Έρωτας είναι να έχεις φιληθεί χίλιες φορές και να θαρρείς πως είναι η πρώτη (Θ. Κοροβίνης). Τι μπορεί να είναι πιο όμορφο από αυτή τη δήλωση; Ίσως το ίδιο το φιλί βέβαια, ίσως ο ίδιος ο έρωτας, ίσως και ο άνθρωπος αυτός καθαυτός. Έχει άλλη γεύση αυτό το φιλί, το πρώτο, γιατί είναι πρωτόγνωρη αίσθηση, κι όμως τόσο οικεία. Σαν να ήξερες πως ψάχνεις κάτι τόσο καιρό αλλά να μην μπορούσες να το ονοματίσεις, να μην είχε πρόσωπο, να μην κάλυπτε κάποια άμεση ανάγκη σου.
Ήταν όμως κάτι σημαντικό, το ένιωθες σαν κάτι απαραίτητο και ουσιώδες, ακόμα κι εάν δεν είχε προσωπικότητα, ακόμα κι εάν δεν ήξερες αν πράγματι σου ταιριάζει. Κοίτα όμως πώς τα έφερε το σύμπαν και ερωτεύθηκες. Κι αυτός ο έρωτας μπορεί να είναι απρόσμενος, άλλοτε ήρεμος, άλλες φορές παθιασμένος και άλλοτε επικίνδυνος, αλλά συνέβη. Ο κόσμος σου βρέθηκε σε μια ισορροπία. Όλα βγάζουν νόημα πια, γιατί τα προηγούμενα χάθηκαν. Δεν υπάρχουν παρελθοντικοί άνθρωποι και μελλοντικοί, υπάρχει ο ένας και εκεί αρχίζει και τελειώνει η ιστορία μέσα σου.
Υπάρχουν τα χείλη του που κολλούν αρμονικά με τα δικά σου, που όταν χώριζουν σπαράζουν και όταν σκίζουν το ένα το άλλο κάτι νέο γεννιέται μέσα σου. Είναι όσα δεν ήξερες πως μπορούσες να ζητήσεις απ’ αυτή την επαφή που περιλαμβάνει τόσο λίγη σάρκα και όμως κάνει όλο σου το σώμα να υπακούει, να υποκλίνεται και να αφήνεται. Να πέφτει μπροστά του και να εκτοξεύεται. Δε μοιάζει με κανέναν άλλο έρωτα, εκείνος δε μοιάζει με κανέναν άλλον. Κανένα προηγούμενο φιλί δεν είχε την ίδια γλύκα όταν δημιουργούνταν αλλά και ούτε την ίδια πίκρα όταν έσπαγε. Τα χείλη του έχουν εκείνη την απαλότητα που νιώθεις όταν κοιμάσαι δίχως έγνοιες, η αίσθησή τους μοιάζει μ’ εκείνη της ασφάλειας και όταν αυτό το συναίσθημα σε κατακλύσει, τότε μονάχα εκδηλώνεσαι. Είναι όλες οι πρώτες φορές μαζί αυτό το φιλί. Είναι όλα όσα είσαι χωρίς να κρύβεσαι, χωρίς να χρειάζεται ή να θέλεις να κρυφτείς από τον άλλον, χωρίς να φοβάσαι πως θα καταλάβει πως είσαι ερωτευμένος μαζί του, χωρίς να φοβηθείς πως ερωτεύθηκες. Είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο φαίνεται τόσο αληθινό και γνήσιο, γι’ αυτό έχει μια ελκυστική αυθεντικότητα αυτός ο έρωτας που δεν μπορείς να αγνοήσεις.
Όλοι οι άλλοι είναι καταδικασμένοι, όχι μονάχα να είναι «λίγοι» απέναντί του αλλά να μη φαίνονται καν, να μην μπορείς να τους διακρίνεις και να τους ξεχωρίσεις από το πλήθος μέσα σου, να μη μετράνε καν -όχι γιατί κάποτε δε σήμαιναν κάτι-, απλά επειδή εκείνος καταλαμβάνει τα πάντα, όλα εκείνα που συνδέονται με τον έρωτα (και μη) αφορούν σ’ εκείνον. Ο χώρος στο μυαλό σου καταλήφθηκε για τη σκέψη εκείνου κι οι άλλοι θα πρέπει να στριμωχτούν κάπου πίσω, πολύ πίσω. Συμπεριφέρεσαι σαν να γνωρίζεις κάποιον πρώτη φορά, αδέξια και παιδικά αλλά δεν πειράζει. Έχεις κατακλυστεί από αμφιβολίες, αλλά ούτε αυτό πειράζει γιατί το μόνο που μετράει είναι αυτός ο έρωτας, εάν σε δέχεται αυτός όλα ξεπερνιόνται. Δεν έχει σημασία εάν είναι το πρώτο σου φιλί σε όλη σου τη ζωή ή ένα από τα πολλά, γιατί δεν το σκέφτεσαι αυτό, ούτε το νιώθεις με αυτόν τον τρόπο. Είναι το πρώτο μαζί του και το κάθε φιλί με εκείνον φαντάζει σαν να είναι το πρώτο. Ποτέ ίσως δε θα φτάσεις στο σημείο να πεις πως είναι αρκετά, πως αντέχεις μακριά από το άγγιγμά του και πως μπορείς να φιλήσεις το ίδιο κάποιον άλλον. Αυτό θα ήταν ψέμα και άδικο για εσένα. Οι άλλοι κάπου χάθηκαν στην πορεία και ξαφνικά τους προσπερνάς αδιάφορα.
Εκείνον όμως είναι αδύνατο να τον προσπεράσεις σαν κάποιον περαστικό, να θεωρήσεις πως όσα νιώθεις μπορείς εύκολα να τα δώσεις κι αλλού, ή να φιλήσεις κάποιον άλλον και να έχει την ίδια αίσθηση, την ίδια γεύση και να σου προσφέρει την ίδια απόλαυση. Αυτός ο άνθρωπος, που έχει δίπλα του τη λέξη «έρωτας» θα σε κάνει να μάθεις τα πάντα από την αρχή μαζί του, θα θέλεις να τα ανακαλύψετε παρέα και δε θα σου διώξει ποτέ το χέρι μακριά, αλλά θα στο κρατάει σφιχτά. Θα τον φιλάς ξανά και ξανά σαν να σου έχει λείψει. Θα κοιτάζεστε έντονα για να μην ξεχνάς τα χείλη του. Θα τον αγκαλιάζεις σφιχτά σαν να έχεις να τον δεις καιρό. Θα τον ερωτεύεσαι μέρα με τη μέρα σαν να είναι η πρώτη φορά που τον αντικρίζεις και η καρδιά σου θα χάνει έναν χτύπο.
Συντάκτης: Ελένη Τσεπελίδη
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
