Ας το παραδεχτούμε: Ο καφές είναι βαρετός κι υπερτιμημένος

Η πλειοψηφία των ατόμων που γνωρίζουμε μπορεί να λατρεύει τον καφέ σαν να μην μπορεί να ζήσει χωρίς αυτόν. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που κάνουν μισή ώρα να επιλέξουν ποιον καφέ θα πάρουν όταν βγαίνουν έξω, αν κι όσοι τους ξέρουν, γνωρίζουν πολύ καλά πως θα καταλήξουν στον ίδιο. Η λέξη «μπαρίστα» για εκείνους δεν είναι απλώς μια λέξη· για να ονομαστεί κάποιος έτσι πρέπει να έχει βαθύτατες γνώσεις κι εξαιρετικές τεχνικές στην παρασκευή του καφέ. Για εκείνους, όσοι δεν έχουν δοκιμάσει καφέ, ίσως αντιμετωπίζουν κάποιο μεγάλο πρόβλημα στη ζωή τους που τους απομακρύνει από αυτό το ρόφημα της πραγματικής ευτυχίας. Ο καφές δεν είναι ένα ρόφημα, είναι μια ιδέα, η μεγαλύτερη απόλαυση της ζωής, ο λόγος που ξυπνούν το πρωί κι αντέχουν την υπόλοιπη μέρα. Αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: ο καφές είναι υπερτιμημένος.

Κανείς δε διαφωνεί πως για κάποιους μπορεί να είναι η πιο ευτυχισμένη στιγμή της ημέρας, αλλά επιτρέψτε μας να έχουμε αντίθετη άποψη για την ουσία του. Καταρχάς δεν έχει καθόλου όμορφο χρώμα, είναι καφέ -καμία πρωτοτυπία- και τις περισσότερες φορές μυρίζει και περίεργα, σαν να έχει καεί κάτι ή εάν είναι κρύος, είναι κάπως αδιάφορος, σαν νερό αλλά με χρώμα, χωρίς να είναι κι αναζωογονητικός όπως το νερό- μάλλον σε κάνει να διψάς περισσότερο. Εν τω μεταξύ δεν ξέρουμε καν αν σας ξυπνάει πραγματικά ή σας δίνει ενέργεια, γιατί βλέπουμε πάρα πολλούς ανθρώπους που πίνουν καφέδες κι όμως δεν είναι ότι μετά πηγαίνουν για τρέξιμο ή παρτάρουν. Άρα, δεν ξέρουμε τι είδους συνωμοσία έχει δημιουργηθεί για να αυξηθεί η αγορά του καφέ κι η κατανάλωσή του.

Ο καφές είναι ωραίος στο τιραμισού, αυτό του το δίνουμε. Όπως επίσης και σε κάτι κρέμες για κάτω από τα μάτια που περιέχουν καφεΐνη για τους μαύρους κύκλους. Τώρα, κεριά με άρωμα καφέ, τσάι με άρωμα καφέ -αχρείαστο-, τσουρέκι με καφέ, σαμπουάν με καφέ δεν καταλαβαίνουμε γιατί δημιουργήθηκαν εξαρχής. Σίγουρα κάποιος φανερά εμμονικός με τον καφέ θα τα εμπνεύστηκε αλλά αλήθεια, υπάρχουν τόσο ωραία αρώματα που μπορεί να επιλέξει για την καθημερινότητά του. Πάντα ο καφές μπαίνει στη μέση- σίγουρα παίζει ρόλο και το μάρκετινγκ με τις ωραίες κουπίτσες και τις «αχνιστές» φωτογραφίες που όλοι ανεβάζουν. Η πραγματικότητα, όμως, είναι πως δε θα μείνει ζεστός για πάντα, ούτε και θα κρατήσει τη γεύση αυτή -που για κάποιον λόγο προτιμάτε- οπότε μετά από λίγο θ’ αναγκαστείτε να τον αφήσετε σαν νεροζούμι στη γωνία. Πολλές φορές, δε, αμελείτε να τον συνοδέψετε με κάτι κι είμαστε εδώ να πούμε πως ο καφές δεν είναι φαγητό, δεν αντικαθιστά το φαγητό και δε μας χορταίνει. Όταν λέμε να πάμε για έναν καφέ, μην το παίρνετε τοις μετρητοίς, εννοούμε να πάμε να φάμε, αλλά εντάξει κι όσοι πιστοί προσέλθετε- μπορείτε να πιείτε ένα καφεδάκι, ο καθένας με τα βίτσια του.

Όλοι φαίνεται να πίνουν καφέ ασταμάτητα και συνεχώς, ίσως γι’ αυτό υπάρχει μια παραπάνω νευρικότητα. Όλοι μιλούν για τα ψυχικά οφέλη του καφέ, αλλά κανείς δε λέει τ’ αρνητικά για την υγεία κι όταν πάμε να μιλήσουμε γι’ αυτά, μας λένε πως δεν έχουμε γούστο. Γιατί τόσος χαμός, ειδικά με τον καφέ; Ίσως επειδή ξέρετε κι εσείς πως δεν είναι τόσο καλός, γι’ αυτό τον υποστηρίζετε τόσο έντονα και με πάθος, λες και θα σας τον κλέψει κανένας! Πιστέψτε μας, είναι όλος δικός σας. Αφήστε που έχει ακριβύνει τελευταία- δηλαδή πόσο πρέπει να πληρώσετε για να πιείτε αλεσμένους κόκκους με γάλα και ζάχαρη; Κάποιοι βέβαια τον πίνετε και χωρίς ζάχαρη. Πείτε μας πώς είναι η ζωή σας γενικά, τα παιδικά σας χρόνια. Βέβαια και στο άλλο άκρο, αν βάζετε πενήντα κιλά ζάχαρη, μπορείτε να προτιμήσετε ένα προφιτερόλ, ένα γαλακτομπούρεκο. Είναι και πιο ωραία και πιο γευστικά.

Μ’ αυτή την σκέψη θα σας αφήσω κι ίσως την επόμενη φορά να παραγγείλετε ένα γλυκάκι παραπάνω- θα σας φτιάξει σίγουρα η διάθεση και δε θα είστε τόσο basic. Μη μας λιθοβολήσετε, αλλά ναι, πλέον η τάση είναι τσάι ή matcha, αν και με το τελευταίο πρέπει ν’ ασχοληθούμε ενδελεχώς μια άλλη στιγμή. Η δήλωση είναι μία και το παίρνω πάνω μου: ο καφές είναι υπερ-υπερτιμημένος.