Plagiarism, copyright, πατέντες, συμβολαιογράφοι, δημοσιεύσεις, άρθρα, προγράμματα αποφυγής plagiarism. Τόσοι τρόποι για να διασφαλιστεί μια ιδέα, μια αρχική έμπνευση. Ποιος το σκέφτηκε πρώτος, ποιος το υλοποίησε, σε ποιον θα κατοχυρωθεί, ποιος το δημοσίευσε. Γιατί υπάρχουν τόσοι τρόποι διασφάλισης πνευματικών δικαιωμάτων; Γιατί πάντα κάποιος θα θελήσει να παρουσιάσει ως δική του δουλειά, τη δουλειά κάποιου άλλου. Γιατί θα γίνει αυτό; Γιατί είναι πολλοί αυτοί που κλέβουν ιδέες, τις παρουσιάζουν ως δικές τους κι όλο αυτό συνεχίζεται από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί υπάρχει μεγάλη τεμπελιά και εγωισμός και το copy paste πάει σύννεφο.
Τι συμβαίνει λοιπόν όταν καταλάβουμε ότι κάτι δικό μας, κάποιος το έχει εκμεταλλευτεί και μια δική μας ιδέα ή πνευματική δουλειά παρουσιάζεται μπροστά μας σαν να ανήκει σε κάποιον άλλο; Ανάμεικτα συναισθήματα, θυμός, απόγνωση, στεναχώρια, σκέψεις για νομική κάλυψη.
Πριν φτάσουμε εκεί θα πρέπει να έχουμε διασφαλίσει κάποια προηγούμενα βήματα. Πήγαμε σε συμβολαιογράφο να κατοχυρώσουμε μια πνευματική δημιουργία; Βάλαμε υδατογράφημα με το ονοματεπώνυμο στις σημειώσεις μας; Έχουμε βάλει ονοματεπώνυμο στις παρουσιάσεις μας; Προσέξαμε πού διακινούμε όσα γράφουμε; Κάναμε δημοσιεύσεις με όσα μελετάμε για να αποδεικνύεται πότε τα σκεφτήκαμε; Έχουμε συμβόλαιο αποκλειστικότητας, εχεμύθειας με τους συνεργάτες μας;
Όταν φαίνεται ότι ξέρουμε τα νομικά μας δικαιώματα σε σχέση με τα θέματα πνευματικών δικαιωμάτων, δυσκολότερα οι άλλοι θα προσπαθήσουν να καρπωθούν κάτι δικό μας. Επίσης το να έχουμε και στην ιστορία μας και μερικά εξώδικα σε περίπτωση καταπάτησης των δικαιωμάτων μας, τρομάζει κάποιους επίδοξους κλέφτες πνευματικής εργασίας. Επίσης φράσεις όπως «θα συμβουλευτώ τη δικηγόρο μου», «του έστειλα ένα εξώδικο 10σέλιδο», «είχαμε προσφύγει ομαδικά μ’ εκείνη την υπόθεση», είναι φράσεις που θα πρέπει να ειπώνονται σε ανύποπτο χρόνο και να χτίζουν ένα τείχος ασφαλείας, με τους άλλου. Οι οποίοι ακούν και καταλαβαίνουν ότι δεν παίζουμε με τα δικαιώματά μας. Δεν είμαστε τόσο εύκολα θύματα, είμαστε μαχητικοί και περιφρουρούμε τη δουλειά μας.
Τώρα εάν όντως παρ’ όλες τις κινήσεις προφύλαξης σε προκαταρκτικό επίπεδο, κάποιος τελικά παρουσιάσει τη δική μας δουλειά ως δική του, φυσικά και θα αντισταθούμε. Σίγουρα θα μας κατακλύσει ο θυμός και η ματαίωση για τον κόπο μας, αλλά το βασικό θέμα που θα πρέπει να θυμόμαστε είναι ότι αργά ή γρήγορα, αυτός που έχει δουλέψει πραγματικά σε μια ιδέα, έχει προβάδισμα. Θα φανεί πολύ σύντομα ότι είναι δική του η δουλειά καθώς πολλές φορές χρειάζεται ν’ αναπροσαρμόσουμε, ν’ αλλάξουμε και να εξελίξουμε κάποια αρχική ιδέα.
Αποτέλεσμα γι’ αυτόν που κλέβει ένα τμήμα ή μια προσωρινή εκδοχή αυτού που έχουμε σκεφτεί, είναι σύντομα, σε ένα επόμενο στάδιο, να μην μπορεί να το υποστηρίξει γιατί δεν έχει κάνει την απαραίτητη εγκεφαλική προεργασία. Οπότε θα σκάσει παρακάτω η φούσκα του. Ο δικός μας εγκέφαλος έχει κάνει τις νέες συνάψεις απαραίτητες για την κατανόηση κι υποστήριξη αυτού που παρουσιάζεται. Εμείς ξέρουμε κρυφές λεπτομέρειες και προβλήματα, όψεις και προεκτάσεις που οι άλλοι δεν μπορούν να σκεφτούν.
Ο χρόνος είναι με το μέρος μας. Πάντα μπορούμε να υποστηρίξουμε τη δική μας δουλειά με νομική βοήθεια και κρατώντας πάντα αποδεικτικά του τι κάνουμε- κυρίως με ημερομηνίες. Μη διστάσουμε να ζητήσουμε νομική βοήθεια και να κάνουμε ακόμα κι ασφαλιστικά μέτρα σε όποιον δε μας σέβεται. Μπορεί να έχει ένα οικονομικό κόστος, αλλά έχει σοβαρό αντίκτυπο στο μέλλον, όχι μόνο το δικό μας, αλλά και όσων θέλουν να κλέβουν ιδέες και δουλειά. Όταν σε τέτοια θέματα πέφτει φως κι εκτίθενται στην κοινή γνώμη, σύντομα όσοι έχουν αντίστοιχο σκεπτικό θα φοβούνται λίγο παραπάνω.
Το να στηρίξουμε ό,τι έχουμε γράψει, σκεφτεί, σχεδιάσει, οργανώσει, θέλει κόπο, όμως εάν κάποιος δε μας σέβεται, εμείς θα διεκδικήσουμε το δίκιο μας και σύντομα θα φανεί ποιος είχε την ιδέα και ποιος την έχει αποσπάσει. Εδώ θα ήθελα να κάνω ένα μικρό σχόλιο· φυσικά εννοούμε ολοκληρωμένες δουλειές και ιδέες, όχι random ιδέες που περνούν από το μυαλό μας και φεύγουν, όπως συχνά μας συμβαίνει, όταν διαβάζουμε κάτι ή βλέπουμε ένα project να λέμε «μα κι εγώ το σκέφτηκα αυτό». Το σκέφτηκες αλλά τι έκανες, το κατέγραψες, το οργάνωσες το έκτισες, το παρουσίασες, δούλεψες πάνω σε αυτό; Εάν όχι, απλώς αναγνώρισε την υπομονή και την αφοσίωση του άλλου ανθρώπου, που ενώ εσύ έπινες καφέ, αυτός το τερμάτισε και το κατάφερε, δουλεύοντας συστηματικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Όμως αν είναι ο κόπος σου αυτός για τον οποίο κάποιος άλλος λαμβάνει εύσημα, μη σταματήσεις στιγμή να παλεύεις για την πατρότητά του.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Αιμιλία Λυμπέρη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
