Ανήκω κι εγώ στη γενιά που πέρασε από όλα τα παραλιακά και μη club των Αθηνών, όταν ήταν η εποχή τους.
Θέλεις ονόματα; Venue, Galea, Mercedes, +Soda και η λίστα μακραίνει όσο η παραλιακή λεωφόρος Ποσειδώνος, αλλά και όσοι οι δρόμοι του κέντρου της Αθήνας.
Θέλεις αποδείξεις; Έχω κι απ’ αυτές. Δεκάδες φωτογραφίες ανά τα χρόνια που πέρασαν. Εγώ και οι φίλοι μου, εγώ μόνη μου, άγνωστοι κι εμείς, άγνωστος κι εγώ, άγνωστοι μόνοι τους.
Φώτα που τρελαίνονται, τα ηχεία στο τέρμα, σφηνάκια που χύνονται κάτω, άδεια μπουκάλια να φεύγουν και να παίρνουν τη θέση τους καινούρια, πανικόβλητοι σερβιτόροι, η ώρα πάντα δύσκολη και οι περισσότεροι κομμάτια.
Τα χρόνια των μεγάλων club όμως, έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
Έχει καθιερωθεί πλέον ένας νέος τόπο-τρόπος διασκέδασης, το μπαράκι της περιοχής σου. Το οποίο έχει δίπλα του και άλλο μπαράκι και αυτό άλλο ένα. Αν μένεις σε περιοχή που ανθεί, λοιπόν, το μπαράκι, τότε είσαι και τυχερός που δε χρειάζεται να μετακινηθείς πολύ. Είναι μεγάλες οι αποστάσεις και πιο λίγα τα λεφτά.
Περί μπουζουκιών δε θα πω πολλά, παραμένουν αγαπημένος τρόπος διασκέδασης του Έλληνα. Καμία σχέση με παλιότερα και ευτυχώς, αλλά είναι αθάνατα τα ρημάδια.
Το καλύτερο μέρος για μεταμεσονύκτια διασκέδαση, μακράν όμως, ήταν, είναι και θα είναι τα σπίτια. Είτε οι απλές μαζώξεις με φίλους είτε οι πιο οργανωμένες που εξελίσσονται σε πάρτυ.
Ο πιο σημαντικός ίσως λόγος που η σπιτική διασκέδαση αποτελεί τον καλύτερο τρόπο διασκέδασης, είναι οι πάμπολλες επιλογές που δίνει το σπίτι.
Σίγουρα θα παίξει ρόλο το μέγεθος και οι ανέσεις του, όμως, το σίγουρο είναι ότι στο σπίτι μπορούμε εμείς και οι φίλοι μας να κάνουμε πάρα πολλά, ενώ σε ένα μαγαζί όχι.
Κι όχι μόνο έχουμε πολλές επιλογές, αλλά κι όταν θέλουμε μπορούμε απλά να κάνουμε κάτι άλλο και να αλλάξουμε τελείως το σκηνικό.
Ξεκινάω με το ανεκτίμητο άραγμα, τις εντελώς ασόβαρες συζητήσεις με γέλιο μέχρι δακρύων –για να μην πω με κάτι άλλο-, τις πολύ ουσιαστικές κουβέντες μεταξύ φίλων, τον μαραθώνιο ταινιών, τα επιτραπέζια και τα βίντεοπαιχνίδια που κολλάς ως το ξημέρωμα, το μαγείρεμα ή το ντελίβερι όταν ηχήσει το στομάχι, την οινοποσία μέχρι τελικής πτώσης που δε θα σε νοιάξει πώς θα γυρίσεις σπίτι, γιατί απλά μπορείς να μείνεις κι εκεί που είσαι.
Κακά τα ψέματα, την άνεση που δίνει η διασκέδαση στο σπίτι δεν την προσφέρει κανένα μαγαζί.
Ένας άλλος λόγος και καθόλου ευκαταφρόνητος είναι η οικονομία.
Δεν ψάχνεις να βγάλεις χρήμα από τους φίλους σου κι –ελπίζω– ούτε εκείνοι από σένα, όπως τα μαγαζιά. Άρα όλα είναι πιο οικονομικά και ελεγχόμενα.
Ούτε σκέφτεσαι που θα σε τοποθετήσει ο τυχάρπαστος μετρ του μαγαζιού, ούτε αν το τραπέζι-μπάρα-σκαμπό είναι σε καλό σημείο.
Σε ένα σπίτι, το πορτοφόλι σου μένει πολύ πιο ευχαριστημένο από ‘σένα. Εντάξει, δεν είπαμε ότι δε θα χαλάσεις και τίποτα, όλα κι όλα τσίπιδες δεν είμαστε επ’ ουδενί.
Στο σπίτι, σε μεγάλες αλλά και μικρές μαζώξεις, έχουμε επίσης την ευκαιρία να γνωρίσουμε φίλους φίλων σε ένα πιο ζεστό και ασφαλές περιβάλλον που εκτός από το to know us better μπορεί να οδηγήσει και σε άλλες περιπέτειες που όλοι ξέρουμε, αλλά κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε. Λίγο το ποτό, λίγο η θαλπωρή του σπιτιού, λίγο όλοι μια παρέα είμαστε, καταλαβαίνεις!
Στα σπίτια, επίσης έχουμε το δικαίωμα να έχουμε όποιον θέλουμε δίπλα μας, χωρίς τη βαβούρα διαφόρων αγνώστων, την ορθοστασία που δεν αντέχεται, τον καπνό των τσιγάρων και των πούρων ακόμα χειρότερα, το στρίμωγμα και το σπρώξιμο καθώς και τα περίεργα βλέμματα στο έτερον μας ήμισυ. Είναι πιο ξεκούραστα και πιο χαλαρά.
Κάτι άλλο που προσωπικά εκτιμώ στις σπιτικές μαζώξεις, είναι ότι μπορείς να επιλέξεις θεματική. Κάτι πολύ πρωτότυπο που δύσκολα βρίσκεις στα μαγαζιά. Να συνδυάσεις, δηλαδή, την παρέα που θέλεις σε ένα πιο συγκεκριμένο πλαίσιο που, όμως, κάνει τη διαφορά.
Μια ιδέα είναι το pool party, οκ, προϋποθέτει κάποιος να έχει πισίνα, αλλά μπορεί να γίνει κάτι αντίστοιχο και σε έναν μικρό κήπο ή στο μπαλκόνι.
Άλλα θεματικά πάρτυ μπορούν να βασίζονται σε συγκεκριμένα ρούχα ή συγκεκριμένο φαγητό ή διάκοσμο, εμπνευσμένα από ταινίες ή χώρες ή δεκαετίες και μουσικά είδη. Φαντασία να ‘χουμε!
Καλά, λοιπόν, και τα μαγαζιά, ωραίο και το να σε σερβίρουν και να κόβεις και λίγο κίνηση, δε λέω.
Αλλά το σπίτι είναι εγγύηση, άνεση και οικονομία. Τέλος.