Μπορεί άραγε κάποιος που είναι πρώην σύντροφος να μείνει φίλος μας; Είναι ένα ερώτημα που πολλοί έχουν σκεφτεί και λίγοι έχουν καταφέρει ν’ απαντήσουν θετικά σ’ αυτό. Γιατί; Γιατί θέλει πολύ καιρό για να μεταλλαχτεί ο πρώην σύντροφός μας, ο οποίος είναι εμποτισμένος με συναισθήματα, με καβγάδες, μ’ έρωτα, σε ένα απλό άνθρωπο χωρίς έντονα συναισθήματα να τον περιβάλλουν. Θέλει πολύ χρόνο ν’ αποτινάξουμε όλα αυτά και να τον δούμε σαν δικό μας άνθρωπο κι όχι σαν τον άνθρωπό μας.
Μετά από ένα ικανό χρονικό διάστημα, σίγουρα μετά από έναν χρόνο -αν θέσουμε ένα χρονοδιάγραμμα- κι αφού και στις ζωές των δύο έχουν μπει νέοι σύντροφοι, τότε ίσως και να μείνει μια φιλική επαφή κι εκτίμηση. Οτιδήποτε άλλο και σε λιγότερο χρονικό διάστημα φέρνει ένταση, είτε από τη μία είτε από την άλλη και δεν μπορεί εύκολα να κρατηθεί σε φιλικό επίπεδο, γιατί εύκολα κατρακυλάει και μπλέκεται με το ερωτικό που κάνει μια διαρκή παλινδρόμηση.
Φυσικά κάποιοι έχουν ιδιαίτερες συνθήκες στη σχέση τους με τους πρώην και μπορεί πιο γρήγορα να μεταπηδήσουν σε φιλική φάση, όπως π.χ .το να είμαστε συνεργάτες στον ίδιο χώρο ή να κινούμαστε σε παράλληλους εργασιακούς χώρους ή στον ίδιο φιλικό κύκλο και περιβάλλον. Πιθανόν το να συναντιόμαστε, βέβαια, δε διευκολύνει και πολύ αυτήν τη μετάβαση, όμως εκεί μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη να γίνουμε πιο εύκολα φίλοι και να κρατήσουμε μια ανθρώπινη επικοινωνία εφόσον συνεργαζόμαστε.
Γενικότερα από την προσωπική μου εμπειρία μπορώ να πω ότι δεν έχω κρατήσει καμία φιλική επαφή με κανέναν πρώην. Μου φαίνεται περιττό κι επώδυνο. Φυσικά αυτό μπορεί ν’ ανατραπεί στις μελλοντικές μας σχέσεις, διότι με την πάροδο των ετών ωριμάζουμε και βλέπουμε τα πράγματα μέσα από άλλο φίλτρο. Σημαντικό στοιχείο κι η ηλικία στην οποία συνδεθήκαμε με κάποιον. Όσο πιο πολύ μεγαλώνουμε, δεν είναι πια τόσο εύκολο να πετάξουμε τελείως από τη ζωή μας έναν άνθρωπο με τον οποίο μοιραστήκαμε χρόνο, συναισθήματα κι εμπειρίες. Ιδιαίτερα εάν έχουν γνωριστεί κι άνθρωποι του οικογενειακού περιβάλλοντος, μπορεί να παραμείνει η φιλική σχέση με αραιές συναντήσεις.
Το πρώτο μεγάλο crash test είναι όταν κάποιος από τους δύο προχωράει και ξεκινά καινούργια σχέση. Εκεί, είναι ένα δύσκολο σημείο, όπου πλέον συνειδητοποιούμε ότι η επιστροφή κι επανασύνδεση αρχίζει να φαίνεται απίθανη κι η πρώην σχέση, μακρινό παρελθόν, αποφασίζοντας να προχωρήσουμε δυναμικά τη ζωή μας.
Γενικότερα η διαχείριση των σχέσεων με τους πρώην αποτελεί ιδιαιτέρως δύσκολο κομμάτι στη διαχείριση, καθώς η φιλική επαφή των πρώην μπορεί να επηρεάσει την ενεργή σχέση. Ο σύντροφός μας εφόσον ξέρει ότι εμείς κρατάμε φιλικές επαφές με τον πρώην μας, αναπόφευκτα το γεγονός αυτό μπορεί να δημιουργήσει εντάσεις κι ανασφάλειες. Θέλει διακριτικότητα, ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με το παρελθόν μας, ώστε να προστατεύσουμε τη σχέση μας με τον συγκεκριμένο άνθρωπο. Υπάρχουν παραδείγματα από διάφορους χώρους π.χ, στον χώρο των καλλιτεχνών, των media ακόμα και του οικογενειακού μας περιβάλλοντος, όπου κάποιοι διατήρησαν ουσιαστικές σχέσεις με πρώην. Αυτό μπορεί -κι ίσως πρέπει- να γίνει, όταν υπάρχουν παιδιά, όπου ο πολιτισμός κι η επικοινωνία χρειάζεται να συμβαίνει σε φιλικό περιβάλλον.
Κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή κι η εξέλιξη της σχέσης σε φιλική, μετά τον χωρισμό, εξαρτάται σημαντικά από την επικοινωνία και την αλήθεια των συναισθημάτων και των εμπειριών που μοιραστήκαμε. Κάποιοι άνθρωποι βγαίνουν από τη ζωή μας με σκοπό να μην ξαναμπούν ποτέ. Κάποιοι άλλοι, μας φαίνεται αδιανόητο να μην υπάρχουν. Ένας πρώην έρωτας, που έγινε νυν φίλος. Είναι άραγε εφικτό αυτό το σενάριο; Όποιος ξέρει, ας μιλήσει, ή ας σωπάσει για πάντα.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αιμιλία Λυμπέρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
