Ό,τι δε φοράς, χάριζέ το!

Ντουλάπες και συρτάρια. Δύο έπιπλα που θα τα βρεις σε κάθε σπίτι, σε κάθε υπνοδωμάτιο, τις περισσότερες φορές υπερφορτωμένα με ρούχα. Ρούχα για κάθε περίσταση. Ρούχα απλά και καθημερινά. Ρούχα καλά για τις πιο επίσημες περιστάσεις. Ρούχα ακριβά και φθηνά, χειμωνιάτικα και καλοκαιρινά, vintage και μοντέρνα.

Η ένδυση είναι, σαφώς, μία απ’ τις πιο βασικές ανάγκες μας. Δεν μπορούμε να κυκλοφορήσουμε έξω χωρίς ρούχα, επομένως είναι αγαθά απαραίτητα. Κρυβόμαστε πίσω από ένα ύφασμα κι αισθανόμαστε ασφαλείς, ίσως πιο όμορφοι και ξεχωριστοί, τονίζοντας με το στιλ μας κομμάτια απ’ την προσωπικότητά μας, αφού ο καθένας έχει τη δική του ταυτότητα κι αυτή, ανάμεσα στα πολλά, φαίνεται κι απ’ το τι και πώς το φοράει.

Επειδή, όμως, είναι –όπως είπαμε– αρχικά ανάγκη, οφείλει να συμβαδίζει με τις εποχές και να προσαρμόζεται στα δεδομένα τους, για να μας προσφέρει την κάλυψη που χρειαζόμαστε. Λεπτότερα κι ανάλαφρα υφάσματα το καλοκαίρι, με μαλακές υφές, για να αντέχουμε στους καύσωνες, μάλλινα και γενικότερα ζεστά για τον χειμώνα. Επομένως κάθε περίοδος ζητάει το δικό της ρούχο για να κρατήσει σωστά τη θερμοκρασία του σώματός μας.

Η γκαρνταρόμπα μας, λοιπόν, απ’ τη μικρή μας ηλικία συγχρονίζεται με τις επιθυμίες και τις ανάγκες μας κι έτσι αυξομειώνεται, όσο μεγαλώνουμε. Αυτό γίνεται γιατί το σώμα μας αλλά κι η αισθητική μας αλλάζουν. Ανεβαίνουμε νούμερο στο παντελόνι μας, κατεβαίνουμε στην μπλούζα μας, ανάλογα με το ύψος και το βάρος, αδυνατίζουμε ή παχαίνουμε, διαφοροποιείται το γούστο μας, επηρεαζόμαστε απ’ τις τάσεις, γινόμαστε θύματα του καταναλωτισμού. Κι έτσι, ανά διαστήματα, ανανεώσουμε την ντουλάπα μας με νέα κομμάτια, ακόμα και παπούτσια, αφήνοντας στην άκρη αυτά που δε μας εφαρμόζουν πια το ίδιο καλά ή δε μας αρέσουν. Μένουμε, επομένως, με στοιβαγμένα τόσα ρούχα και παπούτσια, από ελάχιστα φορεμένα ή και καθόλου, ανά περιπτώσεις, να γεμίζουν τον χώρο μας ενώ για μας είναι πλέον άχρηστα.

Και κάπου εκεί, στη μετάβαση της εποχής, συνήθως από χειμώνα σε καλοκαίρι, αποφασίζουμε να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα, να ξεδιαλύνουμε τους αποθηκευτικούς μας χώρους, κρατώντας τα απαραίτητα, αυτά που όντως χρησιμοποιούμε. Τα περιττά για μας, όμως, τι τα κάνουμε; Τα πετάμε; Και βέβαια όχι.

Όλα αυτά που για μας θεωρούνται άχρηστα, όλα αυτά που δε φορέσαμε όλο τον χρόνο και δε βρίσκουμε λόγο να τα στριμώχνουμε στην ντουλάπα μας, για κάποιους είναι η μεγαλύτερη ανάγκη. Υπάρχουν εκεί έξω συνάνθρωποί μας που στερούνται τα απαραίτητα, ανάμεσα σ’ αυτά κι ό,τι αφορά την ένδυσή τους.

Έχουμε παρατηρήσει ανθρώπους που τους χειμερινούς μήνες, σε θερμοκρασίες πολύ χαμηλές, κυκλοφορούν με ελαφριά ρούχα κι ακατάλληλα παπούτσια. Με ένα μπλουζάκι κι ένα παντελόνι που δεν καλύπτει όλο το μέρος των ποδιών τους, ακόμα και με σαγιονάρες ή σχισμένα υποδήματα. Ορφανά παιδιά, ακόμα και μωρά, που βρίσκονται στην αγκαλιά μιας μάνας που η ίδια αναγκάστηκε να κοιμάται στους δρόμους, γιατί δεν έχει πού αλλού να πάει, να φορούν μακρυμάνικα μες στο κατακαλόκαιρο. Γιατί; Γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή. Γιατί, ίσως, αυτά που φορούν είναι η μόνη τους περιουσία και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ν’ αγοράσουν καινούργια ρούχα.

Κι εδώ ερχόμαστε εμείς, που ενώ γνωρίζουμε τις ανάγκες, τόσο αστέγων, όσο κι ανθρώπων (ακόμη και μικρών παιδιών) που φιλοξενούνται σε ιδρύματα, συσσωρεύουμε στις ντουλάπες μας με τα αποτελέσματα του υπερκαταναλωτισμού μας, αφήνοντάς τα ξεχασμένα κάπου στο βάθος, ή πετάμε τα –για μας– άχρηστα στα σκουπίδια, ξεχνώντας πως την ίδια στιγμή όλα αυτά είναι ιδιαίτερα χρήσιμα για άλλους. Όσα εμείς θεωρούμε δεδομένα, για κάποιους είναι τα μεγαλύτερα ζητούμενά τους.

Τι οφείλουμε να κάνουμε, λοιπόν; Να ξεκαθαρίσουμε όλα αυτά που δε μας αρέσουν/κάνουν πια, όσα είναι φυσικά σε καλή κατάσταση, να τα πλύνουμε, να τα ταξινομήσουμε σε κούτες και σακούλες και να απευθυνθούμε σε οργανώσεις, εκκλησίες κι ιδρύματα που δραστηριοποιούνται με αστέγους, απόρους κι όσους, γενικά, έχουν ανάγκη.

Ακόμα κι αν αυτό που θα χαρίσεις δεν εξυπηρετήσει άμεσα τις ανάγκες στον φορέα που θα δοθεί (ίσως λόγω νούμερου, για παράδειγμα), το μόνο σίγουρο πως θα προωθηθεί κατάλληλα, μέχρι να βοηθήσει πραγματικά κάποιον που το χρειάζεται, αφού οι άνθρωποι αυτοί γνωρίζουν από πρώτο χέρι πόσο σημαντική είναι η προσφορά. Ένας όμορφος κύκλος είναι η φιλανθρωπία, όπως κι ο εθελοντισμός.

Ήρθε το καλοκαίρι, λοιπόν, ευκαιρία να ξεχωρίσεις ρούχα που δε σου κάνουν και κυρίως όλα αυτά που δε φόρεσες καθόλου όλο τον χειμώνα -δε θα τα φορέσεις ούτε τον επόμενο, μη γελιόμαστε. Συγκέντρωσέ τα, βάλε τα σε μια κούτα ή σε ό,τι άλλο θα σε βοηθήσει στη μεταφορά τους και στείλ’ τα εκεί που θα δώσουν χαρά και θα καλύψουν ανάγκες.

Γίνε καλύτερος άνθρωπος, πρώτα για ‘σένα, αφού η προσφορά είναι πληρότητα. Βοήθα. Δώριζε. Τίποτε δεν άχρηστο. Τίποτα δεν πάει χαμένο. «Τα σκουπίδια του ενός είναι ο θησαυρός του άλλου.»