Οι ερωτικές σκηνές μας ερεθίζουν

Επιλέγουμε τις καθημερινές ή τα σαββατοκύριακα να κάνουμε κάτι χαλαρό για διασκέδαση. Τις περισσότερες φορές κανονίζουμε κάτι με φίλους ή μόνο με το ταίρι μας. Με την παρέα προτιμάμε, συνήθως, το έξω, ενώ με τον άνθρωπό μας την αποκλειστικότητα της συντροφιάς του, κάπου μόνο οι δύο μας. Η χαλαρή έξοδος μπορεί να ‘ναι ένα ποτό σε ένα συνοικιακό μπαρ, μια ανέμελη βόλτα, μια προβολή στο σινεμά ή, ιδανικότερα, μια προβολή για δύο στο σπίτι.

Τηλεφωνούμε και προτείνουμε να βρεθούμε για ταινία. Αν συμφωνήσουμε, τότε το μόνο που έχουμε να κάνουμε να ετοιμάσουμε την κατάλληλη ατμόσφαιρα, κι αυτή είναι ανάλογη με τα άτομα και την ταινία που θα παρακολουθήσουμε. Θα δούμε περιπέτεια, κωμωδία, θρίλερ; Τότε λογικά θα αράξουμε στο σαλόνι με τα φιλαράκια μας και μεγάλες ποσότητες σνακ. Θα δούμε ταινία με το αμόρε, τότε ίσως να προτιμήσουμε χουχούλιασμα στο κρεβάτι, με κάποια κομεντί. Γούστα, βέβαια, είναι αυτά και κάθε είδος έχει τη χάρη του. Ας σταθούμε, όμως, στις ρομαντικές ταινίες, που σίγουρα θα μας προσφέρουν πολλές ευκαιρίες για αγκαλιές αλλά και πολλές ενδιαφέρουσες ερωτικές σκηνές.

Χαμηλώνουμε, λοιπόν, λίγο τα φώτα, ανάβουμε ίσως κεριά ή το τζάκι –αν είναι χειμώνας–, κατεβάζουμε ρολά στα παράθυρα κι απολαμβάνουμε τον αισθησιασμό και το μυστήριο που προκαλεί το ημίφως. Βάζουμε δύο ποτήρια κρασί και γεμίζουμε το μπολ με τα ποπκόρν. Η ταινία θέλει πάντα το τσιμπολόγημά της αλλά και προσεγμένο περιβάλλον.

Αφού, λοιπόν, έχουμε φτιάξει την ατμόσφαιρα κι αφού έχει έρθει το αμόρε μας στο σπίτι, διαλέγουμε μια βολική θέση, στον καναπέ ή στο κρεβάτι, και πατάμε το play. Παρακολουθούμε με προσήλωση (ή κι όχι) την ταινία, μέχρι που οι πρωταγωνιστές αρχίζουν να εκδηλώνονται και να ζουν εμπράκτως τον έρωτά τους. Αρχίζουν να γδύνονται και να αγγίζονται, μεταφέροντάς μας τον αισθησιασμό της στιγμής τους.

Κι όσο η μουσική κι ο φωτισμός κάνουν τη σκηνή ακόμα πιο πικάντικη κι ακατάλληλη, η πλοκή γίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Κανείς δε χασμουριέται, ούτε χαζεύει το κινητό του, τέσσερα μάτια καρφωμένα στην οθόνη. Οι παλμοί ανεβαίνουν κι η αδρεναλίνη χτυπάει κόκκινο. Το ίδιο κόκκινο που αποκτούν τα μάγουλά μας. Η ερωτική σκηνή γίνεται πρόκληση για μια δική μας ακατάλληλη σκηνή, σαν αυτή που μόλις παρακολουθήσαμε στην ταινία, ίσως και καλύτερη.

Ο ερωτισμός των πρωταγωνιστών γίνεται κίνητρο για μας. Μπαίνουμε με τη σειρά μας σε παιχνίδια ρόλων, πιο ελεύθεροι κι απενοχοποιημένοι, σαφώς ανανεωμένοι, μ’ αυτοπεποίθηση που μας καθιστά και μας πρωταγωνιστές στο δικό μας σενάριο. Ο τρόπος που είναι γυρισμένες αυτές οι σκηνές, οι ήχοι στο background, το περιβάλλον, όλα μαζί μας εξάπτουν τη φαντασία και μας βάζουν σε μια διαδικασία να ζήσουμε κάτι αντίστοιχο.

Δεν υπάρχουν πεταλούδες στο στομάχι μας, μόνο φωτιά που ‘χει ανάψει και δε λέει να σβήσει. Οι ερωτικές σκηνές έχουν ένα μεγάλο ατού. Μας βοηθούν στην ανανέωση της σχέση μας. Εκεί που ίσως έχουμε χάσει κι εξαντλήσει τα ερωτικά μας παιχνίδια, εκεί έρχονται και μας φουντώνουν ξανά. Μας δίνουν μια γεύση ερωτικών πράξεων που θα μπορούσαμε να δοκιμάσουμε με το ταίρι μας.

Έτσι, οι ερωτικές σκηνές μας ωθούν απ’ τον καναπέ στην κρεβατοκάμαρα ή μάλλον σε οποιοδήποτε έπιπλο, δίνοντας τις δικές μας καλύτερες ερμηνείες, με την ελπίδα εμείς να μη χρειαστεί να υποκριθούμε τίποτα.