«Εκεί όπου οι άνδρες αγαπούν, δε βρίσκεται καμία επιθυμία κι εκεί όπου επιθυμούν δεν υπάρχει καμία αγάπη». Η φράση αυτή γράφτηκε το 1925 από τον πλέον αναγνωρισμένο Φρόιντ και μπορεί να ήταν πρωτοπόρος επιστήμονας για την εποχή του αλλά μεταξύ μας, είναι μεγάλος φαλλοκράτης. Η διατύπωση όμως αυτή για την ψυχοσύνθεση του άνδρα, μας αφήνει να εισχωρήσουμε σε μια σκέψη που καλά κρατεί (μέχρι και σήμερα, εάν όχι περισσότερο): Η γυναίκα μπορεί και είναι δύο μόνο πράγματα. Δύο απόλυτα απομακρυσμένες η μια από την άλλη ιδιότητες που ποτέ δεν μπορούν να αναμειχθούν ή να βρεθούν κάπου στη μέση. Η γυναίκα είναι είτε αγία, είτε πόρνη. Μια madonna, δηλαδή Παναγία άρα αγνή ή μια whοre, με τη σημασία της πρόστυχης και της σ@ξουαλικά απελευθερωμένης κοπέλας.
Αυτή η «διχοτόμηση» της γυναικείας φύσης «αναγκάζει» τους άνδρες να «τοποθετούν» τις γυναίκες στη μια λίστα ή στην άλλη. Οι πρώτες έχουν την αγάπη του άνδρα αλλά ποτέ την επιθυμία του, κι είναι σαν το συναίσθημα που τους γεννάται για τη μητέρα τους και αφορά περισσότερο στη φροντίδα που λαμβάνουν από αυτές. Ενώ οι δεύτερες, παρόλο που λαμβάνουν την επιθυμία από τους άνδρες και αισθάνονται ποθητές από αυτούς, αυτοί φαίνεται ποτέ να μην τις βλέπουν σοβαρά αλλά ούτε και να τις σέβονται. Η «αγία» είναι το καλό και υπάκουο κορίτσι που δε θα τους φέρει αντιρρήσεις και θα του συμπεριφέρονται όπως τους αξίζει (σύμφωνα με τα δικά τους κριτήρια). Παρόλο όμως που φαινομενικά εκείνοι λένε πως την αγαπούν και μπορούν να φανταστούν ένα μέλλον μαζί της, δεν την επιθυμούν πραγματικά, δεν την ποθούν. Η «πόρνη» από την άλλη είναι όλα όσα ονειρεύονται. Είναι εκείνη που δε θα έχει κάποιο πρόβλημα με το να εκπληρώσει τις σ@ξουαλικές κυρίως φαντασιώσεις τους αλλά και θα ξέρει πως ο ρόλος της περιορίζεται στο κρεβάτι. Μπορεί να μην την αγαπήσουν ποτέ, όχι γιατί δεν το αξίζει ή γιατί δεν μπορεί να συνδεθούν μαζί της αλλά ποτέ δε θα τους περάσει από το μυαλό πως αυτή η γυναίκα είναι κάτι παραπάνω από ένα καλό πήδημα και εκεί τελειώνει η συλλογιστική τους. Ίσως να σκέφτονται πως θα ήταν ωραίο να την είχαν κατά αποκλειστικότητα και για αρκετό καιρό αλλά αυτό θα προϋπέθετε να το οριστικοποιήσουν κάποια στιγμή και αυτό, αυτόματα, θα χαλούσε την όποια «μαγεία» σε αυτή τη «σχέση».
Ουσιαστικά και οι δύο τύποι γυναικών είναι υποβαθμισμένοι στην καθημερινή πρακτική και στη σκέψη του στρέιτ (κυρίως) άνδρα. Μια γυναίκα δεν μπορεί να είναι ποτέ και τα δύο μαζί και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στην περίπτωση του γάμου και της εγκυμοσύνης. Ευτυχώς το έθιμο της αναγκαστικής παρθενίας πριν τον γάμο έχει σταματήσει να υφίσταται σε πολλές περιοχές, παρόλο που η αντίληψη για αυτό υπεισέρχεται στις πρώτες συζητήσεις ενός ζευγαριού. «Με πόσους έχεις πάει;» είναι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου για τους άνδρες όπου με βάση τον αριθμό που θα τους πει η κοπέλα την κατατάσσουν και στην αντίστοιχη λίστα. Έξτρα βαθμούς δίνονται στις παρθένες όπου ξυπνούν τον αδίστακτο κυνηγό μέσα τους και πιστεύουν πως εάν την κατακτήσουν θα έχουν ταξιδέψει στον Άρη και όταν επιστρέψουν θα τους δώσουν και ένα Νόμπελ ειρήνης. Δυστυχώς δε συμβαίνει αυτό αλλά να τους ενημερώσετε με όσο πιο ήπιο τόνο μπορείτε. Όπως επίσης σύμφωνα μ’ αυτούς και εάν μια κοπέλα κοιμηθεί με κάποιον στο πρώτο ραντεβού, φυσικά και είναι εύκολη, οπότε άμεσα τοποθετείται στη λίστα όπου δεν περιλαμβάνεται ο σεβασμός.
Ας σκεφτούμε όμως πως ο καιρός περνάει, ο έρωτας ανθίζει και δύο άνθρωποι αποφασίζουν να κάνουν ένα παιδάκι. Οι άνδρες για κάποιον λόγο ξεχνούν με ποιον τρόπο έμεινε έγκυος η κοπέλα τους και δεν την αγγίζουν ποτέ ξανά μέχρι να γεννήσει αλλά και πάλι μετά χρειάζεται μια περίοδος προσαρμογής. Η γυναίκα από τη στιγμή που μένει έγκυος μετατρέπεται σε «αγία» άρα οποιαδήποτε επαφή, που θα μπορούσε να ανήκει φαντασιακά για τον άνδρα στη δεύτερη κατηγορία, θα μείνει στο μυαλό του. Αγγίζοντας τη γυναίκα με τέτοιο τρόπο θα μπορούσε να δηλώσει μια υποβάθμισή της, μια έλλειψη σεβασμού προς εκείνη και αυτό θα άλλαζε τον σχεδιασμό του άνδρα. Όλα σχετίζονται με το σ@ξ, μπορούμε να το δεχτούμε αυτό ή να το απορρίψουμε, βέβαια καλό θα ήταν να το σκεφτούμε λίγο και να παρατηρήσουμε πώς ορισμένες γυναίκες συμπεριφέρονται στις υπόλοιπες βάσει της κατηγοριοποίησης των ανδρών. Μαντέψτε: Δυστυχώς αρκετές κάνουν ακριβώς το ίδιο.
Όλο αυτό ξεκινάει ως μια κριτική από εκείνες προς τις άλλες κοπέλες ανάλογα με το εάν είναι εύκολες ή «το παίζουν» πιο δύσκολες -σε σχέση πάντα με τους άνδρες και τις δικές τους απόψεις- και καταλήγει στο να σκέφτονται κι οι ίδιες σε ποια κατηγορία μπορούν να κινηθούν ανάλογα με το τι ζητάνε. Η πραγματικότητα όμως τις προσγειώνει για ακόμα μια φορά επειδή δεν μπορούν να ζητήσουν κάτι εκείνες αλλά να ικανοποιήσουν τα αιτήματα του άνδρα: Σ@ξ ή γάμος. Αυτές είναι οι δύο μεγάλες σκέψεις που καθορίζουν και την πορεία της ζωής του άνδρα. Και όπως λένε άλλωστε, οι άνδρες κάποια στιγμή πρέπει να «νοικοκυρευτούν», να βρουν κάποια κοπέλα για να φτιάξουν ένα όμορφο σπιτικό ώστε να ηρεμήσουν και εκείνοι από την έξαλλη ζωή, να «δέσουν το καράβι τους» -που έλεγαν κι οι παλιοί. Η γυναίκα όμως εάν έχει πολλές εμπειρίες, δηλαδή σ@ξουαλικούς παρτενέρ τότε είναι πιο δύσκολο να νοικοκυρευτεί γιατί όπως είπαμε ή αγία θα είναι ή πόρνη. Κάποιο ενδιάμεσο στάδιο δεν έχει. Το αποτέλεσμα πάντως είναι να παιδεύονται και οι δύο.
Οι άνδρες πάντα αντιμετωπίζονται σαν κάποιοι που θέλουν ή να πηδήξουν και να φύγουν ή να κάτσουν και να προστατέψουν και οι γυναίκες θεωρούνται ικανές να διαδραματίσουν μόνο έναν από τους δύο ρόλους. Με μια λέξη: Περιορισμός. Περιορισμός στη σκέψη, στην ελευθερία, στις αποφάσεις και στη ζωή. Ένας ατέρμονος κύκλος όπου διαιωνίζεται από τα ίδια του τα θύματα.
Μπορούν οι άνδρες να ξεφύγουν από αυτό το κόμπλεξ και να δουν τις γυναίκες ως ανθρώπους και όχι ως επενδυτικά προγράμματα που πρέπει να επιλέξουν ποιο θα ακολουθήσουν ώστε να φαίνονται κοινωνικά αποδεκτοί σε κάθε φάση της ζωής τους; Έχουμε εμπιστοσύνη πως και εμείς και αυτοί είμαστε ή τουλάχιστον μπορούμε να προσπαθήσουμε να είμαστε κάτι παραπάνω από μόνιμη ταμπέλα. Για να αποδείξουμε (και στον εαυτό μας) και στον Φρόιντ πως είχε άδικο.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου