Μια διαρκής αναστάτωση, μια διαρκής ανησυχία. Δεν τρως, δεν κοιμάσαι, ξεχνάς πράγματα, γελάς σαν χαζός όλη μέρα, τραγουδάς, όλα σου φαίνονται υπέροχα, δεν πτοείσαι από τίποτα και τίποτα δεν είναι ικανό να σε ρίξει απ’ το ροζ συννεφάκι σου! Η μόνη και αποκλειστική σου σκέψη περιστρέφεται γύρω απ’ το πότε θα είναι η επόμενη φορά που θα μιλήσετε και πού θα βρεθείτε.
Παρακαλάς να σταματήσει ο χρόνος εκεί που είστε μαζί και δε χορταίνεις με τίποτα όσες ώρες κι αν περάσεις με το αντικείμενο του πόθου σου! Τρελαίνεσαι μόνο με τη μυρωδιά του, παθαίνεις μόνο με την εικόνα του, χάνεις τη λογική σου μόνο στη σκέψη του, τρέμεις σύγκορμος μόνο στο άγγιγμά του. Χείμαρρος ανεξέλεγκτος είναι όσα νιώθεις και πληθώρα ενεργειών όσα κάνεις, που τις περισσότερες φορές αγγίζουν την υπερβολή.
Για σένα όμως, που βιώνεις την καψούρα και τον έρωτα, τα πάντα είναι λογικά. Βρίσκεσαι να μιλάς με τις ώρες στο τηλέφωνο, να στέλνεις εκατοντάδες μηνύματα, να ταξιδεύεις ώρες για ένα φιλί ή μια αγκαλιά και να κάνεις τρέλες σε σημείο να μην αναγνωρίζεις τον εαυτό σου τις περισσότερες φορές!
Παρασύρεσαι σε έναν κυκεώνα συναισθημάτων ευφορίας, πόθου, χαράς, ανείπωτης ευτυχίας ακόμα και ζήλιας πολλές φορές. Οδηγείς χωρίς φρένα και δε γνωρίζεις αν η σύγκρουση θα είναι θανατηφόρα ή όχι. Γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως σε όλες τις καψούρες κάποια στιγμή έρχεται η φάση της σύγκρουσης όπου είτε ξενερώνεις, είτε πληγώνεσαι, είτε χαλαρώνεις λίγο τους έντονους ρυθμούς για να περάσεις στην επόμενη φάση του ερωτευμένου ανθρώπου που όμως αρχίζει και συνειδητοποιεί, βλέπει, κρίνει, ανταποκρίνεται, εμψυχώνει, απορρίπτει και πορεύεται ανάλογα με τις επιθυμίες του. Γιατί όπως και να το κάνουμε άλλο καψούρα, άλλο έρωτας κι άλλο τελικά η βαθιά, δυνατή και ριζωμένη καλά μέσα σου αγάπη.
Η μεγάλη τους διαφορά; ο εγωισμός φυσικά! Μόνον εγωισμό δε χωράει η αγάπη. Είναι ήρεμη, σε ωθεί να γίνεσαι μέρα με τη μέρα καλύτερος άνθρωπος, σε κάνει να νοιάζεσαι και να προστατεύεις, σε ανταμείβει με υπέροχες στιγμές, με χαμόγελα, ηρεμία και ψυχική γαλήνη κι όλα αυτά όμως χωρίς να σου ζητάει το παραμικρό αντάλλαγμα. Χωρίς να θεωρείς τον άλλον κτήμα σου και χωρίς να απαιτείς, να οδηγείσαι και να οδηγείς σε παραλογισμούς.
Στην αντίθετη πλευρά, έρωτας και καψούρα σε τρελαίνουν, πόσο όμως μπορείς να ακροβατείς σε τεντωμένο σχοινί; Έχουν ημερομηνία λήξης από ένα σημείο και μετά. Κάποια στιγμή με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα γραφτεί στην οθόνη game over.
Ζήσε το λοιπόν σε όλο του το μεγαλείο, ζήσ’ το στο κόκκινο, αλλά να είσαι έτοιμος να πληγώσεις και να πληγωθείς. Όταν θα συμβεί αυτό, άνοιξε τα μάτια σου και δες ξεκάθαρα τη δοκιμασία για να περάσεις στο επόμενο επίπεδο. Αν καείς, έχασες! Αν όμως καταφέρετε κι οι δύο να βγείτε απ’ το τούνελ, τότε καλή αρχή! Πιαστείτε χέρι-χέρι κι αρχίστε να χτίζετε το κάστρο σας.
Υπέροχες οι τρέλες, τα λόγια, οι εγωισμοί, οι ζήλιες, οι καβγάδες, οι ατέλειωτες ώρες σε τηλέφωνα και μηνύματα, το πάθος, η παράνοια, όμως τώρα θα βιώσετε μια άλλη κατάσταση που δε θα σας έχει καθηλωμένους πάνω σε ωρολογιακή βόμβα!
Τώρα θα δείτε πώς είναι να έχεις το νου σου αν έφαγε, αν αρρώστησε, αν έφτασε καλά στον προορισμό του, αν χαμογελάει, αν είναι ευτυχισμένος, αν κάτι ή κάποιος τον στενοχώρησε και χιλιάδες πράγματα ακόμα που συνθέτουν την εικόνα του ανθρώπου που αγαπάς, του ανθρώπου που θα έδινες τα πάντα όλα σου για να τον βλέπεις καλά ακόμα και αν δεν είσαι εσύ μαζί του για να τον προσέχεις.
Ακόμα και αν τελικά οι δρόμοι σας χωρίσουν. Εσύ θα είσαι εκεί και θα τρέξεις όποτε και με όποιο τρόπο βρεις για να τον βοηθήσεις όταν θα σε χρειαστεί.
Αγάπη. Πέντε γράμματα που δένουν ζωές ολόκληρες με τη δύναμη τους και τις κρατάνε ενωμένες ό,τι κι αν γίνει. Όταν θα φτάσεις να τη νιώσεις στο πετσί και στην ψυχή σου, τότε σίγουρα δεν τη συγκρίνεις με καμία καψούρα και κανέναν έρωτα ολκής.
Συντάκτης: Βίβιαν Παναγιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
