Όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως ηλικίας και φύλου, έχουν μαλώσει έστω και μία φορά -ας είμαστε όμως ρεαλιστές, συνήθως είναι περισσότερες- μέσα στη σχέση τους. Καλό ή κακό, θα ρωτούσαμε; Θα απαντούσα αναγκαίο, αναμενόμενο και προπαντός φυσιολογικό. Οπότε, ας ανακαλύψουμε τις συχνότερες αιτίες διαφωνιών σε μία σχέση.

 

 

1. Τα social media

Το instagram, το facebook και το twitter, ως επί το πλείστον, αποτελούν έναν «κρυμμένο εχθρό» των ζευγαριών που εμφανίζεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα και σπείρει την αμφιβολία ανάμεσά τους. Τα like πυροδοτούν με ιλιγγιώδη ταχύτητα τις καχυποψίες κι εκεί πλέον αρχίζει μια μακρόσυρτη συζήτηση η οποία στην ουσία, δεν παύει ουδέποτε να υπάρχει καθώς πάντοτε βρίσκει τον τρόπο να ξετρυπώνει σε άκυρες στιγμές. Τα θετικά σχόλια κάτω από φωτογραφίες σημαίνουν και καβγά; Πολύ πιθανόν. Οι ενδόμυχες σκέψεις για την αμφισβήτηση, για τον κλονισμό της εμπιστοσύνης, την πιθανότητα απιστίας, τη έλλειψη θαυμασμού από το άλλο πρόσωπο, την αίσθηση της απομάκρυνσης βρίσκονται και ερμηνεύονται από το άλλο άτομο με αυτή τη φαινομενικά αθώα κόκκινη καρδούλα και τον αδιάφορο σχεδόν υπερυψωμένο μπλε αντίχειρα. Όμως, τα πράγματα θα μπορούσαμε να πούμε πως γίνονται «επικίνδυνα», όταν βρεθούν στα άδυτα της προσωπικής συνομιλίας, όπου εκεί περιπλέκονται οι καταστάσεις.

 

 

2. Οι αναπάντητες κλήσεις 

Το κινητό σου δεν είναι προέκταση του χεριού σου; Ξεχνάς να το φορτίσεις και μένεις από μπαταρία; Δεν το παίρνεις συνέχεια μαζί σου; Το βάζεις στο αθόρυβο; Εάν η απάντηση σε αυτές τις ερωτήσεις είναι θετική, πολύ πιθανόν να αδυνατείς να ανταποκριθείς σε αυτό το κομμάτι της σχέσης που ονομάζεται -κυρίως τον πρώτο καιρό- παντού μαζί! Οι υποχρεώσεις τρέχουν και το πραγματικό πρόβλημα ξεκινά όταν στο κινητό εμφανίζονται πάνω από πέντε -ας συμφωνήσουμε προς το παρόν σε αυτό το νούμερο- αναπάντητες κλήσεις. Πολύ πιθανόν μπορεί να μην είναι κάτι σοβαρό αλλά και να είναι ποτέ δε θα καταφέρεις να μάθεις καθώς το πρόσωπο που σε πήρε, πιθανότατα θα υιοθετήσει τη νεκρική σιγή. Στην πραγματικότητα όμως, αυτό που θα τελματώσει τον καβγά είναι ένα «Σε σκεφτόμουν», γιατί αυτός ήταν ο αληθινός λόγος των πέντε τηλεφωνημάτων. Κι εδώ που τα λέμε, οι κλήσεις δεν κάνουν τη σχέση, πόσο μάλλον οι αναπάντητες. Πολύ κακό για το τίποτα λοιπόν.

 

 

3. Οι κακές συνήθειες

Όλοι έχουμε τις συνήθειές μας, καλές, κακές, περίεργες, καθημερινές και το ταίρι μας, μάς αγαπά και μας (απο)δέχεται με αυτές, του αρέσουν, τις βρίσκει σαν ένα ακόμα κρυμμένο διαμαντάκι στον χαρακτήρα μας που μονάχα εκείνος έχει ανακαλύψει και έχει τη δυνατότητα να βιώνει καθημερινά· η αλήθεια είναι πως μονάχα όταν δενόμαστε συναισθηματικά με τον άλλον τον αφήνουμε στη ζωή μας. Αλλά φτάνει εκείνη η στιγμή, σαν να είχε προκαθοριστεί από τη μοίρα, που όλες οι αρνητικές συνήθειες του άλλου μας ξενίζουν. Το τσιγάρο, η ακαταστασία, το ότι ξεχνάει να πετάξει τα σκουπίδια, η ανεμελιά που καταλήγει σε παλιμπαιδισμό, τα πόδια πάνω στο τραπέζι, ο τρόπος που κοιμάται, τα αφημένα παπούτσια, τα άπλυτα στο πάτωμα, με την λίστα να συνεχίζεται επ’ αόριστον. Στην περίπτωση αυτή, οι καβγάδες συχνά καταλήγουν μετά από εντάσεις, στο αναπόφευκτο συμπέρασμα της σκέψης του χωρισμού, καθώς το πεταμένο αποτσίγαρο και το άπλυτο μπλουζάκι είναι απλά μία αφορμή, ένα μικρό ξέσπασμα που οδηγεί στην αποκάλυψη της αλήθειας. Είναι ίσως ο τρόπος του άλλου να βρει μια αιτία και ο άλλος να τη δώσει απλόχερα και ίσως όχι τόσο ασυναίσθητα, όσο θέλει να πιστεύει.

 

 

4. Τα χρήματα

“Money makes the world go round”, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι και όπως σε όλα τα πράγματα, τα χρήματα παίζουν τον ρόλο τους σε μια σχέση. Θα αποφύγω να μιλήσω για σχέσεις συμφέροντος που πραγματοποιούνται με απώτερο σκοπό την οικονομική διευκόλυνση του ενός, αλλά θα αναφερθώ σε εκείνα τα υγιή ζευγάρια που προσπαθούν να διατηρήσουν οικονομικές ισορροπίες και ίσως κι ένα κοινό ταμείο. Τα ζευγάρια μπορούν να μοιράζονται ισότιμα τα έξοδα, χωρίς να πιέζεται κάποιος από τους δύο, μα αυτό είναι πανεύκολο μόνο θεωρητικά καθώς ο καθένας έχει διαφορετικό τρόπο διαχείρισης των οικονομικών του. Το πού θα ξοδευτεί το καθετί μπορεί να φέρει τρίτο παγκόσμιο μέσα στο ζευγάρι κι ας είναι και 1.90 ένα σακουλάκι φακές.

 

 

5. Η εργασιομανία 

Οι σκέψεις πως η εργασία είναι το παν και η ανάγκη για επαγγελματική ανέλιξη σε βαθμό αυτοσκοπού, δημιουργούν ρωγμές σε μια σχέση. Πολύωρες ώρες εργασίας που καταλήγουν να σε απομακρύνουν από τον άνθρωπό σου με το πρόσχημα πως όλα γίνονται για εκείνον, αποτελούν ένα όμορφα κεκαλυμμένο ψέμα. Τρέφεσαι από τη συνεχή ενασχόληση με τη δουλειά, προκειμένου να μην έρθεις αντιμέτωπος με τα συναισθήματα και τις απαιτήσεις μίας σχέσης και η αλήθεια είναι πως ό, τι το αφήνεις, σε αφήνει κι αυτό. Είναι υγιές να θέλεις να έχεις επαγγελματικούς στόχους κι επιδιώξεις, μα η δουλειά σου δεν είναι η ζωή σου. Φρόντισε να το θυμάσαι αυτό.

 

 

6. Το κρεβάτι 

Ο έρωτας, απλά -κυνικά- ρεαλιστικά, θέλει έρωτα! Η σωματική επαφή αποτελεί ένα από τα πρωτογενή αισθήματα του ανθρώπου και έναν από τους θεμέλιους λίθους μίας σχέσης, ιδιαίτερα όταν συνδυάζεται και με το ύψιστο συναίσθημα της αγάπης μετουσιώνεται σε κάτι ανώτερο. Στερώντας την απόλαυση αυτή από το ζευγάρι σιγά-σιγά η οικειότητα χάνεται, η μαγεία δίνει τη θέση της στην καθημερινότητα και το πάθος γίνεται λάθος. Η ερωτική επαφή, ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους, χρειάζεται -πριν την έκθεση του σώματος- την έκθεση της ψυχής και συχνά αυτό φοβίζει τους ανθρώπους, απομακρύνονται γιατί υπάρχει κάτι κρυφό μέσα τους. «Δεν είμαστε όπως παλιά», λέμε, αφήνοντας στον χώρο να πλανάται μια άδεια γραμμή για να συμπληρώσει ο άλλος τι συμβαίνει κι οφείλει να μιλήσει καθώς ο έρωτας προϋποθέτει σώμα και ψυχή, όταν το ένα φθείρεται το άλλο, αναγκαστικά, ακολουθεί.

 

 

7. Καταπάτηση προσωπικού χώρου

Σχέση μεν, προσωπικός χώρος δε, συνδιάζονται άραγε; Κι όμως δύο ερωτευμένοι άνθρωποι χρειάζονται τον ιδιωτικό χώρο τους, ένα ιερό καταφύγιο που μπορούν να απομονωθούν ελεύθερα με τις σκέψεις και τα αισθήματά τους, που είναι μονάχα εκείνοι κι ο εαυτός τους. Είναι απαραίτητο να μείνει το ζευγάρι χώρια; Ίσως ναι. Μαθαίνουμε τον εαυτό μας και αφήνουμε και τον άλλον να μάς μάθει, χωρίς να ξεσπάμε πάνω του για το παραμικρό.

 

 

8. Ζήλια και κτητικότητα

Υπάρχει ένα όριο μεταξύ του πηγαίου ενδιαφέροντος και της παθολογικής ζήλιας που καλύπτεται με την πρόφαση του πρώτου. Καθένας μας είναι επιφυλακτικός, παιδικά κτητικός με όλα εκείνα που θεωρεί πολύτιμα και αποκλειστικά προορισμένα για εκείνον, επιθυμεί να διαφυλάξει κοντά του τα άτομα εκείνα που αγαπά όσο τίποτε άλλο, αλλά μέχρι πού φτάνει η γραμμή της υπερβολής; Το ταίρι μας πριν από εμάς είχε και θα συνεχίσει να έχει -σοκαριστικό κι όμως πραγματικό- δική του, ξεχωριστή ζωή με άλλους φίλους και ενδιαφέροντα από εμάς, το δικό μας μερίδιο έγκειται στο να το αποδεχτούμε και να δείξουμε εμπιστοσύνη στον άνθρωπό μας, ακόμα κι αν το μικρόβιο της ζήλιας ωθεί στο να πράξουμε όλα τα λάθος πράγματα που αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε καβγά.

 

 

9. Η επικοινωνία

Η αρχή και το τέλος μίας σχέσης, ο συνδετικός κρίκος μεταξύ δύο ατόμων που έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει και να καταστρέψει τα πάντα. Η σταδιακή αδυναμία επικοινωνίας, η εμφανής δυσκολία της, η αισθητή της μείωση και υποβάθμισή της κυριαρχεί στους καβγάδες των ζευγαριών. «Μα γιατί δε με καταλαβαίνεις;» φωνάζει ο ένας στον άλλον ξεκινώντας από τη διαφωνία για την παραγγελία στο εστιατόριο μέχρι που κλιμακώνεται σε πολύ πιο βασικά ζητήματα. Δίχως την επικοινωνία τα πάντα καταρρέουν, τα συναισθήματα χάνονται και ο έρωτας εξανεμίζεται. Μαλώνουν ίσως για να σώσουν κάτι ή για να αποδείξουν πως κάτι έχει φτάσει στο τέλος του, είναι εκείνη η στιγμή που περίμενε να κάνει αίσθηση και τώρα βρήκε την ευκαιρία. Ο δρόμος της επικοινωνίας έχει δύο καταλήξεις: της ειρηνικής διαφωνίας ενός ειλικρινούς ενδιαφέροντος και της υιοθέτησης εγωιστικών συμπεριφορών και ανούσιων εκρήξεων.

 

 

Συντάκτης: Ελένη Τσεπελίδη
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου