Κανένας δεν είναι τέλειος -κι αυτό καλό θα ήταν να το θυμόμαστε όταν αναζητάμε στους άλλους μια απόλυτη ταύτιση κι αρμονία με τις δικές μας απόψεις. Ειδικότερα με το σύντροφό μας για να μπορέσει το μεταξύ μας να ρολάρει όσο το δυνατόν πιο ικανοποιητικά υπάρχουν πολλά που πρέπει να δουλεύονται και να επικοινωνούνται εντατικά. Να είμαστε σε συνεχόμενη επεξεργασία και διάδραση.
Όταν ακούμε όμως τους κοντινούς μας να μάς ασκούν κριτική συχνά αισθανόμαστε αμηχανία και δε χαιρόμαστε με τα σχόλιά τους. Ιδίως όταν αυτός είναι ο σύντροφός μας νιώθουμε επιπλέον εκτεθειμένοι. Όταν σχετίζεσαι στενά σημαίνει ότι γίνεσαι διάφανος, οπότε κι ανοίγεσαι στην κριτική. Σχέση σημαίνει τριβή, αλλαγή, εξέλιξη. Αυτά τα συγκεκριμένα θέματα, έχουν την τάση να επανέρχονται στη συζήτηση, να αποτελούν αντικείμενο τριβής, να επηρεάζουν τις γύρω συνθήκες – αλλά και να επηρεάζονται απ’ αυτές και γενικώς να προκαλούν ένα κλίμα διαρκούς έντασης.
Τα πιο πολλά απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά επίσης, που μας ενοχλούν στους άλλους και που ενοχλούν τους άλλους σ’ εμάς είναι και τα ίδια στα οποία παρουσιάζεται η μεγαλύτερη αντίσταση για αλλαγή. Κι όπως σε κάθε αλλαγή, το μυστικό κι εδώ πιθανότατα βρίσκεται στα baby steps αυτής κι όχι στις βερύγδουπες δηλώσεις που συχνά κάνουμε (και ακόμα συχνότερα επιθυμούμε να ακούμε απ’ τους άλλους), υποσχέσεις άμεσης μεταμόρφωσης που ουδεμία επαφή έχουν με την πραγματικότητα και τελικά θα φέρουν ακόμη περισσότερη γκρίνια. Σταδιακά λοιπόν – και με επιβράβευση και προς τον εαυτό μας και προς τον σύντροφο, θα πρέπει να προσπαθούμε να αλλάξουμε την κατάσταση που μας προβληματίζει.
Ίσως το κομβικό σημείο να βρίσκεται στο πώς θα μπορέσουμε να δεχτούμε την όποια κριτική ως ένα καλοπροαίρετο κάλεσμα, αντί για επίθεση. Ίσως να βιαζόμαστε να κρίνουμε κάθε σχόλιο σαν μια προσπάθεια πρόκλησης ανασφάλειας, συνεπώς χειρισμού κι άσκησης ελέγχου. Κι ίσως αυτή η αίσθηση να προέρχεται κυρίως από μια δική μας αγωνία και να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα των προθέσεων του άλλου. Θα πρέπει κάπως να ενεργοποιήσουμε το κριτήριό μας και να μπορούμε να εντοπίσουμε τα κίνητρα του άλλου. Να ξεχωρίζουμε τι είναι όντως αναίτια επίθεση, τι είναι ξέσπασμα έντασης και τι είναι μια γόνιμη παρατήρηση που σκοπό έχει να μας φέρει πιο κοντά, να συσφίξει τις σχέσεις μας. Κι εκεί είναι που πρέπει να μπει στο παιχνίδι κι η αυτοκριτική – κι αμέσως μετά η ουσιαστική επικοινωνία.
Αναγνωρίζουμε αρχικά πως καθώς πιθανότατα ούτε εμείς, ούτε ο άλλος, δεν διαθέτει πτυχίο ειδικού ψυχικής υγείας, πιθανότατα θα ολισθήσουμε σε κάποιες λεκτικές παρασπονδίες. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι πρέπει η συζήτηση να καταλήξει να πυροδοτήσει έναν συνήθη καβγά απ’ αυτούς που κανένας δεν ακούει κανέναν καθώς απλώς περιμένουμε να τελειώσει ο άλλος τη φράση του για να πούμε τη δική μας. Ξεκινάμε μ’ ένα βασικό, που μπορεί να φαίνεται απλό αλλά είναι το ουσιαστικότερο: Πιστεύουμε την πρόθεση του ανθρώπου μας – πιστεύει κι αυτός τη δική μας. Δηλαδή, εμπιστευόμαστε ότι η κουβέντα γίνεται για να βελτιωθούν τα πράγματα μεταξύ μας. Κι έπειτα αρχίζουμε να μπαίνουμε στη λεπτομέρεια των επιμέρους σημείων.
Χωρίς να νιώθουμε προσβολή και ανεπάρκεια, αναγνωρίζουμε τα σημεία αυτά και σκεφτόμαστε μικρές αλλαγές συζητώντας μαζί του για το τί θα μπορούσε να βοηθήσει. Ρωτάμε τη γνώμη του, αφήνουμε το περιθώριο ο άλλος να εκφραστεί, αποφεύγουμε γκριμάτσες δυσαρέσκειας, δίνουμε την προσοχή μας στην κουβέντα, δεν παίζουμε με το κινητό μας παράλληλα ή περιφερόμαστε αμήχανα στο χώρο.
Δεν ξεχνάμε στο πριν, στο κατά τη διάρκεια και στο μετά της κουβέντας ότι ο στόχος μας είναι η όσο το δυνατόν ποιοτικότερη σύνδεση. Κι όσο αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις απ’ την πλευρά εκείνη που εμπνέεται απ’ τα θετικά μας συναισθήματα, απ’ την πίστη στη σχέση και τις δυνατότητές μας (κι ως ζευγάρι κι ως μονάδες) τόσο αυξάνουμε τις πιθανότητες αυτή η σύνδεση να γίνει όντως το περιβάλλον μέσα στο οποίο θα νιώθουμε ασφάλεια κι αποδοχή να εκφράσουμε ακόμη κι εκείνες τις πλευρές μας για τις οποίες ίσως πού και πού εμείς νιώθουμε ενοχή κι οι άλλοι δυσφορία. Ίσως τελικά η ουσία να μην είναι στην απόλυτη αλλαγή αλλά στην αναγνώριση της προσπάθειας.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αιμιλία Λυμπέρη
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά
Επιμέλεια κειμένου: Κατερίνα Κεχαγιά
