Πόσες εφηβείες μπορεί να περάσει κανείς;

Συνέχεια εξελίσσεσαι, προσαρμόζεσαι, αλλάζεις. Κάποιες φορές όμως συμβαίνει μια έντονη αλλαγή, ένα άλμα. Αυτό για να γίνει θέλει χρόνο και εσωτερικές διεργασίες, τις οποίες άλλες φορές τις καταλαβαίνεις κι άλλες φορές γίνονται ήσυχα, κρυφά και μυστικά. Μοιάζει σαν μια μικρή εφηβεία. Βρίσκεσαι μπροστά σε μια νέα συνθήκη, την αποκάλυψη του καινούργιου σου εαυτού. Άραγε πόσες φορές το ζούμε αυτό στη ζωή μας; Μήπως τελικά περνάμε περισσότερες από μια, εφηβείες;

Η εφηβεία είναι μια από τις πιο μυστηριώδεις και γοητευτικές περιόδους της ζωής ενός ανθρώπου. Σίγουρα όταν τη ζεις σού προκαλεί αμηχανία, πολλές αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση, ένα συνεχές αίσθημα αναζήτησης της ταυτότητας. Έντονη περίοδος για τους περισσότερους. Τι μοτίβο κρύβεται πίσω από την εφηβεία;  Αναμονή, μεταμόρφωση, αποκάλυψη. Αυτό συμβαίνει μόνο μια φορά στη ζωή μας; Ας σκεφτούμε και τις εφηβείες που περιμένουν να μάς συμβούν. Πολλές μικρές εφηβείες.

«Μα καλά, θα περάσω ξανά εφηβεία, δεν το αντέχω!» Αυτή όμως είναι μια διαφορετική εφηβεία. Πυροδοτείται, όταν νιώθεις ότι ζεις τη ζωή ενός άλλου, ενεργοποιείται όταν έχεις βάλει στο αθόρυβο τα βαθιά όνειρά σου, έχει ήδη ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση, όταν το κενό είναι μεγαλύτερο από τη χαρά που παίρνεις από τις σχέσεις σου. Νιώθεις ότι κάτι σε τυλίγει. Για κάτι προετοιμάζεσαι. Παίρνεις τον χρόνο σου, ενώ  δουλεύει μέσα σου. Κάποιες φορές το νιώθεις να σε σφίγγει λίγο παραπάνω. Είναι γλυκιά αυτή η φάση, νιώθεις ασφάλεια. Κάτι σού συμβαίνει. Τι είναι αυτό που σε τυλίγει;

Κοιτάς γύρω σου. Είσαι μέσα σε ένα κουκούλι. Αρχικά νιώθεις να σε καλύπτει, να σε κρύβει, να σε καταπιέζει. Σε ενοχλεί να είσαι εκεί. «Μα πώς βρέθηκα εδώ;» αναρωτιέσαι. Μπορεί να μην το κατάλαβες, γιατί μέσα στην πορεία της ζωής σου άρχισε να υφαίνεται αργά και σταδιακά. Τώρα που έχεις καλυφθεί τελείως, είναι αδύνατον να μην το δεις. «Μα τι έκανα κι είμαι εδώ μέσα;». Ξέρεις τι έκανες. «Δεν εκπλήρωσα το μεγάλο μου όνειρο» λες. Ύστερα, ξανασκέφτεσαι: «Δεν κάνω αυτό που αγαπώ». Σκέφτεσαι περισσότερο και ψάχνεις: «Μήπως, επειδή δεν ακολούθησα το ταλέντο που είχα στη ζωγραφική ή την αγάπη μου για τη μουσική.».  Όσο ψάχνεις μπορείς να βρεις κι άλλους λόγους. Ίσως καταλήξεις: «Σίγουρα έγινε επειδή δε διεκδίκησα την αγάπη». Όλα ισχύουν, αναλόγως του ανθρώπου. Μπορεί να ισχύει ένας λόγος, μπορεί να συνυπάρχουν περισσότεροι, ακόμα κι όλοι. Διαφορετικοί λόγοι πυροδότησης φέρνουν ένα κοινό αποτέλεσμα. Το κουκούλι αρχίζει να υφαίνεται. Μπορεί να θελήσεις να μείνεις εκεί για πάντα. Έχει μια γλυκιά προστασία. Έχει την ασφάλεια που χρειάζεσαι. Εκεί, μέσα στην ασφάλεια, θα έχεις χρόνο. Να σκεφτείς, να οργανωθείς, να πάρεις δυνάμεις, να επιτρέψεις στις αλλαγές να συμβούν.

Μη σε τρομάζει, συμβαίνει. Οι στόχοι που είχες άλλαξαν, γιατί η ζωή δεν είναι όπως την ονειρεύτηκες, με την πραγματικότητα να σε φθείρει. Όταν δε θα σε ικανοποιεί, μπορεί να θελήσεις να αλλάξεις. Θέλει μεγάλο κουράγιο και θάρρος, αλλά μόνο εσύ μπορείς να σε βγάλεις από εκεί. Μόνο όταν αλλάξεις εσύ, θα βρεις ξανά τον δρόμο που πάντα ήθελες να βαδίσεις. Έχεις μπει στη νέα σου εφηβεία. Πήρες τον χρόνο που ήθελες, έγιναν πολλές αλλαγές. Οι γύρω σου δεν έχουν καταλάβει κάτι. Εξωτερικά φαίνεσαι ο ίδιος. Μέσα σου όμως δεν είσαι ίδιος. Ετοιμάζεσαι για το άλμα. Μια διαδικασία εσωτερικής ωρίμανσης κι αναμόρφωσης. Μια εφηβεία-πρόκληση.

Πού βρίσκεται η πρόκληση, στην ξεχωριστή αυτή φάση; Να μη βρεις τη δύναμη να βγεις από το κουκούλι. Να θεωρήσεις ότι αυτή είναι η μόνιμη θέση σου και να εγκλωβιστείς εκεί. Δεν είναι αυτή η μόνιμη θέση σου, είσαι σε μια μετάβαση. Υπάρχει ασφάλεια εκεί μέσα στο σκοτεινό και ζεστό κουκούλι, σε προστατεύει, φοβάσαι τι θα αντικρίσεις, όταν βγεις από εκεί. Αλλά η θέση σου είναι αλλού.

Η αλλαγή ξεκινάει από μέσα. Το πρώτο σκίρτημα είναι το δύσκολο. Ξεκίνα. Μόλις ξεκινήσεις, θα σε σφίγγει όλο και λιγότερο, θα αρχίζεις να νιώθεις ότι έχεις κάτι διαφορετικό πάνω σου. Ακούγεται ένα φτερούγισμα. Είναι τα δικά σου φτερά, μικρά και αδύναμα στην αρχή, όμως είναι ολότελα δικά σου. Το κουκούλι σιγά σιγά πέφτει. Ήρθε η ώρα. Τώρα μπορείς να διεκδικήσεις, ό,τι άφησες να περιμένει μέσα σου.

Εσύ, αλήθεια, πόσες εφηβείες κρύβεις μέσα σου;