Χιλιάδες σκέψεις κατακλύζουν καθημερινά το μυαλό μας κι ανάμεσα σ’ αυτές τόσες μα τόσες ευχές που αφορούν διαφορετικές πτυχές και καταστάσεις της ζωής μας. Στιγμές χαράς κι ευτυχίας που εύχεσαι να έχουν διάρκεια, στιγμές πόνου και θλίψης που εύχεσαι να τελειώσουν όσο πιο γρήγορα γίνεται, στιγμές απόγνωσης και τρέλας που σε οδηγούν στα άκρα κι εύχεσαι να μη βρεθείς ξανά σε παρόμοια κατάσταση, στιγμές ηρεμίας που εύχεσαι κάτι να γίνει για να σε ξεσηκώσει και τόσες άλλες στιγμές που δεν αποτυπώνονται με λέξεις πάνω σε ένα λευκό χαρτί.
Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έχουμε στα χέρια μας το λυχνάρι του Αλαντίν κι είναι πανέτοιμο να πραγματοποιήσει την πρώτη πολυπόθητη ευχή που μας έρχεται στο μυαλό! Αλήθεια ποια θα ήταν η δική σου;
Αν είσαι αγαπησιάρης και ρομαντικός τύπος σίγουρα πρωτίστως σου έρχεται στο μυαλό η αγάπη που ποτέ δεν ένιωσες ή ίσως εκείνος ο άνθρωπος που άφησες να σου φύγει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και θα τον ήθελες απεγνωσμένα πίσω στη ζωή σου.
Αν είσαι λίγο πιο ρεαλιστής κι υλιστής, πιθανότατα να ήταν τι άλλο; Χρήμα, πλούτη, οικονομική άνεση σε υπερθετικό βαθμό. Αφού σου δίνεται η δυνατότητα ας είναι κάτι μεγάλο όχι κάτι που θα κάνει απλώς τη ζωή σου πιο άνετη.
Αν πάλι είσαι ταξιδιάρα ψυχή, μάλλον θα ζητούσες να γυρίσεις τον κόσμο όλο. Να πας σε μέρη που ονειρεύεσαι, να γνωρίσεις διαφορετικούς κόσμους, κουλτούρες, πολιτισμούς, ανθρώπους.
Υπάρχουν βέβαια και κάποιοι που ίσως να ευχηθούν να κάνουν τη δουλειά των ονείρων τους ή να γίνουν μεγάλοι και τρανοί σε ό,τι ήδη κάνουν.
Τα πιο απλά πράγματα συνήθως τα θεωρούμε όλοι σχεδόν δεδομένα. Όπως ας πούμε να έχουμε την υγεία μας, να ξυπνάμε το πρωί και να χαμογελάμε που είμαστε καλά και να έχουμε γύρω μας ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε επίσης.
Πόσο σίγουροι είμαστε όμως πως αν η ευχή μας πραγματοποιηθεί με ένα μαγικό τρόπο, ότι μπορούμε να διαχειριστούμε τη νέα μας πραγματικότητα, δίχως να υποπέσουμε σε χείριστα λάθη τα οποία όχι απλά δε θα κάνουν καλύτερη τη ζωή μας, αλλά θα μας κάνουν να αναθεματίζουμε την ώρα και τη στιγμή που ευχηθήκαμε ό,τι ευχηθήκαμε τέλος πάντων!
Έρχεται ο έρωτας της ζωής σου, πανικοβάλλεσαι με όσα νιώθεις ξαφνικά, κάνεις τη μια ανοησία μετά την άλλη και τον ξαναχάνεις παταγωδώς. Πονάς όσο δεν πόνεσες ποτέ και ξαφνικά εύχεσαι να μην τον είχες συναντήσει ξανά! Μια χαρά ήσουν πιο πριν.
Κερδίζεις το τζόκερ, ξαφνικά είσαι ζάπλουτος, έχεις και μπορείς να αποκτήσεις ό,τι τραβάει η ψυχή σου μα χάνεις την μπάλα κι απ’ το πουθενά βρίσκεσαι περικυκλωμένος από ανθρώπους που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η οικονομική σου κατάσταση κι όχι η ψυχή σου! Αλήθεια τι όμορφα θα ήταν να γυρνούσες πίσω το χρόνο όταν έπινες τσίπουρα με τα φιλαράκια σου σ’ ένα ταβερνάκι δίπλα στη θάλασσα και πέφτατε κάτω απ’ τα γέλια.
Γυρνάς όλο τον κόσμο, ταξιδεύεις παντού και γνωρίζεις όσα ονειρευόσουν. Μπορείς να πας οπουδήποτε. Σου λείπει όμως το σπίτι σου. Σου λείπει να ξυπνάς Κυριακή πρωί, να βρέχει έξω, το τζάκι να είναι αναμμένο και να μοσχοβολάει το χοιρινό με τις πατάτες στο φούρνο! Σου λείπουν οι άνθρωποι σου κι η ζεστασιά τους. Θες να γυρίσεις πίσω. Να διακτινιστείς τώρα αν είναι δυνατόν!
Υπέροχες οι ευχές όλων μας, όμως πριν ευχηθούμε κάτι με τόσο πάθος κι αγανάκτηση ίσως μερικές φορές, ας σκεφτούμε κι ας μετρήσουμε καλά τι έχουμε γύρω μας. Ας ανοίξουμε τα μάτια μας να δούμε τη ζωή μας κι όσα πολλοί από εμάς θεωρούμε δεδομένα όπως είναι η υγεία μας, το σπίτι μας, οι άνθρωποί μας, τα παιδιά μας, οι φίλοι μας.
Αν κάτι σ’ όλα αυτά δε μας ικανοποιεί στην πορεία και την εξέλιξή του, ας προσπαθήσουμε εμείς να αλλάξουμε πρώτα και να διορθώσουμε τα λάθη μας και μέσα από αυτήν την αλλαγή θα καταφέρουμε σίγουρα να αλλάξουν κι οι υπόλοιποι όσα πιθανότατα δε μας αρέσουν.
Ας μην τα περιμένουμε όλα έτοιμα. Πριν ευχηθούμε, πριν απαιτήσουμε, πριν γκρινιάξουμε, ας δούμε μέσα μας τι πραγματικά θέλουμε για να είμαστε γεμάτοι κι ας τολμήσουμε να το διεκδικήσουμε κάνοντας την υπέρβαση εμείς πρώτοι.
Ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον. Ακόμα κι αυτή η προσπάθειά μας να καταφέρουμε εκείνο που θεωρούμε άπιαστο και θέλουμε να μας έρθει ουρανοκατέβατο, θα μας γεμίσει χαρά κι ικανοποίηση, πολύ μεγαλύτερη απ’ το να το βρούμε απλά μπροστά μας χωρίς κόπο. Γιατί τότε θα ξέρουμε και την αξία του και πώς να το διαχειριστούμε.
Ό,τι χρειαζόμαστε βρίσκεται σε απόσταση θέλησης. Της δίκης μας θέλησης.
Επιμέλεια Κειμένου Βίβιαν Παναγιώτου: Πωλίνα Πανέρη
Συντάκτης: Βίβιαν Παναγιώτου
