9 στοιχεία που γίνονται «σπίτι μας» εκτός από το σπίτι μας

Το «σπίτι» μπορεί σαν πρώτη εικόνα που μας έρχεται στο μυαλό να είναι το μέρος στο οποίο μεγαλώσαμε και συγκεκριμένα η κατοικία που ζήσαμε ως παιδιά, αλλά σαν συναίσθημα το «σπίτι» είναι κάτι παραπάνω από μερικά τούβλα και τοίχους. Είναι η αίσθηση ελευθερίας που μας δίνει, της ηρεμίας που μας εμπνέει. Μέσα σε αυτόν τον χώρο μπορούμε να είμαστε όποιοι θέλουμε και να χαλαρώνουμε τις άμυνές μας, νιώθουμε οικεία και γνώριμα ακόμα και εάν αυτό σημαίνει πως δεν είμαστε πράγματι στο σπίτι μας. Γι’ αυτό υπάρχουν (ευτυχώς) κάποια πράγματα σε αυτή τη ζωή που δε χρειάζεται να είναι το μέρος των παιδικών μας αναμνήσεων για να νιώθουμε «σαν το σπίτι μας».

1. Οι φίλοι μας

Εάν δεν υπήρχαν κι εκείνοι πώς θα μπορούσε άλλωστε να συνεχιστεί η ζωή; Είναι οι άνθρωποι που αισθανόμαστε άνετα να πούμε κάθε σκέψη που περνάει από το μυαλό μας γνωρίζοντας πως θα μας καταλάβουν και δε θα μας κρίνουν. Μαζί τους δε χρειάζεται να υποκρινόμαστε πως είμαστε καλά αλλά ούτε και να πιεστούμε να τους μιλήσουμε. Μπορούμε να καθίσουμε αμίλητοι και να μην το παρεξηγήσουν αυτό, αλλά όταν είμαστε έτοιμοι εκείνοι θα βρίσκονται δίπλα μας. Είναι τα άτομα που όσο σοβαρά πράγματα μπορούμε να λέμε τη μια στιγμή, την ακριβώς επόμενη είναι πολύ πιθανό να ξεκαρδιστούμε με κάτι άσχετο κι αυτό είναι τόσο όμορφο επειδή αισθανόμαστε ασφάλεια.

2. Το ταίρι μας

Μιλώντας για σημαντικούς ανθρώπους στη ζωή μας θα ήταν σημαντικό να προσθέσουμε κι εκείνο τον άνθρωπο που μας αγάπησε γι’ αυτό ακριβώς που είμαστε, αλλά με έναν διαφορετικό τρόπο από ότι οι φίλοι μας. Εκείνου που η αγκαλιά και η μυρωδιά του, το άρωμα που έχει ως άνθρωπος, μας κάνει να κατεβάζουμε παλμούς και να νιώθουμε πως όλα θα πάνε καλά. Είναι εκείνο το άτομο που θέλουμε να βλέπουμε όταν γυρνάμε από μια δύσκολη μέρα και να ξέρουμε πως θα είναι εκεί για εμάς, θα είναι ήρεμα μαζί του, χωρίς δράματα κι ανούσιες εντάσεις. Ένας άνθρωπος που μοιάζει σαν να τον ξέραμε χρόνια και με κάποιον τρόπο τον περιμέναμε, μέχρι που ήρθε.

3. Το στέκι μας

Είναι εκείνο το βιβλιοπωλείο που πάντοτε θα μας καλεί να ανακαλύψουμε τι καινούριο μπορεί να κρύβει μέσα του ή εκείνη η παραλία που σπάνια κανείς πατάει και μας ηρεμεί, ένα καφέ που πάμε κι αράζουμε μόνοι, ή μπορεί να είναι το πάρκο με τη θέα που πρέπει να ανέβεις πάνω ψηλά για να σε ανταμείψει με τη γαλήνη του. Σε αυτά τα μέρη είναι σαν να μπαίνουμε σε έναν ολόδικό μας κόσμο θέλοντας να μείνουμε εκεί για πάντα, σαν να αισθανόμαστε πως είναι φτιαγμένο για εμάς ώστε να νιώθουμε φιλόξενα. Μπορούμε να κάτσουμε εκεί με τις ώρες μονάχα με τις σκέψεις μας και να νιώθουμε ευτυχισμένοι.

4. Η μυρωδιά του φαγητού που λατρεύουμε

Το αγαπημένο μας φαγητό πάντα θα μας δημιουργεί μια θαλπωρή και θα μας κάνει να νιώθουμε καλά, όσο χάλια και να είμαστε, σαν να ηρεμεί το μέσα μας. Μας κάνει να ξεχνιόμαστε, να χαλαρώνουμε και να νιώθουμε πως όλα θα περάσουν. Το φαγητό, ειδικά στην κουλτούρα μας, λαμβάνεται ως δείγμα φροντίδας και νοιαξίματος, ειδικά εάν έχουμε καιρό να φάμε σπιτικό φαγητό, για παράδειγμα από τη μαμά μας. Τότε, αυτομάτως νιώθουμε σαν γυρνάμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια, ίσως σε μια πιο ξέγνοιαστη περίοδο της ζωής μας.

5. Μια πόλη που μας σημάδεψε

Μπορεί να ταξιδέψαμε εκεί για διακοπές ή για δουλειά, να πήγαμε για σπουδές, ή ακόμα και να περάσαμε όλη μας τη ζωή εκεί κι έπειτα η καθημερινότητα να μας «έστειλε» κάπου αλλού. Όποτε, όμως, επιστρέφουμε σε εκείνη την πόλη θα νιώθουμε πως ποτέ μας δε φύγαμε. Θα ξέρουμε να περιηγηθούμε στα σοκάκια και σ’ εκείνους τους δρόμους που τους ξέρουν μονάχα οι ντόπιοι, θα πάμε στην αγαπημένη μας ταβερνούλα και θα περάσουμε από το παλιό μας διαμέρισμα. Ίσως, πάμε στα ίδια μέρη που τραβήξαμε εκείνες τις ξεχασμένες φωτογραφίες στο κινητό μας μονάχα για να φωτογραφίσουμε πάλι τα ίδια σημεία που μας γοήτευσαν τότε.

6. Ένα τραγούδι που μας συγκινεί

Ένας στίχος που κάπως μας έχει σημαδέψει γιατί περιγράφει τη ζωή μας καλύτερα από το οτιδήποτε ή ένα τραγούδι που έχει συνδυαστεί με μια όμορφη ανάμνηση μπορεί να μας ταξιδέψει πίσω σε αυτή τη στιγμή, σαν να την αναβιώναμε. Μπορεί να μας κάνει να θέλουμε να κλείσουμε τα μάτια και να αφεθούμε σε αυτή την αίσθηση που μας προκαλεί, να ονειροπολήσουμε λιγάκι, να αισθανθούμε μια εσωτερική ηρεμία και να μη σκεφτόμαστε τίποτα. Να είναι εκείνο το κομμάτι που όταν ακούγεται στο αυτοκίνητο, στον δρόμο, τυχαία από κάποιο μαγαζί, να μας κάνει να νιώθουμε πρωταγωνιστές σε μια ταινία για τη ζωή μας.

7. Το λούτρινο ή η κουβερτούλα που είχαμε μικροί

Σίγουρα όταν ήμασταν μικροί από τα χιλιάδες (ίσως υπερβολή) λούτρινα που είχαμε στην κατοχή μας, κάποιο θα είχαμε ξεχωρίσει. Μπορεί να μην το αποχωριζόμασταν ποτέ κι ακόμα και σήμερα να το έχουμε κρατήσει ως αναμνηστικό. Έτσι, αν το βρούμε κάπου τυχαία, θα μας μεταφέρει στα βράδια που κοιμόμασταν μαζί του και νιώθαμε πως τίποτα δεν μπορεί να μας πειράξει, προφανώς επειδή το είχαμε στην αγκαλιά μας. Όπως και τότε, έτσι και σήμερα που έχουμε εμφανώς μεγαλώσει, έχουμε την ίδια αίσθηση ασφάλειας όταν το αντικρίζουμε.

8. Η γιαγιά μας

Η γιαγιά μας είναι ένα ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή μας, είναι το άτομο που πάντοτε θα νιώθουμε σαν το σπίτι μας. Το άρωμά της θα είναι λες και πριν 5 λεπτά έβγαλε αχνιστά κουλουράκια από το φούρνο και τα μάτια της θα μας κοιτάνε όπως μας κοιτούσε όταν ήμασταν παιδιά. Με τη γιαγιά μας είναι σαν να μην μπορούμε να μεγαλώσουμε ποτέ, θα μας προσέχει πάντα και θα μας φτιάχνει όλο το φαγητό του κόσμου. Έχει μια αγνότητα στο βλέμμα και μια κατανόηση για τα πάντα που κάνουμε γιατί πάντοτε (και τελείως αντικειμενικά) τα κάνουμε όλα σωστά και παρ’ όλο που ξέρουμε την αλήθεια, μας αρέσει που μας δέχεται άνευ όρων.

9. Το κατοικίδιό μας

Άπειρες συζητήσεις επί συζητήσεων με τη γάτα, τον σκύλο μας, το κουνέλι, τη χελώνα μας και γιατί όχι, με το ιγκουάνα μας, για τα προσωπικά μας, για το πώς πήγε η μέρα μας, για το εάν πρέπει να ξεκινήσουμε επιτέλους γυμναστήριο αλλά και την ειρωνεία που κρύβει η προηγούμενη πρόταση, από το γεγονός ότι καθόμαστε αγκαλιά στον καναπέ με ένα παγωτό. Όσα σπίτια και ν’ αλλάξουμε εκείνα θα είναι πάντα μαζί μας, είναι οι φίλοι μας, η συντροφιά μας, η παρηγοριά μας και το στήριγμά μας.