα στιγμή κουβαλάς τη μουσική μαζί σου κι αυτή σε ακολουθεί. Όπου κι αν βρίσκεσαι. Την αναζητάς σε κάθε μέρος που νιώθεις μουντό. Θέλεις να δώσεις χρώμα και ζωντάνια μέσα απ’ τους ήχους της μουσικής. Μπορεί να ταξιδέψει το μυαλό σου σε μέρη που δεν έχεις πάει ή να σου υπενθυμίσει όσα δε θες να ξεχάσεις. Αρκεί μόνο να αφήσεις τη μουσική να σε οδηγήσει εκεί που θέλει. Χωρίς να σε κατευθύνουν άνθρωποι. Δημιουργώντας αυτόματα εικόνες. Εικόνες με πρωταγωνιστή εσένα κι άτομα σημαντικά για τη ζωή σου.

Δεν είναι τυχαίο που σε θεατρικές παραστάσεις (πόσο μάλλον στα musical) και σ’ όλες τις σειρές και τις ταινίες ενσωματώνουν τη μουσική σε κάποιες σκηνές. Είναι ένας ακόμη τρόπος να εκφραστούν, να μας μεταφέρουν πιο άμεσα τα συναισθήματα των ηρώων. Ένας τρόπος να ζωντανέψει το περιεχόμενο μιας ιστορίας.

Είναι τόσο σπουδαία η σύνθεση κι η εκτέλεσή της που διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό, μα το μήνυμά της το καταλαβαίνουν, ή μάλλον, το αισθάνονται όλοι. Είναι η ανάγκη του ανθρώπου να εκφραστεί μέσα απ’ τους ήχους. Είναι ανάγκη να εκφράσει σκέψεις, φόβους και διαθέσεις που τα λόγια δεν μπορούν.

Δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς τη μουσική. Είναι κομμάτι της ύπαρξής σου. Είναι ένα απ’ τα όπλα που σου δίνει η ζωή για να αντέχεις. Το έναυσμα να καλυτερεύσεις μια κακή ψυχολογία και να απογειώσεις μια ήδη αισιόδοξη. Μαζί στη μοναξιά και τη συντροφικότητά σου. Σε νιώθει, σε καταλαβαίνει και σε βοηθάει να κάνεις και τους άλλους να σε καταλάβουν, μέσα μόνο από μία αφιέρωση. Μπορεί να ενώσει ανθρώπους. Να πιαστούν χέρι με χέρι και να συνοδέψουν τις νότες με ένα χορό.

Γι’ αυτό η μουσική είναι σημαντική. Γιατί μέσα από αυτή βγαίνουν χιλιάδες σκέψεις, χιλιάδες συναισθήματα, χιλιάδες όνειρα. Ταξίδια μαγικά που μπορείς να κάνεις με το μυαλό σου.

Άλλωστε, ζωή χωρίς μουσική είναι καρδιά χωρίς παλμούς.