Αισθάνεσαι πως είσαι στο χείλος του γκρεμού και σκέφτεσαι. Να βουτήξεις τώρα για να τελειώσει ο πόνος που βιώνεις; Η αδικία, η απόρριψη. Μια φωνούλα όμως ξεπηδάει στο μυαλό σου, είναι εκείνη της αυτοσυντήρησης και σε φρενάρει. Σου λέει όχι! Πάλεψέ το! Όλα θ’ αλλάξουν, θα το δεις!
Ισχύει! Όλα αλλάζουν γιατί «κύκλος είναι και γυρίζει»! Πόσες φορές είπαμε όλοι μας, ανεξαιρέτως, τη συγκεκριμένη φράση που τώρα εσένα, στην κατάσταση που βρίσκεσαι, σου φαίνεται τελείως ουτοπιστική! Θες πάνω σε στιγμή απελπισίας, θες πάνω στα νεύρα μας, ακόμα και όντας χαρούμενοι για το οτιδήποτε, ακόμα και τότε, αν δεν την ψιθυρίσαμε, σίγουρα τη σκεφτήκαμε και χαμογελάσαμε με νόημα και περισσή ελπίδα πως κάποια στιγμή τα δεδομένα αλλάζουν κι έρχονται τα πάνω κάτω.
Όλα κάνουν τον κύκλο τους. Αν επιχειρήσουμε να γίνουμε παρατηρητές της ζωής μας, αν αποστασιοποιηθούμε και δούμε με τρίτο μάτι ό,τι μας έχει συμβεί κι ό,τι εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου, αν προσέξουμε και την παραμικρή λεπτομέρεια, τότε σίγουρα θα καταλάβουμε πως τα πάντα ανεξαιρέτως έχουν κυκλική πορεία.
Ο κολλητός που εμπιστευτήκαμε και μας την έκανε, θα έρθει η ώρα που θα επιστρέψει στη ζωή μας μετανιωμένος. Ο έρωτας που προδώσαμε ή σταθήκαμε λίγοι τη δεδομένη στιγμή που συνέβη στη ζωή μας, θα έρθει η ώρα που θα ξαναβρεθεί στο δρόμο μας, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Για τη δουλειά από την οποία φύγαμε ή μας «έφυγαν», κάτι θα γίνει και η απογοήτευση στη σκέψη της θα μεταβληθεί σε μάθημα ζωής. Χιλιάδες παραδείγματα μας επιβεβαιώνουν πως τίποτα απ’ όσα γίνονται στη ζωή μας δεν είναι τυχαία. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, όμως «όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν».
Ναι, όντως όλα για κάποιο λόγο συμβαίνουν. Είτε γιατί σε κάποιες περιπτώσεις μας χρειάζεται ένα γερό ταρακούνημα για να συνέλθουμε, είτε γιατί πρέπει με κάποιον τρόπο να εκτιμήσουμε διαφορετικά πρόσωπα και καταστάσεις, είτε γιατί πρέπει να μάθουμε -ακόμα και με σκληρό τρόπο κάποιες φορές- το μάθημά μας, είτε ακόμα για να δούμε με άλλο μάτι τον ίδιο μας τον εαυτό.
Σαφέστατα όταν βρίσκεσαι πληγωμένος και μόνος, το μόνο που θες είναι να τελειώνει αυτός ο πόνος που ζεις κι όλα τα παραπάνω σου φαίνονται αστεία και παρηγοριά στον άρρωστο. Λογικό αλλά λάθος. Γιατί αν κάτσεις και καλοσκεφτείς έστω τα σημαντικότερα περιστατικά της ζωής σου κι αναλύσεις βήμα προς βήμα την εξέλιξή τους, θα διαπιστώσεις πως με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχουν κλείσει. Αν σκεφτείς πάνω απ´ όλα εσένα τον ίδιο και τις δικές σου πράξεις, θα δεις πως απ’ όπου κι αν έφυγες, ξαναγύρισες.
Όσο κι αν βρέθηκες σε δυσχερή ή όχι θέση, με την πάροδο του χρόνου κι όταν οι σκέψεις σου μπήκαν σε τάξη, επέστρεψες πίσω με σκοπό να καθαρίσεις το μέσα σου από ερωτηματικά. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε όλοι. Ακόμα κι αν δεν το σκεφτούμε εμείς οι ίδιοι, θα έρθουν έτσι τα πράγματα που μ’ έναν μαγικό τρόπο, θα μας φέρει η ίδια η ζωή πάλι πίσω. Οι παλιές εκκρεμότητες κλείνουν και δίνουν τη θέση τους σε καινούργιες και πάλι από την αρχή.
Έτσι, αν είσαι κι εσύ από κείνους που τους βασανίζει ένα τεράστιο «αν» στη ζωή τους το βράδυ πριν κοιμηθούν, αν νιώθεις πως αδικήθηκες, αν άφησες κάτι στη μέση και δεν πρόλαβες, απλά χαλάρωσε κι απόλαυσε τη διαδρομή. Θα είναι δύσκολη κι επίπονη. Θα χρειαστείς υπομονή, θέληση και πίστη. Να είσαι σίγουρος όμως πως όταν έρθει η ώρα να «κλείσει» ο κύκλος που σε βασανίζει τόσο, εκτός από την ικανοποίηση και την ψυχική γαλήνη που θα αισθανθείς, θα νιώσεις σίγουρα σοφότερος.
Σοφότερος γιατί ο κύκλος μέχρι να γυρίσει και τελικά να κλείσει θα έχει γεμίσει την ψυχή σου με τη γνώση του τι θα έκανες αν βρισκόσουν στην ίδια θέση και πάλι. Εκεί σε θέλω, διότι πάντα υπάρχει και το «δις εξαμαρτείν». Η επιλογή είναι δική σου λοιπόν και μην ξεχνάς ποτέ. Τhere is no easy way out!
Επιμέλεια κειμένου Βίβιαν Παναγιώτου: Ελευθερία Παπασάββα.
Συντάκτης: Βίβιαν Παναγιώτου
